Protesty

We wtorek 20 kwietnia i w środę 21 kwietnia, działacze Czechosłowackiej Federacji Anarchistycznej (ČSAF) sekcja wschodnia dokonali symbolicznego zamknięcia urzędów pracy i agencji zatrudnienia. Drzwi zostały oblepione plakatami z napisem "Chcemy pracy, która nie jest pracą dla dziwek".

Akcja zachęcała do udziału w demonstracji z okazji 1 maja, która rozpocznie się od godz. 12:00 w Pradze na Placu Republiki.

Akcja odbyła się też pod biurami agencji pracy tymczasowych Manpower i Start People w Hradec Kralowe, Pardubicach i innych miastach, gdyż jak stwierdzili organizatorzy, przejmują one rolę urzędów pracy w ramach neoliberalnej logiki. W "nowoczesnych" zakładach pracy, właściciel zakładu nie jest już odpowiedzialny za warunki pracy swoich pracowników, ponieważ nie są jego pracownikami, ale pracownikami agencji pracy tymczasowej.

http://csaf.cz/index.php?clanok=1025

W sobotę 24 kwietnia w Warszawie odbyła się demonstracja przeciwko planom budowy elektrowni jądrowych w Polsce. Demonstracja rozpoczęła się wiecem na pl. Zamkowym, gdzie przedstawiciele Inicjatywy Antynuklearnej przedstawili argumenty przeciwko rozbudowie energetyki jądrowej w Polsce.

Mówiono o realnych kosztach budowy elektrowni atomowych, o finansowanej przez lobby atomowe kampanii dezinformacji skierowanej do społeczeństwa, zagrożeniach związanych z niemożliwością bezpiecznego składowania odpadów jądrowych, częstych awariach w rzekomo "bezpiecznych" elektrowniach w rozwiniętych gospodarczo krajach. Jak piszą organizatorzy na swojej stronie: "Niska sprawność wytwarzania, duże straty przesyłowe oraz energochłonność całego sektora energetycznego powodują, iż 30% produkowanej energii sektor zużywa na własne potrzeby. Za to wszystko płacą użytkownicy. Likwidacja strat i rozrzutności energii pozwoli zaoszczędzić więcej prądu znacznie mniejszym kosztem niż wyprodukowałyby elektrownie jądrowe (EJ). W dodatku zmniejszyłoby to ilość emitowanych do atmosfery zanieczyszczeń. Zamysł budowy EJ w takich warunkach przypomina dolewanie wody do dziurawego wiadra."

Trwają strajki studenckie i okupacje w Puerto Rico. Obecnie 9 kampusów uczestniczy w strajku, który wymierzony jest w cięcia w płacach kadry nauczycielskiej, zamrożenie stanowisk kadencyjnych i plany obniżenia stypendiów studenckich. Więcej o akcjach i manifest strajkujących po angielsku i kastylijsku tutaj

22 kwietnia kilka dużych manifestacji studenckich odbyło się w Niemczech. Po 2000 osób protestowało w Aachen i Bonn, 4000 w Kolonii. Spontaniczny protest miał miejsce Marburgu gdzie przeciwko cięciom w budżecie Hesji na edukację, które wynoszą 79 milionów euro zebrało się 1000 osób. Około 50 osób przepuściło szturm na budynek gdzie akurat miała przemawiać minister edukacji, która uciekła i nie wróciła.

Ponad 10 tysięcy ludzi protestowało przeciwko cięciom w sektorze publicznym w Londynie 10 kwietnia, w demonstracji brali udział także studenci i studentki by wyrazić sprzeciw wobec ograniczaniu funduszy na edukację.

Ponad setka studentów i studentek rozpoczęła strajk głodowy na Uniwersytecie Cheikh Anta Diop w Dakarze (Senegal) aby wymusić reaktywację ich studenckiego związku.

Wczoraj dzielnicami biznesowymi Bangkoku wstrząsnęło 5 eksplozji. Jedna osoba zginęła a 87, w tym kilku obcokrajowców zostało rannych (wcześniej źródła rządowe mówiły o 3 zabitych ale nie potwierdziły tego nawet podległe im służby medyczne). Władze podają, że strzelano z granatnika, dodając oczywiście, że stał on na terenie zajętym przez antyrządowych demonstrantów.Czerwone Koszule, których kilkadziesiąt tysięcy koczuje na skrzyżowaniu w sercu bogatej dzielnicy miasta natychmiast zaprzeczyły jakimkolwiek związkom z atakiem.

Dziś rano policja podeszła pod obozowisko, które całe otoczone jest ustawionymi na sztorc bambusowymi kijami i stosami opon. Policja zażądała rozebrania barykad, na co demonstranci odpowiedzieli oblaniem ich paliwem. Funkcjonariusze wycofali się. Wojskowi podali wkrótce potem, że nie będzie ataku na demonstrantów.

Reuters pisze o "kilku" starciach z rojalistami, którzy sami siebie nazywają "Wielokolorowymi", polegających głównie na wzajemnym obrzucaniu się butelkami i kamieniami.

Czerwone Koszule już po deklaracji wojskowych zaproponowały rządowi nowe warunki - zakończą protest jeśli w ciągu 30 dni rozwiąże on parlament i w ciągu 60 ogłosi wybory. Jest to złagodzenie stanowiska - do tej pory manifestanci mówili, że odejdą tylko w razie natychmiastowego rozwiązania parlamentu. Dodatkowo protestanci zażądali powołania niezależnej komisji, która zbada okoliczności zabicia przez wojsko ponad 20 osob na demonstracji 10 kwietnia.

22 kwietnia związek studentów "Priama Dija" (Akcja Bezpośrednia) protestowali przed siedzibą ukraińskiej bezpieki "SBU" przeciwko represjom wobec ich członków.

Od ponad pół roku SBU naciska na aktywistów tego związku. Niektórzy zostali wyrzuceni z uniwersytetu. Agenci SBU także grozili rodzicom niektórych aktywistów utratą pracy.

Pikiety solidarnościowe odbyły się w Rosji i w innych krajach w tym tygodniu.

To tłumaczenie tekstu jednego ze zwolenników ruchu Czerwonych Koszul. Osobiście nie popieram bezkrytycznego stosunku jaki żywi on do tego ugrupowania, którego celem jest najprawdopodobniej po prostu przywrócenie do władzy obalonego premiera Thaksina Shinavatry.

tłum. czerwony dres

Uzbrojeni żołnierze znowu grożą użyciem ostrej amunicji przeciwko pro-demokratycznym Czerowonym Koszulom, które obozują na jezdni w Rajprasong (bogata dzielnica Bankgoku -tłum) Otoczyli miejsce protestu. Okoliczne luksusowe hotele zostały ewakuowane. Mała grupa faszystowskich rojalistów także współpracuje z żołnierzami próbując sprowokować przemoc. Skytrain (szybka kolej - tłum.) i sektory biznesowe są zajęte przez armię.

Czerwone Koszule żądają natychmiastowych wyborów, ponieważ obecny rząd premiera Abhisity Vejjajiva'ego doszedł do władzy dzięki wojsku pod koniec 2008 roku, w skutek zamachu stanu z 2006 roku, dwóch sądowych wyroków i przemocy zorganizowanej przez faszystowskie Żółte Koszule, które zajęły międzynarodowe lotniska w 2008.

Czerwone Koszule są zdyscyplinowane i nie stosują przemocy (w trakcie trwających już ponad miesiąc protestów wybuchały bomby i granaty, ale nie wiadomo kto stoi za tymi aktami - tłum). Wzniosły bambusowe barykady dla obrony przed wojskiem. Członkowie ruchu na północnym wschodzie kraju zablokowali pociągi i autobusy wiozące wojsko do Bangkoku. Następuje bratnie się z niższymi rangą żołnierzami.

Czerwone Koszule to masowy ruch biednych: pracowników i małych farmerów. Reprezentują miliony obywateli, którzy chcą Demokracji i Sprawiedliwości społecznej.

10 kwietnia wojsko zastrzeliło 20 nieuzbrojonych cywilów i japońskiego kamerzystę (z agencji Reutera)

Trwa szeroko zakrojona cenzura mediów, w tym internetu w Tajlandii. SMS mogą być wkróŧce zablokowane. Abhisit i różni mówcy rządowi nie wstydzą się kłamać. Chcą zabijać ludzi w sekrecie, ale Czerwone Koszule mają sposoby na obejście cenzury. Tajlandia i świat widzą co się dzieje.

Spragnieni krwi rojaliści, którzy rządzą Tajlandią mogą utrzymać się przy władzy jedynie dzięki przemocy i cenzurze.Zamiast oddać ludziom władzę, przez rozwiązanie parlamentu i wybory, przygotowują zabicie setek ludzi. Klasy średnie organizacje pozarządowe i "liberalni" naukowcy, wszyscy wspierają rząd i wojsko. Nienawidzą zwykłych obywateli i gardzą nimi.

Mogą zabijać ludzi, ale nie zwyciężą ich serc i umysłów.
No Pasaran!!

Tekst pochodzi z anglojęzycznego bloga Gilesa Ji Ungpakorna

Grecję ogarnia kolejna fala strajków przeciwko programowi 'oszczędnościowemu'.

W zeszłym tygodniu taksówkarze ogłosili dwudniowy strajk, prawnicy przerwali pracę na 3 dni. W tym tygodniu protesty mają przybrać na sile. Przez 24 godziny w całym kraju zamknięte będą kioski, stanowiące ważny aspekt lokalnej gosodarki. Na jutro PAME - związek kontrolowany przez Partie Komunistyczną zapowiada 48godzinny strajk, do którego w czwartek mają dołączyć związkowcy z ADEDY - związku skupiającego pracownikół sektoru publicznego. Czwartkowy protest ma objąć wszystkie państwowe przedsiębiorstwa, łącznie z lotniskami. W piątek z kolei związkowcy z GSEE (organizacji skupiającej pracowników sektora prywatnego) mają rozmawiać z przedstawicielami rządu, zanim zadecydują o kolejnej fazie protestów.

Protesty wybuchły wskutek planowanym zmianom w prawie pracy i ubezpieczeń społecznych, jakie Ministerstwo Ppracy chce wprowadzić pod presją UE. Minister pracy zapowiedział, iż emerytury do 800 Euro nie ulegną zmianie, ale wyższe mają zostać obniżone nawet o 300 euro miesięcznie.

tekst oryginalny: Libcom
tłumaczenie pierwotnie ukazało się na: pl.indymedia.org

W sobotę 17 kwietnia w Atenach miała miejsce niewielka anarchistyczna demonstracja solidarnościowa z zapatystowskimi społecznościami meksykańskiego stanu Chiapas. Jest to odpowiedź na ostatnią falę państwowych represji, które spadły na rebeliantów. Około 200 osób przemaszerowało z Propylei do dzielnicy Kolonaki, gdzie znajduje się meksykańska ambasada, a następnie na Exarchię. Zdjęcia z demonstracji dostępne TUTAJ.

Jak co tydzień w miniony piątek na okupowanych przez izraelską armię palestyńskich ziemiach doszło do pokojowych protestów. W Bil'in, Ma'asara i Ni'ilin było tym razem spokojnie. W Nabi Saleh, głównie uchodźczej wiosce, w której osadnictwo izraelskie odcielo palestyńską ludność od naturalnego źródła wody żołnierze zaczęli ostrzeliwać pojemnikami z gazem około 60 manifestantów próbujących podejść do krynicy. W Bil'in uczczono pamięć zabitego rok temu demonstranta, Bassema Abu Rahmego. Rhame został zastrzelony w czasie pokojowej demonstracji przeciwko barierze separacyjnej w Bil'in. Ostatnio władze podały, że jego śmierć nie będzie przedmiotem dochodzenia.

Około 400 osób wzięło udział w cotygodniowym proteście w dzielnicy Sheikh Jarrah we wschodniej części Jerozolimy z której eksmituje się Arabów by zrobić miejsce zamożnym Żydom. Około 50 osób obeszło policyjną blokadę i dostało się w pobliże eksmitowanego domu. Policja i wojsko odepchnęły ich spowrotem nie było jednak aresztowań.

Około 5000 osób demonstrowało w wieczorem i w nocy z 15 na 16 kwietnia w sprawie natychmiastowego zwolnienia Mariosa Zervasa. Podobne akcje miały również miejsce w Salonikach, Patras, Volos i innych greckich miastach. Marios jest28-letnim instruktorem pływania, został aresztowany i pobity przez policję 11 marca podczas strajku generalnego. Policjanci oskarżyli go o rzucanie oddziały prewencji koktajlami mołotowa, w związku z czym śledczy i i prokurator okręgowy postanowili umieścić go przed procesem w więzieniu. Według znowelizowanego kilka lat temu greckiego praca za kratami bez wyroku można przebywać nawet 18 miesięcy.

Oskarżeniu zaprzeczają naoczni świadkowie i fotografie, które nie tylko dowodzą niewinności Mariosa, ale również tego że rząd rękami policji nie zawaha się uwięzić niewinnych protestujących tylko po to, by zastraszyć innych protestujących z powodów ekonomicznych. Poniżej film z manifestacji:

Nieformalny szczyt ministrów edukacji państw Unii Europejskiej odbył się w tym tygodniu w Madrycie. Tak jak poprzednie spotkanie ministrów, z okazji obchodów rocznicy procesu bolońskiego w Wiedniu, został zakłócony przez kontrdemonstrantów.

Pierwsza akcja odbyła się już 10 kwietnia i polegała na zbiorowym wywłaszczeniu korporacyjnej księgarni z przechowywanych w niej książek.

Demonstracja miała miejsce w poniedziałek 12 kwietnia. Jej celem było "zareklamowanie" studenckiego antyszczytu, który trwał na Wydziale Filozofii. Wzięło w niej udział około 2000 osób.

We wtorek 13, ministrowie spotkali się na przedmieściach Madrytu. Protestujący by temu zapobiec zablokowali hotele w centrum, w których spali politycy. Jedna blokada składała się tylko z ludzkich ciał, na drugiej demonstranci przykuli się do rur. Policja usunęła ludzi z dróg odpowiednio po 20 i 30 minutach. Nie było aresztowań. Spotkanie ministrów opóźniło się, a miasto stanęło w korkach.

więcej informacji i zdjęcia: centrodemedios.org

Ostatniego dnia miał miejsce końcowy wiec na antyszczycie. Podkreślono wagę międzynarodowej współpracy, zajęty budynek został opuszczony.

Dokument o wodzie filmem politycznym? Tak, bo jak mówi Leonardo Boff, “kto kontroluje wodę, kontroluje życie, a kto kontroluje życie, ten ma władzę”. Film Strumień: z miłości do wody (Flow: For Love of Water) pokazuje, jak międzynarodowe korporacje do spółki z Bankiem Światowym dążą do jej prywatyzacji i komercjalizacji. Wszak magazyn „Fortune” ogłosił niegdyś, że woda jest „jedną z największych możliwości biznesowych”.

Dzięki obrazowi Ireny Saliny możemy się przekonać, jakie są społeczne skutki zamiany tego ogólnodostępnego „daru natury” w towar.

http://alterkino.org/strumien-z-milosci-do-wody

15 kwietnia o godzinie 13:00 odbyła się pikieta pod Urzędem Miasta, mająca na celu zwrócenie uwagi władz Poznania na problem ruchu rowerowego. Zgromadziła kilkudziesięciu rowerzystów. Władze jednak wyjątkowo zadbały o ich bezpieczeństwo wysyłając 3 radiowozy pełne policjantów, którzy wylegitymowali większość z obecnych na Placu Kolegiackim. Mimo tych początkowych utrudnień przedstawiliśmy sytuację na poznańskich ulicach, ubogich w drogi rowerowe, które jeśli już są budowane, powstają daleko od centrum. Padły słowa krytyki względem konsultowania projektów dróg, odrzucania postulatów rowerowych organizacji, które nie zgadzają się na najprostsze w realizacji rozwiązania. Piętnowano brak środków w budżecie miasta, które pozwoliłyby na budowę sieci dróg rowerowych według dobrych standardów.

Wywołany do wypowiedzi Andrzej Billert z Zarządu Dróg Miejskich powiedział, że obecny nakład budżetu pozwoli na zbudowanie przez najbliższe 2 lata 15 kilometrów dróg rowerowych. W takim tempie budowa odpowiadającej wielkości Poznania 300 kilometrowej sieci dróg rowerowych zajmie 30 lat!!! Jednak urzędnicy z ZDMu nie uważają, że należy ten proces przyspieszyć- twierdzą, że nie jest, przecież, tak źle. Statystki mówią jednak same za siebie - mamy najwyższy procent śmiertelności rowerzystów w Unii Europejskiej, rocznie ginie ich na drogach około 500, a 5 tysięcy zostaje poszkodowanych w wyniku kolizji.

Ukazał się kolejny numer pisma Związku Syndykalistów Polski "Zapłata" (kwiecień – czerwiec 2010) skierowanego do środowisk pracowniczych.

W najnowszym numerze m.in.:
- Czym jest prekaryzacja?
- Pracodawca proponuje umowę śmieciową - co robić?
- Akcje pod biurami Start People na temat pracy tymczasowej
- Wywiad z pracownikiem tymczasowym poszkodowanym przez agencję Groen Flex (2009 r.)
- Prawa pracownika tymczasowego
- Pikiety pod Green Way’em
- Wrocławska gastronomia – chińskie standardy w centrum Europy
- Rozstrzygnięcie konkursu "Najgorszy Pracodawca 2009"
- Warszawa: Bezkarność, bezradność i obojętność na budowie Stadionu Narodowego
- Słowacja YURA: Władza Szefów i Władza Pracowników. Taktyki i
Możliwości
- W obronie praw związkowych w Niemczech: Protest solidarnościowy z FAU
- Protest doktorancki

„Zapłata” do pobrania w formacie PDF.

Dzisiaj, w godzinach popołudniowych, we Wrocławiu na ul. Rejtana 1, przed biurem agencji pracy tymczasowej Start People odbyła się pikieta zorganizowana przez Związek Syndykalistów Polski w ramach międzynarodowej kampanii Międzynarodowego Stowarzyszenia Pracowników, którego ZSP jest członkiem.

Pikieta dotyczyła sprawy pracownicy firmy Start People w Hiszpanii, będącej członkinią związku CNT, która została zwolniona z pracy na rzecz Qualytel tylko dlatego, że odmówiła podpisania aneksu do umowy, który umożliwiałby pracodawcy potrącenie wstecz kwot z wypłaconego już wynagrodzenia. Firma później przyznała, że zwolnienie pracownicy było niesprawiedliwe i że w ramach ugody pracownica otrzyma odszkodowanie. Jednakże kobieta postanowiła domagać się sądownie przywrócenia do pracy.

Kierownictwu firmy zostało przekazane pismo, w którym Związek Syndykalistów Polski wyraża swoje oburzenie sytuacją jaka zaistniała w hiszpańskim oddziale agencji pracy tymczasowej firmy. [Przeczytaj pełną treść listu, PDF] Przechodniom natomiast rozdano najnowszy numer gazety "Zapłata" poświęcony problemom pracowników tymczasowych, prekaryzacji i śmieciowych umów o pracę.