Lokatorzy

Dziś, Komitet Obrony Lokatorów zorganizował dwie pikiety nagłaśniające problemy nękające lokatorów. Rano, pod sądem na ul. Terespolskiej zarejestrowane zostało zgromadzenie jednocześnie z mającym się odbyć tego dnia procesem o eksmisję Marka i Teresy z Komitetu Obrony Lokatorów. Eksmisja ta wskazuje na złą wolę władz dzielnicy, gdyż pretekst podany do eksmisji (zagrożenie budowlane) został wydany wobec tylko jednego lokalu w budynku, "przypadkiem" zamieszkałego przez działaczy Komitetu Obrony Lokatorów.

Innym, bardzo ciekawym zbiegiem okoliczności, była nagła "choroba" sędziego w dniu rozprawy. Informacja o tym fakcie została podana pozwanym drogą telefoniczną na godzinę przed rozprawą. Można się spodziewać, że nagła "choroba" była związana z pikietą zarejestrowaną przed sądem. W związku z tym faktem, proces został przełożony na inny termin. Pikieta jednak się odbyła, a sędziowie i pracownicy sądu pootwierali okna w budynku, by usłyszeć gorzkie słowa na temat dyskryminowania lokatorów komunalnych i poniewierania ich przez aparat sądowy.

Znany warszawski kamienicznik Marek Mossakowski, który dorobił się już nawet sztuki teatralnej na swój temat, stara się przejąć kolejną kamienicę na warszawskiej Pradze. Jest to budynek położony przy ul. Kłopotowskiego 38, zwany potocznie „Prażanką”, od nazwy sklepu który kiedyś zajmował cały parter. Rzecz jasna, Mossakowski nie ma nic wspólnego z dawnymi właścicielami.

Pomiędzy Polską a rządami 12 innych państw w latach 1948-1971 podpisano tzw. „umowy indemnizacyjne” (czyli odszkodowawcze), które stanowiły pełne zadośćuczynienie za przejęte przez władze nieruchomości. Wobec nieruchomości objętych umowami nie mogą być zgodnie z prawem prowadzone żadne postępowania o zwrot, gdyż prowadziłoby to do podwójnego zaspokojenia spadkobierców.

Jak wynika z dokumentów Ministerstwa Finansów będących w posiadaniu Komitetu Obrony Lokatorów, spadkobiercy kamienicy przy ul. Kłopotowskiego 38, jako obywatele USA, zostali objęci umową indemnizacyjną. Mimo to, Urząd miasta stołecznego Warszawy twierdzi, iż „nie posiada dokumentacji potwierdzającej objęcie nieruchomości układami indemnizacyjnymi”. W ten sposób, mafia „odzyskiwaczy” próbuje przejąć kolejną kamienicę, z pełnym przyzwoleniem władz.

Więcej na temat "Reprywatyzacji po warszawsku".

1 marca mija rok od zabójstwa Jolanty Brzeskiej. W tym dniu, zbierzemy się, by zaprotestować w imieniu praw lokatorów.

O godz. 10:00, zbieramy się na procesie o eksmisję Marka i Teresy z Komitetu Obrony Lokatorów, którzy otrzymali eksmisję z mieszkania, pod pozorem "zagrożenia budowlanego", choć żadne inne mieszkanie w budynku nie jest "zagrożone". Eksmisja tych aktywnych działaczy KOL ma wyraźne elementy represji i nękania ludzi, którzy walczą o swoje prawa. Pod tym pretekstem, miasto chce się pozbyć niewygodnych dla siebie lokatorów, choć nie zalegają oni z czynszem i włożyli sporo wysiłku, by utrzymać swoje mieszkanie pomimo zaniedbań Zakładu Gospodarowania Nieruchomościami. Ich "błędem" jest to, że są zbyt aktywni i patrzą władzy na ręce i nie godzą się na poniewieranie lokatorów i lekceważenie ich praw.

Marek i Teresa pomogli wielu osobom, więc pomóżmy im! Warto dodać, że prawnik miasta chce aby proces został utajniony, więc jeśli sędzia nie pozwoli nam wejść, zrobimy głośny protest w tej sprawie. Bądźcie tam!

O godz. 15:30 będziemy protestować w sprawie śmierci Jolanty Brzeskiej. Tym razem nie będzie to protest milczenia, ale głośny krzyk gniewu. Bo Jola nie milczałaby o tym, co teraz dzieje się z lokatorami. Protest odbędzie się przed Prokuraturą Generalną przy ul. Barskiej, ponieważ koledzy i rodzina Joli - delikatnie mówiąc - nie są zadowoleni z "pracy" tego organu.

Czwartek 1 marca

Sąd ul. Terespolska 15A
godz. 10:00 (bądź punktualnie)

Prokuratura Generalna
ulica Barska 28/30
godz. 15:30

Więcej informacji: http://lokatorzy.info.pl

Zdaniem organizacji Human Rights Watch, bezprawne wykwaterowania towarzyszą budowie sali koncertowej na tegoroczny finał Eurowizji w stolicy Azerbejdżanu, Baku. Przedstawiciel HRW Hugh Williamson oznajmił, że dotyczy to setek ludzi, którzy są wykwaterowani w sposób przymusowy.

Według HRW w tym tygodniu zaczęło się wysiedlanie ostatnich mieszkańców domu w rejonie placu Flagi Narodowej w centrum Baku, gdzie powstaje supernowoczesna sala koncertowa. HRW twierdzi, że setki ludzi musiały już opuścić budynek pod presją władz miejskich. Otrzymały odszkodowania, które jednak uważają za niewystarczające.

Władze odrzucają te oskarżenia, argumentując, że prace budowlane nie wiążą się bezpośrednio z Eurowizją, ale są częścią planu mającego poprawić zabudowę w tej części miasta. Baku, stolica bogatego w ropę naftową Azerbejdżanu, przeżyło w ostatnich latach boom na rynku nieruchomości. (PAP)

Dziś, na radzie warszawskiej dzielnicy Wola, licznie zebrali się mieszkańcy Warszawy, wezwani przez Warszawskie Stowarzyszenie Lokatorów, by wesprzeć lokatorów z budynku przy ul. Dahlberga 5. Lokatorzy komunalni mieszkający od lat w tym budynku zostali pozostawieni przez władze na pastwę mafii „odzyskiwaczy nieruchomości”, o czym pisaliśmy już tutaj.

Na poprzedniej sesji, przewodniczący Rady Dzielnicy Wola, partyjny działacz Dariusz Puścian odmówił Piotrowi Ciszewskiemu z Warszawskiego Stowarzyszenia Lokatorów zabrania głosu. Dziś, w wyniku ostrego protestu lokatorów, udało się doprowadzić do wystąpienia w sprawie nielegalnych działań Miasta.

Niekompetencja i arogancja władzy była jednak bardzo zauważalna. Zastępca Burmistrza Dzielnicy Wola, Marek Sitarski, nie wiedział co odpowiedzieć, więc jedynie stwierdził, że będzie musiał odpowiedzieć pisemnie w późniejszym terminie. Stało się tak pomimo, iż na poprzedniej sesji Rady WSL przedstawiło pełną dokumentację sprawy, która trafiła do władz. Przewodniczący Rady, Dariusz Puścian, prowokował lokatorów szydząc pod ich adresem: „jesteście żałośni”. Lokatorzy opuścili budynek ostrzegając ignorantów z Rady, że następne spotkanie nie będzie już tak kulturalne.

W ubiegłym roku zapowiadano, że w styczniu do 10 tzw. „kontenerów socjalnych” ustawionych przy ulicy Średzkiej w Poznaniu wprowadzą się pierwsi wykluczeni przez politykę mieszkaniową miasta. Do przesiedlenia 19 lokatorów jednak jeszcze nie doszło, gdyż Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego uznał, że lokale nie spełniają warunków koniecznych do pobytu ludzi.

Paweł Łukaszewski, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego stwierdził: „Nasze zastrzeżenia obejmują jedną zasadniczą kwestię. Zgodnie z prawem budowlanym przed wejściem do budynku mieszkalnego powinien być przedsionek albo specjalna kurtyna powietrzna. Bez nich następowałoby szybkie wyziębienie pomieszczeń. W kontenerach pewne przedsionki są, ale nie do końca zapewniają izolację.” Jarosław Pucek, dyrektor Zarządu Komunalnych Zasobów Lokalowych, bagatelizuje sprawę i twierdzi, że inwestor będzie w stanie usunąć „usterki”.

Właściciel budynku na ul. Finlandzkiej bierze mrozem lokatorów, z którymi kilka dni temu przegrał proces o wysokość czynszu. W środę dwóch mężczyzn, w tym jeden podający się za właściciela, przyszli do jednego z mieszkań i wychodząc zostawili otwarte okna. Nikt ich nie może zatrzasnąć, bo pozamykali drzwi. W każdej chwili w budynku mogą popękać rury. W budynku żyją trzy rodziny, w tym kobiety w ciąży.

W 2008 r. dom wpadł w ręce odzyskiwaczy nieruchomości, a później do spółki Portoalegre. Nowy właściciel drastycznie podwyższył czynsz. Lokatorzy zaskarżyli to w sądzie. W ostatni poniedziałek zapadł wyrok na korzyść lokatorów. - Sąd orzekł, że za mieszkanie w takich warunkach właściciel nie może pobierać 1700 zł i uznał poprzednią stawkę, bliższą stawce komunalnej.

W piątek spłonął przedwojenny drewniany dom w Świdrze. Dach nad głową straciło dziesięć rodzin. Ogień pojawił się nad ranem przy jednym z kominów. Piętrowy dom przy ul. Jana Pawła 65 był jednym z większych drewnianych budynków Otwocka i okolic (Świder jest dzielnicą tego miasta). W ustawionych w literę H trzech skrzydłach mieszkało dziesięć rodzin, wśród nich dwie wielodzietne, w każdej po pięcioro dzieci.

Meldunek w urzędzie miało 39 osób. Wszyscy byli lokatorami z kwaterunku, a dom podlegał administracji komunalnej. O przedwojennej świetności, gdy należał do prywatnych właścicieli, przypominały wycinane w drewnie dekoracje charakterystyczne dla tzw. świdermajerów.

Czynsze w mieszkaniach pójdą ostro w górę, bo nawet ponad dwukrotnie - uchwaliła w środę rada miasta. To wielkie zaskoczenie, bo z dotychczasowych zapowiedzi magistratu wynikało, że podwyżka nie będzie większa niż 20 proc.

Wprowadzając podwyżki miasto chciało zmniejszyć zadłużenie lokatorów (sic !), które obecnie wynosi aż około 26 mln zł. W jaki sposób? - Ci, których nie będzie stać na utrzymanie dużego i drogiego mieszkania będą mieli możliwość przeniesienia się do mniejszych lokali - tłumaczy Zbigniew Karpowicz, dyrektor Zakładu Lokali i Budynków Komunalnych. - W przypadku osób zamożnych obecnie obowiązujące stawki są dla nich niskie. Nie powinno być też dla nich problemem płacenie nowych czynszów.

Dyrektor Szpitala Wojewódzkiego w Opolu dała czas do końca marca mieszkańcom hotelu pielęgniarskiego na jego opuszczenie. - Czujemy się oszukani. Teraz chyba rozbijemy namiot wojskowy pod szpitalem - zapowiadają zdesperowani mieszkańcy. Chodzi o mieszkańców Hotelu Pielęgniarskiego Szpitala Wojewódzkiego przy ulicy Kośnego w Opolu. Pod koniec ubiegłego roku dyrekcja szpitala poinformowała ich, że do końca marca muszą opuścić zajmowane mieszkania. - Część z nas mieszka tu nawet od kilkunastu lat. Wielu przyjechało za pracą do Opola z różnych stron Polski. Tu w Opolu urodziły się nasze dzieci, tu chodzą do szkoły - mówią mieszkańcy. W niewielkich pokojach mieszkają głównie rodziny pielęgniarek i sanitariuszy.

- Jak mamy znaleźć sobie nowe mieszkanie w tak krótkim czasie? Są wśród nas jedyni żywiciele rodziny, samotne kobiety. Ceny wynajmu mieszkań na rynku są tak duże, że pochłoną naszą całą miesięczną pensję. A kredytu na kupno mieszkania - o ile przy naszych zarobkach któryś z banków nam udzieli - nie uda się zdobyć w tak krótkim czasie - przekonują - Wielu z nas na własny koszt przeprowadziło remonty. Wymieniliśmy okna, zrobiliśmy podłogi, łazienki. Pod każdą taką inwestycją widnieje zgoda i podpis dyrekcji. Dlaczego wtedy nie usłyszeliśmy, że obiekt jest w złym stanie, że lepiej nie inwestować, tylko szukać czegoś innego. Dlaczego nikt z szefostwa szpitala nie był szczery? - pytają.

Dyrektorka nie poczuwa się do odpowiedzialności za zapewnienie lokali zamiennych, choć wynikałoby to z Ustawy o ochronie praw lokatorów. (Gazeta.pl)

Dziś na warszawskim Żoliborzu została zablokowana eksmisja na bruk lokatorki wraz z dziećmi. Do blokady eksmisji wzywał Komitet Obrony Lokatorów. Akcja rozpoczęła się już rano, o godz. 10 pod siedzibą komornika Marcina Jachowicza, który miał dokonać tzw. "wprowadzenia we współposiadanie" (eufemistyczna nazwa dla eksmisji). Działacze lokatorscy zapowiedzieli, że nie dopuszczą komornika do mieszkania. W prywatnej rozmowie komornik przyznał, że doskonale sobie zdaje sprawę z faktu, że wymiana zamka do mieszkania jest jedynie wstępem do wyrzucenia rodziny na bruk.

Na samej akcji blokującej, na ul. Tucholskiej, pojawił się tłum około 50 osób, które skutecznie zablokowały dostęp do mieszkania komornikowi, skandując hasło: "Lokatorzy to nie towar". Po chwili bezowocnego wyczekiwania, komornik widząc, że nie zostanie dopuszczony do głosu, postanowił się wycofać, podobnie jak policja, która została wezwana do asysty. Komornik zawiesił wykonywanie czynności, prosząc jedynie przedstawicieli organizacji lokatorskich o przyspieszenie działań zmierzających w kierunku przyznania lokatorom lokalu socjalnego.

W dniu 16 stycznia o godz. 12.00, przy ul.Tucholskiej 11/33 przy Pl.Wilsona (metro) w Warszawie ma się odbyć nielegalna eksmisja na bruk chorej kobiety z dziećmi z pominięciem przepisów o okresie ochronnym.

Wtedy ma nastąpić wprowadzenie w stan posiadania nowego właściciela mieszkania - w którym lokatorka mieszka od 11 lat. Lokatorka nie ma gdzie się wynieść, nie stać jej na wynajęcie mieszkania i utrzymuje się jedynie z alimentów na dzieci i środków celowych wypłacanych przez OPS. Jest osobą śmiertelnie chorą na nowotwór rozsiany połączony z wodobrzuszem (IV stadium zaawansowania choroby ) i posiada na utrzymaniu trójkę małoletnich dzieci: 17 lat, 10 i 8 lat.

Komornik dokonujący czynności, to Marcin Jachowicz, którego kancelaria komornicza mieści się przy ul. Mysłowickiej 12 w Warszawie.

Do uczestnictwa w akcji zaprasza Komitet Obrony Lokatorów.

Dziś, w sądzie dla Warszawy Woli przy ul. Kocjana odbyła się sprawa eksmisyjna działaczy małżeństwa należącego do Warszawskiego Stowarzyszenia Lokatorów. Od wielu lat walczą oni z duetem kamieniczników Massalski-Mossakowski (ci sami, którzy przejęli dom w którym mieszkała zamordowana lokatorka Jolanta Brzeska). Na rozprawie obecni byli m.in. Hubert Massalski, Marek Mossakowski, występujący jako pełnomocnicy spadkobiercy kamienicy przy ul. Dahlberga. Ci sami ludzie są pełnomocnikami w dziesiątkach innych spraw reprywatyzacyjnych w Warszawie, gdzie przewija się ten sam wątek wątpliwych roszczeń spadkobierców, eksmisji lokatorów i podeptanej ludzkiej godności.

Lokatorzy bronili się przypominając, że kamienica stanowi współwłasność, która nigdy nie została podzielona na lokale, oraz że Miasto stołeczne Warszawa nadal ma udziały w kamienicy, w związku z czym nie wiadomo, która z części kamienicy jest komunalna, a która prywatna. Z tego też powodu, podwyżka czynszu ponad poziom czynszu komunalnego musi być zakwestionowana. Pozew o eksmisję został spowodowany płaceniem przez lokatorów starej wysokości czynszu – uznawanej przez nich za legalną. Lokatorzy podkreślali ponadto, że pełnomocnicy spadkobierców celowo uniemożliwili przeprowadzenie pomiarów koniecznych do fizycznego podziału budynku – co uniemożliwiło stwierdzenie, która część jest komunalna, a która nie. Wobec przedstawionej argumentacji, sąd odroczył sprawę.

Dziś, spod budynku przy ul. Nabielaka 9 w Warszawie, gdzie kiedyś mieszkała Jolanta Brzeska – zamordowana działaczka na rzecz praw lokatorów – wyruszył marsz milczenia poświęcony jej pamięci. Uczestnicy pochodu nieśli plansze z portretami Jolanty, oraz hasła związane z walką o prawa lokatorskie, której się poświęciła. Były też liczne transparenty i wieńce przygotowane przez organizacje lokatorskie działające w Warszawie, w tym Komitet Obrony Lokatorów, oraz Warszawskie Stowarzyszenie Lokatorów, którego działaczką była Jolanta Brzeska.

Przed południem, kondukt dotarł do kościoła przy ul. Chełmskiej, gdzie odbyła się msza za zmarłą. Następnie ciało zostało pochowane na Cmentarzu Południowym w Antoninowie. Mimo, iż marsz odbył się w godzinach popołudniowych w dniu roboczym, zgromadził ponad 100 osób.

Mimo, że śledztwo w sprawie śmierci Jolanty trwa ponad 9 miesięcy, do dziś nie przyniosło żadnych rezultatów. W sprawie opieszałości prokuratury odbywały się już protesty, o których pisaliśmy m.in. tutaj.

Materiał wideo nagrany przez TVN Warszawa.

Przedstawiciele Watykanu nie pomogą w rozwiązaniu trudnej sytuacji lokatorów z ulic Józefa i Bożego Ciała. Odpowiedź Nuncjatury Apostolskiej w Polsce na list mieszkańców  poza tym informuje, iż zakon Kanoników Laterańskich Regularnych już od kilku lat planował dzierżawę budynków, a co za tym idzie eksmijsę lokatorów.

Przypomnijmy, w kamienicach przy ulicach Bożego Ciała 24 oraz Józefa 9 i 11, należących do Zakonu Kanoników Laterańskich Regularnych mieszka około 300 osób i mieści się kilka punktów usługowych. Ponad rok temu budynki zostały wydzierżawione firmie De Silva Haus, która zamierza opróżnić je z lokatorów i przekształcić w luksusowe centrum konferencyjno-hotelowe.

Mieszkańcy kamienic przy wsparciu Federacji Anarchistycznej Kraków rozpoczęli akcję protestacyjną. Zebrano kilka tysięcy podpisów pod petycją w sprawie zachowania charakteru budynków, w koście odpowiedzialnym za plany eksmisji odbyła się msza zamówiona przez lokatorów w intencji zachowania ich domostw. Ostatnio zwrócono się z prośbą o pomoc do przedstawicieli Watykanu w Polsce. - Poszliśmy za radą księdza Roberta Nęcka [przypis red. rzecznika archidiecezji krakowskiej]. Tłumaczył nam że zakon nie podlega kurii tylko bezpośrednio Watykanowi - wyjaśnia Jakub Wróblewski z Federacji Anarchistycznej.