Historia

W dniu 1 sierpnia odbył się spacer po miejscach związanych z działalnością Związku Syndykalistów Polskich podczas Powstania Warszawskiego. Spacer zaczął się w godzinę W przed Domem Profesorów, główną redutą obronną 104 Kompanii Syndykalistów. W czasie Powstania Warszawskiego był to niezdobyty bastion oporu. Spacer prowadził P. Ciszewski, który opowiadał o historii tych miejsc.

Prowadził uczestników do miejsca, w którym działał prowadzony przez ZSP podczas Powstania szpital. (Tam także wydawano gazetę „Iskra”.) Spacer zakończył się pod Pałacem Krasińskich, zdobytym 2 sierpnia. Dzięki temu zwycięstwu syndykaliści uzyskali broń, leki, kuchnię polową i drukarnię.

Zaplanowane są inne spacery po Warszawie w ramach projektu lewicowej pamięci historii.

W dniu 9 sierpnia w Muzeum Powstania Warszawskiego odbędzie się konferencja zorganizowana przez Związek Syndykalistów Polski, pod tytułem „Syndykaliści w Powstaniu Warszawskim”.

Celem konferencji jest przybliżenie szerszej publiczności mało znanej działalności syndykalistów podczas Powstania Warszawskiego, także na tle walki z hitleryzmem w Europie. Konferencja będzie podzielona na część faktograficzną, prezentację obrony Starego Miasta, sylwetek najważniejszych powstańców związanych z ideą syndykalizmu, oporu organizacji syndykalistycznych na terenie Polski oraz Europy, oraz na część teoretyczną, gdzie zaprezentowane zostaną korzenie myśli syndykalistycznej w Polsce oraz analiza faszyzmu/nazizmu w dorobku teoretyków syndykalistycznych.

W konferencji weźmie udział m.in. dr Szymon Niedziela, historyk, Uniwersytet Warszawski, szef przewodników Muzeum Powstania Warszawskiego, oraz dr hab. Rafał Chwedoruk, dr hab. w Instytucie Nauk Politycznych UW, autor m.in. Ruch i myśl polityczna syndykalizmu w Polsce, Syndykalizm rewolucyjny. Antyliberalna rewolta XX wieku.

Konferencja rozpocznie się w dniu 9 sierpnia 2013 r. o godz. 15:00, Muzeum Powstania Warszawskiego, ul. Grzybowska 79.

Wydarzenie na Facebooku

Zobacz też: Szczegółowy program konferencji | Spacer szlakiem bojowym 104 kompanii ZSP | Katowice: Marsz Zapomnianych Bohaterów

- Mordowanie milionów ludzi nie było celem Hitlera. Kanclerz III Rzeszy mógł nic nie wiedzieć o Holokauście. Organizatorem zagłady Żydów był Himmler. Gdyby Hitler dziś stanął przed sądem, musiałby zostać uniewinniony - powiedział dziennikowi "Do Rzeczy" Janusz Korwin-Mikke.

- Niech mi pan pokaże chociaż jedno zdanie, w które będzie świadczyć o tym, że Hitler wiedział o eksterminacji Żydów. Gdyby dziś stanął przed sądem, musiałby zostać uniewinniony - powiedział Korwin-Mikke i dodał, że "Hitler powinien zostać powieszony, ale akurat nie za to".

- Dla mnie nie ma różnicy, czy mówimy o Hitlerze, Kwaśniewskim, Kaczyńskim czy Tusku - wszystko to dla mnie czerwone świnie. Oni różnią się metodami, cel pozostaje ten sam - powiedział lider Kongresu Nowej Prawicy.

Wśród lewicy planktonowej wielkie emocje wywołało usunięcie flagi ZSRR i Komunistycznej Partii Polski z wrocławskiej demonstracji pierwszomajowej.

W tej sprawie wypowiedzieli się różni luminarze resztek bolszewizmu, zwanego także marksizmem-leninizmem.

Przypomnijmy na wstępie krótko jak było. Otóż do pierwszego spięcia doszło już na początku demonstracji. Wywiązała się szarpanina pomiędzy dwiema osobami z KPP, które próbowały rozwinąć flagę Związku Radzieckiego i drugą podobną a członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej. PPS-owiec próbował wyrwać sztandar z rąk jednego z bolszewików. Po jakimś czasie do demonstracji dołączył blok anarchistyczny tworzony przez ZSP i część aktywistek i aktywistów z CRK. Część osób z bloku widząc flagę ZSRR zaczęła się wycofywać i zastanawiać, czy chce brać udział w takiej demonstracji. Anarchiści zaczęli głośno protestować, doszło do kłótni z kilkoma obrońcami leninistów.

Haymarket i radykalizacja żądań świata pracy w latach 1880'tych

Dzień Pierwszego Maja od dawna był świętem, podczas którego pokazują się socjaldemokraci i związki establishmentowe, by czcić pamięć walki o 8-godzinny dzień pracy. Przy tej okazji, warto spojrzeć na różnice między różnymi związkami w ruchu pracowniczym w USA w latach 80'tych XIX wieku. Takie spojrzenie może pomóc zrozumieć, że to o co walczyli anarchiści z Haymarket nie miało nic wspólnego z socjaldemokracją, której hołdują obecni liderzy związkowi.

Żądanie 8-godzinnego dnia pracy formułowane było od początku XIX wieku. W USA, to żądanie stało się sztandarowym postulatem po strajku generalnym w Filadelfii w 1835 r., w którym domagano się 10-godzinnego dnia pracy, pomniejszonego o 2 godziny przeznaczone na posiłki.

W Polsce utrwala się kult „Powstań”. Politycy i część społeczeństwa kilka razy do roku hucznie świętuje szereg narodowych zrywów. „Powstanie” stało się jednym z fundamentów określających historyczną świadomości polskiego społeczeństwa. Obok pamięci o ofiarach, pojawia się ślepa martyrologia. Tematu nie odpuszcza też skrajna, faszyzująca prawica, łasa na wykorzystanie każdej nadarzającej się okazji do realizacji swoich politycznych celów.

Powstanie w Getcie Warszawskim wydaje się nie mieścić w ramach tego wszechobecnego kultu „Powstania”. Nie zachowały się żadne zdjęcia ukazujące powstańców budujących barykady, dzielnie prezentujących broń, niosących sztandary. Brak możliwości wykreowania epickich obrazów towarzyszących np. Powstaniu Warszawskiemu. Powstańców było mało, byli słabo uzbrojeni.

Dziś mija 70-ta rocznica powstania w Getcie Warszawskim. Getto zostało wzniesione w celu odseparowania od reszty społeczeństwa żydowskich mieszkańców Warszawy.

Ludzie zmuszani byli do pracy w nieludzkich warunkach dla firm mających swoje zakłady w getcie oraz stopniowo wymierali. W kwietniu 1943 roku w Getcie było już tylko około 50 tysięcy osób, których na rozkaz Himmlera miano wymordować przy pomocy oddziałów wojskowych i policyjnych złożonych z Niemców, Łotyszy i Ukraińców.

Do walki przystąpiły dwie działające w getcie organizacje zbrojne: Żydowska Organizacja Bojowa tworzona przez lewicę i syjonistów, a także bejtarowski Żydowski Związek Wojskowy nie wchodzący w skład ŻOB. Zginęło ponad 56 000 mieszkańców Getta. Mieszkańcami Getta byli m.in. przedwojenni działacze anarchistyczni.

Redakcja Żołnierzy Przeklętych zachęca swoich czytelników do wzięcia udziału w konkursie wiedzy na temat podziemia zbrojnego.

Warunkiem wzięcia udziału w konkursie jest udzielenie odpowiedzi na zadawane przez redakcję pytania w wyznaczonym terminie. Z konkursu zdyskwalifikowani są redaktorzy oraz twórcy treści strony. O zwycięstwie decyduje poprawność udzielonych odpowiedzi, a w przypadku równej liczby udzielonych poprawnie odpowiedzi losowanie.

Ledwo oberwało się administratorom Wikipedii za pisanie kłamstw i jawną cenzurę na łamach jednego z tygodników, więcej tutaj, a już wracają do dawnych praktyk.

Wikipedyści okroili wpis dotyczący zbrodni w Wierzchowinach o przypisy do książek Grzegorza Motyki. W zasadzie cały pierwszy akapit w którym padają tezy jakoby NSZ był wrobiony w akt ludobójstwa przez UB pozbawiony jest przypisów do źródeł.

Sprawa z Wierzchowin jest ewidentna o tyle, że jak mówi w wywiadzie badacz tematu:

...istnieje raport dowódcy zgrupowania kpt. ”Szarego” z dnia 9 czerwca z akcji na Wierzchowiny, gdzie jasno i dobitnie opisuje on wydarzenia mające miejsce we wsi 6 czerwca 1945 r. Jest raport por. „Romana” także opisujący wydarzenia z Wierzchowin . Są raporty ppor. „Janusza” i kpt. „Zenona”.

Poniższy tekst jest krytyką części anarchistów oraz komunistów, którzy współpracowali z nacjonalistami i środowiskami neonazistowskimi.

W królestwie masek

Coraz częściej jesteśmy świadkami powstawania grup politycznych, które deklarują się jako anty-stalinowskie, jednocześnie nazywając siebie „anarchistami” czy „wolnościowymi komunistami”, jednak w pewnym względzie bardziej przypominają Komunistyczną Partię Związku Radzieckiego – ich frazeologia nijak ma się do ich rzeczywistej polityki.

Z pozoru, programowe deklaracje i manifesty tych grup są zgodne z tym, czym owe grupy deklarują że są. Usta ich działaczy pełne są internacjonalistycznych frazesów. Jednak spora część tychże grup współpracuje- regularnie- z organizacjami otwarcie neonazistowskimi. A gdy czytamy w Internecie i słuchamy propagandy oraz polemiki działaczy tych grup, ze zdziwieniem stwierdzamy, że internacjonalistycznie poprawne z pozoru frazesy niespodziewanie zdobywają całkiem przeciwne znaczenie, podobnie jak nowomowa Orwell’a.

W marcu 1921 r. w Rosji wybuchło zbrojne powstanie przeciwko władzy partii komunistycznej. Głównymi jego inicjatorami byli marynarze Floty Bałtyckiej stacjonujący w bazie położonej niedaleko Petersburga, na wyspie Kotlin u ujścia Newy w Kronsztadzie.

Ci sami marynarze wielokrotnie ratowali rewolucje w Rosji swym poświęceniem, ich wystrzały z krążownika Aurora dały sygnał do zajęcia stolicy Rosji min. Pałacu Zimowego i innych strategicznych punktów. To właśnie oni walczyli przeciwko interwencji obcych mocarstw i białych generałów i to ich nazywano chlubą i awangardą rewolucji. Co takiego się stało że podnieśli oni broń wzywając do III rewolucji - przeciwko nowej władzy, władzy Lenina i partii bolszewickiej?

Zapraszamy na wykład historyczny z cyklu prowadzonego przez specjalistów z Muzeum i zaproszonych gości. 14 marca o godz. 18.00 dr Szymon Niedziela wygłosi wykład pod tytułem "Związek Syndykalistów Polskich podczas Powstania Warszawskiego". Audytorium Jana Nowaka-Jeziorańskiego.

Wstęp wolny.

Przeglądając książki wycofane z uczelnianej biblioteki znalazłem taki "kwiatek" - projekt rezolucji dotyczącej postępowania z nieposłusznymi robotnikami, autorstwa Lwa Trockiego. Oto on:

Dezercja z pracy
Wobec tego, że znaczna część robotników w poszukiwaniu lepszych warunków aprowizacyjnych, a częstokroć również w celu spekulacji, samowolnie opuszcza przedsiębiorstwa i przenosi się z miejsca na miejsce, czym zadaje dalsze ciosy produkcji i pogarsza ogólną sytuację klasy robotniczej - zjazd konstatuje, że jednym z palących zadań władzy radzieckiej i organizacji zawodowych jest planowa, systematyczna, wytrwała i bezwzględna walka przeciw dezercji z pracy, walka polegająca konkretnie na ogłaszaniu karnych list dezerterów, formowaniu z nich karnych drużyn roboczych i wreszcie na osadzaniu ich w obozie koncentracyjnym.
Lew Trocki

Źródło: IX Zjazd Komunistycznej Partii (bolszewików) Rosji. Marzec - kwiecień 1920. Protokoły, Książka i Wiedza 1967, s. 727

W specjalistycznym Psychiatrycznym Zespole Opieki Zdrowotnej w Bielsku-Białej prawie 6 lat temu powstała pierwsza w historii zakładu organizacja związkowa. Pracownicy zorganizowani w komisji zakładowej wystąpili z żądaniami poprawy warunków pracy i płacy. Nad zakładem zawisła czarno-czerwona flaga – symbol ruchu pracowniczego i związków zawodowych.

W ciągu okresu działania KZ OZZ Inicjatywy Pracowniczej w szpitalu ujawniono wiele nieprawidłowości. Od początku 2012 roku trwa wydłużający się konflikt, o którym można przeczytać [tutaj]. Pomimo iż opór Dyrektora Józefa Kulińskiego wydaje się absurdalnym – do tej pory nie udało się wyegzekwować podstawowych sanepid-owskich i bhp-owskich wymogów.

Jako, że za pasem dzień tak zwanych "Żołnierzy Wyklętych", specjalnie dla ignorantów historycznych, którzy do jednego worka kładą narodowców z AK-owcami dwa znaleziska prosto z Bundesarchiv Koblenz.

Polski Oddział Dywersyjny NSZ "Las" – 17.12.43 - Do Pana Szefa Sicherheitspolizei i SD w Tomaszowie

Dnia 14 bm. Zostały aresztowane w gminie Stużno następujące osoby: Mieczysław Gil, Jan Pluta i Raczyński.
Chcemy nieniejszym zawiadomić Pana, że Pluta i Raczyński brali bezpośredni udział w likwidacji 2 Żydów w Adamowie i 2 w Krzyżówce koło Gielniowa. Wszyscy trzej pomagali nam w wykrywaniu Żydów i komunistów. Wierzymy, że Pan aprobuje akcję likwidacji band żydowsko-komunistycznych i pozwoli, aby trzej wyżej wymienieni mogli tę akcję kontynuować na wolności. Nr sygn. R 70 Polen/194, k 2

EKSPOZYTURA W TOMASZOWIE: Tomaszów 12.2.44

Zjawił się „Georg” i zameldował: Mój oddział będzie pracował w dniach 14-15.2 w Drzewicy, 15-18.2 w Podkonicach, Brzustówku, Szadkowucach i okolicy (kwatera w gajówce Książ), 18-21.2.44 w Skotnikach, Szarbsku, Dąbrówce, Sieczce (kwatera w młynie Masłochy w Rudzie-Papiernia).