Prawa pracownika

Dziś Związek Syndykalistów Polski otrzymał od Menadżera ds. PR i Eventów i Rzecznika prasowego spółki Empik list domagający się natychmiastowego usunięcia treści zawartych w ogłoszeniu wyników konkursu na Najgorszego Pracodawcę 2010 r. Przypomnijmy, że firma otrzymała trzecie miejsce w tym konkursie.

W swoim liście, rzecznik napisała:

W imieniu Empik Sp. z o.o. wzywam Związek Syndykalistów Polski – organizatora konkursu „Najgorsi Pracodawcy Roku” do zaprzestania rozpowszechniania nieprawdziwych informacji o warunkach pracy w Empik za pośrednictwem portalu internetowego www.najgorsipracodawcy.pl oraz ich niezwłocznego usunięcia z ww. strony internetowej.

Nieprawdziwe informacje opisujące warunki pracy w Empik, zamieszczone przez organizatora konkursu na stronie internetowej www.najgorsipracodawcy.pl, są pomówieniem godzącym w wizerunek Empik jako pracodawcy. Informacje te nie znajdują żadnego potwierdzenia w rzeczywistości.

Spółka Empik zapewnia pracownikom warunki pracy zgodne z obowiązującymi przepisami prawa, jest doceniana i wyróżniana jako pracodawca (m.in. Nagroda Universum Student Survey 2010 oraz Nagroda Universum Student Survey 2011).

Przedstawicielka firmy nie podała jednak, jakie informacje nie są prawdziwe, a więc list należy potraktować jako formę groźby, nie popartej realnymi argumentami. Dodać należy, że wszelkie informacje opublikowane przez ZSP w ramach konkursu na Najgorszego Pracodawcę opierają się na informacjach przesłanych przez pracowników - a listów tych było naprawdę wiele.

Oto treść listu otrzymanego przez ZSP.

Pracodawcy znaleźli lukę w sztywnych przepisach o zatrudnieniu. Ich podwładni wykonują obowiązki także w weekendy, ale formalnie dla innej firmy – informuje "Dziennik Gazeta Prawna", powołując się na sprawozdanie Państwowej Inspekcji Pracy za 2010 rok.

Wystarczy, że przedsiębiorca zawrze umowę o wykonywanie usług z zaprzyjaźnioną firmą. W dni powszednie jego pracownicy normalnie wykonują swoje obowiązki, a w soboty i niedziele nadal świadczą pracę - w tym samym miejscu i pod nadzorem tych samych osób - ale na podstawie drugiej umowy, zawartej z przedsiębiorstwem współpracującym z ich pracodawcą.

Związki zawodowe chcą podniesienia płac pracowników polskich uczelni. Proponują ministerstwu nauki zawarcie układu zbiorowego w tej sprawie. Zdaniem związkowców niskie płace powodują odpływ zdolnych pracowników. „Solidarność” proponuje, żeby w ciągu trzech lat płace profesorów wzrosły do trzech średnich krajowych czyli do ok. 11 tys. zł. Adiunkci mieliby zarabiać ok. 7,2 tys. zł, a asystenci oraz pracownicy nie będący nauczycielami akademickimi ok. 4 tys. zł.

Przedstawiciele „Solidarności” chcą zawrzeć w tej sprawie układ zbiorowy z ministerstwem nauki. Edward Malec, szef Krajowej Sekcji Nauki NSZZ “Solidarność” zastrzega, że gdyby strona rządowa nie chciała rozmawiać, związkowcy nie wykluczają strajku. Gdyby obu stronom nie udało się porozumieć, referendum strajkowe mogłoby się odbyć 18 września. Zgodnie z Ustawą o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, aby zorganizować strajk, akcję musiałaby poprzeć ponad połowa pracowników uczelni. (IAR)

W piątek 15 lipca o godzinie 5.30 rano rozpoczął się dziki strajk sprzątaczy i sprzątaczek zrzeszonych w londyńskiej sekcji IWW Cleaners and Allied Industries Branch (IU 640). Związkowcy zebrali się przed siedzibą Guildhall, które jest miejscem spotkań biznesowej i rządowej elity.

Sprzątający pracownicy w Guildhall zatrudnieni są przez firmę podwykonawcę - Ocean Contract Cleaning London Ltd., która płaci zatrudnionym najniższą stawkę krajową. Ocean od wielu miesięcy zalega z wypłacaniem pracownikom pensji, regularnie zastrasza pracowników, oraz wyrzuca z pracy za tak błache przewinienia jak 2 minuty spóźnienia. Wszyscy sprzątający zatrudnieni są na umowach śmieciowych. 34 pracowników sprzątających w Guildhall od miesięcy bezskutecznie domagało się wypłaty zaległych wynagrodzeń.

Inwestycje, poprawa jakości usług, budowa nowego dworca - tak niektórzy wyobrażali sobie rozwój ostrołęckiego PKS po prywatyzacji. Jak wygląda rzeczywistość po przejęciu spółki przez firmę Mobilis?

- Kilka razy się wypowiadał prezes Mobilisu, że zainwestuje w tabor w naszej spółce nawet do 100 milionów złotych. Ostatnio dostaliśmy autobusy w wieku około 16 lat, sprowadzone z zagranicy. W nich więcej błota przyjechało jak tego sprzętu – tak uważają związkowcy z PKS w Ostrołęce.

Jak zaznaczają, stan autobusów nie wskazuje na to, że mogłyby nadawać się do jazdy. Odpadające kawałki rdzy, powgniatane boki, elementy przyklejone szarą taśmą klejącą, zapleśniała tapicerka, tony kurzu i brudu - to obraz najnowszego zakupy firmy Mobilis. Autobusy nadają się tylko do zezłomowania.

W dniu 25 lipca, związek pracowników kawiarni Starbucks zrzeszony w IWW rozpoczyna globalny tydzień protestów solidarnościowych ze związkiem pracowników Starbucks w Chile. O strajku pracowników Starbucks w Chile pisaliśmy już tutaj. Bariści w Chile domagają się kuponów żywnościowych o wartości 100 USD oraz dodatku do pensji dla pracowników z małoletnimi dziećmi.

Dwa tygodnie po rozpoczęciu strajku w Chile, w Nowym Jorku sieć Starbucks zwolniła Tiffany White-Thomas, matkę dwójki małoletnich dzieci, za ogłoszenie, że przystąpiła do związku IWW. Firma nie podała oficjalnego powodu zwolnienia. Tiffany pracowała w barze na rogu Canal Street i Broadwayu przez ponad dwa lata. Miała otrzymać awans, jednak manager powiedział jej, że ponieważ jest matką, nie będzie mieć czasu dla firmy i odmówił jej awansu.

Od dziś, IWW będzie pikietować pod barami Starbucks, zaczynając od baru z którego została zwolniona Tiffany. Wśród postulatów jest zarówno przywrócenie Tiffany do pracy, jak i uwzględnienie postulatów związkowców z Chile. Podobne akcje planowane są w całych Stanach i innych krajach na świecie.

Według badań przeprowadzonych przez firmę konsultingową PricewaterhouseCoopers, aż 65% pracowników w Irlandii Północnej przyznało się do symulowania choroby przynajmniej przez jeden dzień w ciągu minionego roku. Jedna trzecia przyznała się do unikania pracy przez dwa do pięciu dni. To najwyższy wskaźnik w Wielkiej Brytanii. Pracownicy w Szkocji tylko w 51% przypadków przyznali się do takich praktyk, a w Walii wskaźnik ten wynosi 62%.

Najczęstszym sposobem unikania pracy jest symulowanie objawów choroby – kaszlu i kichania, czy symulowanie utraty głosu. 34% pracowników stwierdziło, że stosowało taką taktykę, gdyż praca wpędza ich w depresję i jest zbyt nudna.

Za: wsm.ie

Po fiasku negocjacji na forum Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę na przyszły rok, Rada Ministrów zamierza wydać rozporządzenie podwyższające minimalne wynagrodzenia z 1386 zł do 1500 zł. Zmiana miałaby obowiązywać od 1 stycznia 2012 r. Projekt rozporządzenia znajduje się na stronie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej.

Poziom 1500 zł odpowiada propozycjom związkowców prezentowanym podczas negocjacji w zeszłym roku. Według aktualnego stanowiska związków, minimalne wynagrodzenie powinno wynieść co najmniej 1596 zł.

Jak donosi agencja Xinhua, przynajmniej jedna osoba została zabita, a dziesięć rannych we wtorek, gdy pracownicy sektora naftowego starli się z policją w Puerto Gaitan w Kolumbii.

Rzecznik firmy naftowej Pacific Rubiales potwierdził, że protestujący spalili samochody i rozkopali drogi. Pracownicy strajkują od miesiąca, domagając się poprawy swoich warunków pracy. Jak donoszą media, armia została wezwana, by spacyfikować protestujących. Władze wysłały negocjatorów, by rozmawiać o warunkach zakończenia strajku.

Bariści w 31 barach w Chile należących do Starbucks zastrajkowali 7 lipca, domagając się kuponów żywnościowych o wartości 100 USD oraz dodatku do pensji dla pracowników z małoletnimi dziećmi. Lista żądań składa się z 25 postulatów. Pensja baristy w Chile wynosi obecnie jedynie 3,30$ za godzinę.

Około 200 z 670 pracowników Starbucks w Chile należy do związków zawodowych. Firma skorzystała jednak z łamistrajków i wszystkie lokale pozostały otwarte w dniu strajku. Firma podważyła też statystyki chilijskiego Ministerstwa Pracy dotyczące liczby osób które brały czynny udział w strajku.

Bez sprzętu ochronnego, bez przeszkolenia, na krótki okres - tak zatrudniała pracowników firma zarządzająca elektrownią Fukushima. Raport na ten temat opublikowała agencja Reuters. Tacy pracownicy werbowani są m.in. w okolicach Kamagasaki w Osace, wśród byłych więźniów i osób z uzależnieniami.

Raport oparto na wywiadach z ludźmi z branży, przedstawicielami agencji rządowych i byłymi pracownikami siłowni. To, co mówią, przeczy opinii o doskonałej japońskiej organizacji i wyjątkowym bezpieczeństwie elektrowni atomowych.

Oszczędzający na wszystkim operatorzy siłowni zaczęli zlecać najtrudniejsze i niebezpieczniejsze prace firmom zewnętrznym. Podwykonawcy - w przypadku Tepco chodzi o duże firmy budowlane - mieli z kolei własnych podwykonawców. Ci preferowali tanią siłę roboczą. (gazeta.pl)

Według niepotwierdzonych doniesień, w Sajgonie doszło do aresztowań dziesiątków działaczy związkowych po strajku, który odbył się w dniach 21-28 czerwca w fabryce należącej do podwykonawcy Adidasa. W strajku miało wziąć udział nawet 90 tys. pracowników.

Przewinieniem związkowców było rozdawanie ulotek domagających się podwyżek płac. W zeszłym roku, władze skazały 3 osoby na wyroki do 9 lat więzienia za dystrybucję podobnych ulotek. Oficjalne media w Wietnamie całkowicie przemilczały strajk.

Pracownicy domagali się podwyżki dotychczasowej pensji wynoszącej 500 tys. dongów (24 USD) miesięcznie. W dniu 28 czerwca, firma Pou Yuen, należąca do tajwańskiego przedsiębiorcy, uległa i zgodziła się na podwyżkę o 300 tys. dongów i dodatki w wysokości 200 tys. dongów. W dniu 10 sierpnia okaże się, czy firma dotrzyma obietnicy (poprzednio nie zawsze tak było).

Cztery zwolnione pracownice Samsunga w proteście przeciw postępowaniu swojego pracodawcy zamknęły się w klatkach razem ze swoimi dziećmi i zaszyły sobie usta, deklarując strajk głodowy. Jedna z nich zagroziła nawet, że spali się żywcem.

Madaí Díaz Rodríguez, Sandra Gómez, Lourdes Zamora i Elvira Orozco pracowały w kuchni w firmie Ingeniería Civil, podwykonawcy Samsunga na budowie zakładu wydobycia gazu naturalnego w meksykańskim porcie Manzanillo w stanie Colima. Kobiety padały ofiarą codziennych szykan i brutalnego traktowania ze strony koreańskich szefów. Zmuszano je również do pracy po 12 godzin dziennie, bez dopłat za nadgodziny. Setki pracowników tej firmy traktowanych było w identyczny sposób.

Z powodu poniżających warunków pracy odbyło się już wiele protestów. W zeszłym roku, Madaí Díaz prowadziła już podobny protest przeciwko pobiciom pracowników i arbitralnym zwolnieniom. Po proteście przywrócono ją do pracy. Jednak nadużycia nie zostały zlikwidowane.

W dniu wczorajszym, Związek Syndykalistów Polski otrzymał list od Guido Vreulsa, który w zarządzie OTTO Holding odpowiada za Europę Środkową. Treść listu przytaczamy poniżej. Guido odniósł się do kilku spraw pracowników OTTO Workforce prowadzonych przez Związek Syndykalistów Polski, w tym sprawy pracowników WAGO ELWAG. Przypomnijmy, że chodzi o to, że nie otrzymywali wynagrodzenia wynikającego z liczby przepracowanych godzin, a jedynie wynagrodzenie za pracę na akord (zależnie od liczby wyprodukowanych części). Umowy były jednak podpisane na stawkę godzinową. ZSP domagało się wypłaty pełnej stawki godzinowej dla pracowników Wago Elwag.

W swoim liście do ZSP, OTTO twierdzi, że "problemy w rozliczeniach wynikały z błędów administracyjnych" oraz zapewnia że wszystkim pracownikom zostało już wypłacone pełne należne im wynagrodzenie. ZSP otrzymało informację, że umowy zostaną skorygowane, by odpowiadać rzeczywistym warunkom zatrudnienia. ZSP będzie zachęcać pracowników do występowania o zatrudnienie na stawkę godzinową, która jest bardziej korzystna dla pracowników. Stosowanie stawki akordowej powoduje bowiem, że koszt wszelkich przestojów w produkcji jest przenoszony na pracownika.

Politycy Partii Republikańskiej w Stanach Zjednoczonych usiłują zdławić proces sądowy wytoczony korporacji Boeing za to, że przeniosła produkcję Boeinga 787 ze stanu Waszyngton do Południowej Karoliny. Proces został wytoczony korporacji przez Krajową Radę Pracy (National Labor Relations Bard - NLRB) , agencję rządową której celem jest m.in. badanie nadużyć praw pracowniczych. NLRB zarzuca Boeingowi, że firma przeniosła produkcję do Południowej Karoliny tylko i wyłącznie ze względu na duże ryzyko strajków, które zdarzają się co kilka lat w fabryce w Puget Sound w stanie Waszyngton.

Takie działanie jest nielegalne z punktu widzenia Wagner Act, ustawy wprowadzonej w 1935 w czasie Wielkiego Kryzysu, która zabrania pracodawcom działać na rzecz ograniczenia prawa pracowników do prowadzenia działań mających na celu negocjację porozumień zbiorowych i pomoc wzajemną pracowników. NLRB zacytowało w swoim pozwie długą listę wyroków, które potwierdzały taką interpretację. W dniu 30 czerwca, sąd odrzucił wniosek prawników Boeinga, by umorzyć postępowanie.

Republikanie z Południowej Karoliny starają się ukręcić łeb sprawie. Chcą, by ta kwestia stała się jednym z ważnych tematów nadchodzącej kampanii wyborczej. Tezą ekstremistów rynkowych jest to, że działania NLRB są przejawem „przerostu wpływów państwa” i „są sprzeczne z najgłębszymi przekonaniami Partii Republikańskiej”. Jak na razie, prezydent Obama oświadczył, że nie zamierza się wtrącać w działania agencji rządowej.