Ruch anarchistyczny

W niedzielę 23 listopada koledzy ze związku pracowników CNT przemysłu metalurgicznego oraz SOV Madrid (Sindicato de Oficios Varios/ Sekcja CNT od zawodów różnych) przeprowadzili wywiad z członkiem Federacija za Anarhistično Organiziranje (FAO), federacji anarchistycznej ze Słowenii. Czekaliśmy z niecierpliwością na ten wywiad, ponieważ kolega z FAO ma bliskie kontakty z członkami ASI.

-Jakie relacje masz teraz z ASI? Utrzymujecie cały czas kontakt?

Jestem członkiem federacji anarchistycznej ze Słowenii (“Federacja na rzecz Organizacji Anarchistycznej”). Od ponad ośmiu lat utrzymujemy bliskie kontakty z anarchosyndykalistami z ASI i obydwie organizacje pracowały już razem nad wspólnymi projektami, w których mieliśmy szansę brać udział.

W tej chwili utrzymujemy kontakt z niektórymi członkami ASI mimo że komunikacja jest teraz dużo bardziej kłopotliwa ze względu na ciągła inwigilację członków ASI przez serbskie służby bezpieczeństwa.

-Co się dzieje w tej chwili z aresztowanymi? Jesteś optymistą?

Wręcz odwrotnie, jestem bardzo pesymistycznie nastawiony. Jak możesz sobie wyobrazić, obecna sytuacja jest bardzo frustrująca dla wszystkich, przedewszystkim widząc, jak bardzo państwo Serbskie jest zdeterminowane aby zniszczyć ASI. Jak można się domyśleć aparat represji wykorzystuje obecną sytuację jak tylko może. W ostatnim czasie kilkakrotnie przedłużano aresztowanym członkom ASI czas aresztu prewencyjnego pod pretekstem nowych oskarżeń.

-O co ich się oskarża?

Oskarża się ich o terroryzm międzynarodowy. Właśnie skończyło się dochodzenie i teraz czekają na proces. Jeżeli sąd uzna ich za winnych, grozi im od 3 do 15 lat więzienia, mimo że prokurator nie ma jakichkolwiek legalnych dowodów i oskarżeni zaprzeczyli wszystkim oskarżeniom od samego początku całej sprawy.

Trzeba dodać, że organizacje antysystemowe często są oskarżene tutaj w celu przyblokowania ich działalności oraz zastraszeniu ich członków, aby po jakimś czasie zostawić ich na wolności bez żadnych oskarżeń. Ale ten przypadek jest zdecydowanie inny.

-Jaka jest sytuacja polityczno-społeczna w Serbii?

Sytuacja społeczna jest nieźle zjebana. Serbia znajduje się wewnątrz obecnego światowego kryzysu finansowego, dodatkowo mamy tu do czynienia z państwem, które znajduje się w fazie przejściowej pomiędzy tzw. socjalizmem a dzikim kapitalizmem. Stopa bezrobocia wynosi ponad 20% a ci co mają pracę ledwo mogą pokryć koszty życia. 60% osób ma wynagrodzenia poniżej średniej (350 euro miesięcznie). I to bez liczenia tych którzy zarabiają pensję minimalną (150 euro)

Z drugiej strony sytuacja wewnątrz samych instytucji rządowych jest dosyć chaotyczna. Jest wiele ośrodków władzy i jeszcze więcej mafii. Korupcja jest na porządku dziennym. Tak samo jak w Hiszpanii, partie polityczne są wszystkie takie same pod względem programu ekonomicznego. Trzeba jednak zauważyć, że mimo tego chaosu instytucjonalnego, aparat represji funkcjonuje doskonale.

-Jakie są wpływy i pozycja ASI w Serbii?

Jak wszyscy wiemy, chodzi o małą organizację, lecz mimo to cieszy się ona dużą popularnością w społeczeństwie. Zdobyli spore wpływy w opinii publicznej, wśród pracowników i pokazali się jako jedyna alternatywa dla żółtych związków zawodowych. Ponadto byli bardzo skuteczni i niugięci w szerzeniu propagandy anarchistycznej, ze swoimi zasadami, taktyką i celami jakie sobie stawiali, nie tylko wśród klasy pracowniczej ale także wśród studentów, profesorów, etc. Wierzymy że to jest główny powód zatrzymania i jest dla nas oczywiste że serbski wywiad stoi za zmontowaniem całego tego procesu.

Ponadto chciałbym dodać, że ASI nie posiada wpływu jedynie w Serbii, lecz także w innych krajach na Bałkanach. Ponieważ w tych krajach nie istnieje żadna organizacja anarchosyndykalistyczna (z wyjątkiem Chorwacji) jak narazie to właśnie oni są odniesieniem. ASI włożyła dużo wysiłku w ciągu ostatnich lat w przekonanie ludzi o potrzebie istnienia jakiejś organizacji anarchosyndykalistycznej.

-Jaka była reakcja społeczeństwa serbskiego?

Wiele organizacji powiązanych a także wiele osobistości publicznych (reżyserów, dziennikarzy, pisarzy, etc) wyraziło swoją solidarność z aresztowanymi towarzyszami. Oprócz nich także profesorowie uniwesyteccy oraz niektóre kolektywy lewicowe. Jak powiedziałem, ASI jest dużo bardziej wpływowa niż sądzi reszta Europy.

-Jaka jest obecna sytuacja reszty kolektywów antysystemowych w Serbii?

Jak skomentowałem wcześniej, państwo serbskie prowadzi bardzo represyjną politykę. Jedną z silniejszych akcji jest obecnie walka antyfaszystowska, i jedna z niewielu w których wszystkie organizacje są mocno złączone. Dzieje się to ponieważ serbski faszyzm jest bardzo silny, nawet w samym parlamencie.

Należy zauważyć, że ruch faszystowski często koncentruje swoje kampanie przeciwko anarchosyndykalizmowi. Naprzykład kilka tygodni temu, kiedy zorganizowali silną kampanię przeciwko ASI. Ośmieliłbym się powiedzieć, że faszyzm serbski nie koncentruje swoich sił przeciwko liberalnemu antyfaszyzmowi. Jego prawdziwym wrogiem jest anarchosyndykalizm, co pokazuje, i nie zmęczę sie od powtarzania, wielką robotę jaką wykonał ASI.

Zresztą ASI była promotorką BAFI (Belgradzka Inicjatywa Antyfaszystowska)

-Na zakończenie, jakieś propozycje aby pomóc uwięzionym towarzyszom?

Uważamy, że kampania solidarnościowa jest bardzo potrzebna, ponieważ może ona spowodować lekkie zmniejszenie represji przeciwko ruchowi anarchistycznemu w krajach bałkańskich.
Musimy kontynuować bez przerwy kampanię solidarnościową, informując ludność w celu zwiększenia presji publicznej.

Trzeba pomóc im we wszystkim czego potrzebują. W tej chwili jednym z największych problemów jest brak funduszy na pokrycie kosztów sądowych, możliwych sankcji, grzywien, etc.

Z powodu powagi sytuacji uważamy, że powinno się zacząć szukać innych rodzajów akcji solidarnościowych. Oczywiście zawsze używając takich metod, które nie zaszkodziłyby represjonowanym i nie zwiększyłyby oskarżeń. Przypomnijmy, że koledzy z ASI są sądzeni za terroryzm międzynarodowy.

Wielkie dzięki za zainteresowanie. Trzymaj się!

Więcej informacji: http://asi.zsp.net.pl/

http://madrid.cnt.es/noticia.php?id=240

Autorzy zapraszają na cykl audycji pt. "Coś z zupełnie innej beczki" w radiu ECHOSCENA. Odbywa się ona w każdy czwartek o godzinie 20:00, a powtórki emitowane są codziennie o 19-tej. W audycji usłyszeć można wiadomości z anarchistycznego świata z minionego tygodnia, oraz obszerne fragmenty książki No Logo autorstwa Naomi Klein, to wszystko okraszone jest anarcho-punkowym sosem.

Meksykańscy anarchiści-insurekcjoniści w poniedziałek 30 listopada zaatakowali parking, na którym znajdowała się pokaźna dostawa nowych maszyn dla lokalnej policji. 6 uległo całkowitemu zniszczeniu, 22 są uszkodzone - część poważnie. Ataku dokonano w solidarności z anarchistycznymi więźniami. Pobudki kierujące grupą zawarto w poniższym oświadczeniu:

"Nie jesteśmy nową organizacją prezentującą swój akronim przynależnym aparatowi kontroli, ogłupiającym mass mediom. Nie jesteśmy nową grupą partyzantki miejskiej ani żadną nową partią. Nie tworzymy ani nie próbujemy tworzyć awangardy; nikim nie zarządzamy i nikogo nie reprezentujemy. Reprezentujemy jedynie samych siebie i dlatego przyjęliśmy kształt nieformalnej grupy tworzonej przez przyjaciół i zdecydowaliśmy się na prowadzoną przez nas samych walkę przeciw wszystkiemu co nas uciska i wyzyskuje. Powzięliśmy decyzję o kontruderzeniu które jest odpowiedzi na śmierć niesioną nam przez państwo i kapitalizm w swojej zdobywczej obsesji.

Po raz pierwszy od 1933 r., jakikolwiek związek zawodowy w Niemczech został zakazany. Berlińska grupa niemieckiej sekcji Międzynarodowego Stowarzyszenia Pracowników - FAU (Freie Arbeiterinnen Union) według wyroku sądu nie ma prawa nazywać siebie związkiem. Tak w piątek orzekł Najwyższy Sąd Pracy dla Berlina i Brandenburgii. FAU zamierza zaskarżyć tę decyzję.

FAU jest związkiem anarchosyndykalistycznym. Sprawa przeciwko FAU najprawdopodobniej jest związana z kampanią FAU przeciw Kinu Babylon w Berlinie.

Wyrok sądu nie oznacza, że członkostwo w FAU staje się nielegalne, ale według opinii sądu - FAU nie jest związkiem i nie może określać się jako związek zawodowy.

Jak powiedział sekretarz FAU-Berlin Lars Roehm - "To atak na podstawowe prawo do zrzeszania się w związki zawodowe. To sami pracownicy powinni decydować, w jaki sposób chcą się zorganizować. Jeśli ta decyzja się utrzyma podczas apelacji, będzie to atak nie tylko na FAU, ale także atak na wszystkie niezależne organizacje."

W dniach 4-6 grudnia odbył się w Brazylii XXIV Kongres Międzynarodowego Stowarzyszenia Pracowników (IWA-AIT). Kongres anarchosyndykalistycznej międzynarodówki odbył się, w tym kraju po raz pierwszy.

Na kongresie podjęto decyzje na temat różnych kwestii wewnętrznych, oraz dotyczących kampanii bieżących i planowanych. Delegaci postanowili nasilić kampanię przeciw represjonowaniu anarchosyndykalistów z serbskiej sekcji MSP - ASI oraz udzielić wsparcia członkom organizacji, którzy są nadal na wolności. ASI zorganizuje w tym roku międzynarodowy obóz MSP. CNT ogłosiło, że także organizuje swój obóz w Hiszpanii.

MSP wyraziło także swoje wsparcie dla rozwoju ruchu anarchosyndykalistycznego w Ameryce Łacińskiej. Lokalna sekcja MSP, COB (Brazylijska Federacja Pracownicza), która oprócz zjazdu zorganizowała różne wykłady, dyskusje oraz imprezy kulturalne, wyjaśniła, że sytuacja pracowników w Brazylii jest bardzo zła, a represje dotykają niezależnych ruchów pracowniczych oraz anarchistów. MSP postanowiło też wesprzeć finansowo bibliotekę i centrum edukacyjne, które zamierza otworzyć COB.

W dniach 4-6 grudnia odbył się w Brazylii XXIV Kongres Międzynarodowego Stowarzyszenia Pracowników (IWA-AIT). Kongres anarchosyndykalistycznej międzynarodówki odbył się, w tym kraju po raz pierwszy.

Na kongresie podjęto decyzje na temat różnych kwestii wewnętrznych, oraz dotyczących kampanii bieżących i planowanych. Delegaci postanowili nasilić kampanię przeciw represjonowaniu anarchosyndykalistów z serbskiej sekcji MSP - ASI oraz udzielić wsparcia członkom organizacji, którzy są nadal na wolności. ASI zorganizuje w tym roku międzynarodowy obóz MSP. CNT ogłosiło, że także organizuje swój obóz w Hiszpanii.

MSP wyraziło także swoje wsparcie dla rozwoju ruchu anarchosyndykalistycznego w Ameryce Łacińskiej. Lokalna sekcja MSP, COB (Brazylijska Federacja Pracownicza), która oprócz zjazdu zorganizowała różne wykłady, dyskusje oraz imprezy kulturalne, wyjaśniła, że sytuacja pracowników w Brazylii jest bardzo zła, a represje dotykają niezależnych ruchów pracowniczych oraz anarchistów. MSP postanowiło też wesprzeć finansowo bibliotekę i centrum edukacyjne, które zamierza otworzyć COB.

7 grudnia belgradzki sąd oficjalnie postawił zarzuty o "międzynarodowy terroryzm" 6 anarchistom aresztowanym 3 września w związku z aktem wandalizmu na fasadzie greckiej ambasady w Belgradzie. Grozi im do 15 lat więzienia za te absurdalne zarzuty.

Sąd zdecydował, że anarchiści nie wyjdą z aresztu przed procesem.

Oprócz tego, media serbskie zaczęły opublikować fałszywe informacje na temat oskarżonych, w tym także to, że zatrzymani przyznali się do winy.

W Grecji trwają protesty w związku z pierwszą rocznicą śmierci Alexa Grigoropoulosa. W niedzielnej demonstracji upamiętniającej państwowe morderstwo wzięło udział około 15 tysięcy osób. Doszło do aresztowań i starć z policją. W wyniku brutalnych działań stróżów nieporządku wiele osób zostało rannych, jedna kobieta jest w stanie krytycznym. Policjanci powodowali poważne obrażenia, wjeżdżając na motorach w tłum. Dwie takie sytuacje zostało zarejestrowane na tym na tym nagraniu (w minutach 3:07 i 5.32).

Relacje na żywo prowadzi po angielsku serwis Occupied London. Ekipa z polskich Indymediów tłumaczy relację oraz wydawane oświadczenia na język polski.

W języku greckim najobszerniejsze materiały są dostępne na stronie Indymedia Ateny. Na stronie http://www.tvxs.gr/ wiele niezależnych materiałów filmowych i prasowych.

4 grudnia: Rano w Salonikach aktywiści zajęli budynek kina “Olympion” w centralnym punkcie miasta (plac Arystotelesa), by zamienić go w punkt oporu i spotkań. Przechodniom rozdano ulotki z odezwa wzywająca wszystkich do wyjścia na ulice. Wieczorem w kinie urządzono pokaz filmowy. Wyświetlono m.in. filmy o wydarzeniach w Nikea, ubiegłorocznym grudniowym powstaniu, sprawie anarchistycznego więźnia Iliasa Nikolaou, “The Wobblies”, a po pokazie zorganizowano otwarte zgromadzenie i dyskusję.

5 grudnia: Odbyły się protesty przed rocznica śmierci Alexisa Grigoriopoulosa w Atenach, policja wcieliła w zycie politykę "zera tolerancji". Aresztowano,zawleczono na na komisariaty i upokorzono 162 osoby. Policja dokonała też wieczorem prewencyjnego nalotu na anarchistyczne centrum socjalne Resalto w Keratsini, wyłamując drzwi i aresztując bez powodu 20 znajdujących się w środku osób.

* This article criticizes the weak and untenable posture the celebrated North American linguist and essayist holds in support of the current Venezuelan government. It was originally published in Venezuela’s anarchist newspaper El Libertario , issue # 57.

Contrary to what many think, the ability to believe in fairy tales and to blindly accept a fiction, no matter how fantastic or grotesque, is not the sole attribute of the dumb and ignorant. The famous writer Noam Chomsky has just proved that intelligent and cultivated intellectuals are also capable of believing and adopting conduct and political action totally dogmatic, false and authoritarian. They believe so or at least pretend to.

It is nothing new to see a highly ranked intellectual falling into such contradiction. In the Soviet Union and Maoist China we saw the irrational phenomenon of the “fellow travelers” … Those intellectuals who believed –many of them in good faith – the establishment of “socialism” and the construction of “the new man” in those countries until the facts forced them to realize what those regimes really were. Nevertheless, although in many cases such mistakes are not motivated by the search of some sort of reward and may seem sincere, just some anthropological weakness, it behooves to ask the why and how of such conduct. Although the easiest thing would be to think that it is simply due to beliefs that no human being –even the most rational ones- could forever avoid, in Chomsky’s case it is not possible to forget that he himself fought against this tendency in the past.

Ten tydzień jest w Grecji wyjątkowo gorący. Jego zwieńczeniem będzie wypadająca w weekend pierwsza rocznica śmierci Alexandrosa Grigoropoulosa. Poniedziałek był dniem strajku lekarzy i okupacji szpitala w Atenach dokonanej przez pielęgniarki. Dziś z kolei odbywa się 1 dniowy strajk pracowników firmy telekomunikacyjnej Wind, przeciwko wymuszonemu "dobrowolnemu odejściu" 200 osób z firmy. Strajkują także archeolodzy zatrudnieni przez Ministerstwo Kultury żądając wypłaty zaległych wynagrodzeń. Wczoraj producenci brzoskwiń blokowali autostradę z Salonik domagając się jednolitej ceny skupu od Ministerstwa Rolnictwa. Urząd miasta w Salonikach został tymczasem zablokowany przez pracowników, którzy uniemożliwili wchodzenie komukolwiek do obiektu. Zajęto dwa nowe skłoty - w Atenach i Korfu. Miały także miejsce demonstracje antyrepresyjne.

Ale najważniejszym wydarzeniem ostatnich dni był atak kwasem na samochód sprzątaczki Venetii Monalopoulou zatrudnionej przez lotnisko w Salonikach. Monalopoulou odgrywa ważną rolę w ruchu syndykalistycznym zastępując w pewnym sensie Konstatninę Kunevę inną działaczkę związkową i sprzątaczkę, która wciąż nie wyszła ze szpitala po przeprowadzonym rok temu ataku kwasem solnym. Ostatni atak był "odpowiedzią" szefów na mobilizację sprzątaczy i sprzątaczek. Zaatakowano także ładunkiem zapalającym dom jednego z działaczy Rewolucyjnej Partii Robotniczej, który brał czynny udział w walce przeciwko gentryfikacji w Atenach.

Dnia 1 grudnia członkowie warszawskiej sekcji Stowarzyszenia "Wolność-Równość-Solidarność" zorganizowali pikietę wymierzoną w żądających podwyżek policjantów. Naprzeciwko 4000 tłumu złożonego z funkcjonariuszy policji, straży więziennej, straży granicznej oraz innych formacji represji rozwinięto dwa duże transparenty: "Nie dla psa kiełbasa! WRS: 11 listopada - pamiętamy" oraz "Dość represji".

Akcja natychmiast wzbudziła zainteresowanie mediów oraz przypadkowych przechodniów, którzy wsparli demonstrantów wyrazami poparcia i solidarności. Policjanci natomiast patrzyły na kontrę spode łba - do interwencji, ze względu na dużą liczbę dziennikarzy, jednak nie doszło. Pikieta trwała około godziny.

Film z akcji:
http://www.youtube.com/watch?v=DGyLEuFrr4Y

Relacje:
http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Nie-dla-psa-kielbasa---antypolicy...

W niedzielne popołudnie grupa kilkunastu anarchistów zebrała się pod konsulatem holenderskim, aby zaprotestować przeciwko delegalizacji ruchu squaterskiego w Holandii.

Na protestujących czekała jeszcze liczniejsza grupa uzbrojonych policjantów. Funkcjonariusze przystąpili od razu do rejestrowania wydarzenia swoją służbową zapewne kamerą, po czym zaczęli spisywać protestujących.

Wyglądało to oczywiście jak dosyć żenująca próba zastraszenia, ale aktywiści bez specjalnej irytacji zażądali od stróżów prawa okazania legitymacji, aby spokojnie spisać numery. Jeden z protestujących zwrócił wówczas uwagę policjantowi, aby nie mówił do niego na „Ty”, na co usłyszał: „Ze śmieciami jestem na Ty”.

Nasz przyjaciel Rafał Górski, publicysta i działacz anarchistyczny, wieloletni uczestnik Federacji Anarchistycznej, po trzech latach spokoju zmaga się remisją nowotworu. Jego stan jest bardzo poważny. Wymaga specjalistycznego leczenia i opieki. To, jak łatwo się domyślić, kosztuje i nie jest to mała suma. Rafał, sam sobie nie poradzi finansowo, dlatego musimy go wsprzeć. Pomóżmy Rafałowi w tej najtrudniejszej walce!
Solidarność naszą siłą!

11.12 Kraków (piątek)
Imbir, ul. Tomasza 35
godz. 19.00

EL BANDA (Warszawa)
www.myspace.com/elbanda23

+ dwie załogi więcej

Trzy dekady działań neoanarchizmu w Polsce nie zaowocowały żadną istotniejszą dyskusją na temat metod działania. Nie było na to szans, dopóki w ruchu dominowali fanatycy lektur filozoficznych i walk ulicznych, a ultraliberałowie i quasi-komuniści ukryci pod jednym szyldem ciągnęli wózek polityki w przeciwne strony. Może warto jednak uczynić to teraz, gdy anarchizm po latach tkwienia w kontrkulturowym spektaklu czystej formy wreszcie zaczyna przeradzać się w ruch polityczny.

Anarchizm, jedna z sześciu najważniejszych idei politycznych nowożytnych czasów, od ponad wieku ma na całym świecie znaczenie marginalne, ograniczające się do przekazywania własnych treści opinii publicznej oraz prób modyfikowania polityki tworzonej przez dominujące nurty: liberalny (często skryty pod nazwą socjaldemokracji) i konserwatywny. Mimo rewolucyjnej tradycji i frazeologii, anarchiści de facto są w stanie wykonywać działania albo defensywne (obrona aktywistów, związkowców), albo symbolicznie podważające system (niewielkie demonstracje, happeningi).