Represje

Amadeu Casellas Ramón, anarchista, który przesiedział ponad 25 lat w katalońskich więzieniach już 46 dzień (od 22 czerwca) prowadzi głodówkę. Podczas odbywania kary Amadeu walczył o prawa więźniów, przyłączał się po wszystkich protestów, rebelii i strajków głodowych przeciwstawiając się systemowi niesprawiedliwości. Brak pokory nie był w smak władzom więziennym, które postanowiły ukarać anarchistę za walkę o swoje prawa.

W Hiszpanii można zwolnić więźnia, który odsiedzi 3/4 kary. Amadeu skazano na 30 lat, niecałe 3 lata temu mógł zostać wypuszczony, jednak od tego czasu władze więzienne blokują taką możliwość negatywnym opiniowaniem wniosków o przedterminowe zwolnienie i wydawaniem negatywnych opinii o osadzonym. Należy dodać, że przedterminowe zwolnienia stosuje się powszechnie, również w stosunku do morderców i mafiosów, Amadeu natomiast nikogo nie zabił.

Z powodu złych warunków panujących w więzieniach i przemocy personelu kobiecego więzienia w Bielfeld wobec politycznie aktywnej więźniarki strajk głodowy rozpoczęło ponad 500 więźniów. Protest odbywa się łącznie w 29 więzieniach na terenie całych Niemiec. Do głodówki przystąpiło również 10 politycznych więźniów ze Szwajcarii, Belgii i Hiszpanii.

Anarchistyczny Czarny Krzyż, Red Help oraz inne grupy i organizacje zaplanowały już akcje wsparcia w takich miastach jak Berlin i Hamburg. Mają się obyć pikiety oraz akcje informacyjne na temat walczących o swoje prawa więźniów. Więźniowie w swojej odezwie zaznaczają, że chodzi im o nagłośnienie prześladowań i złych warunków, a w dalszej perspektywie zmiany w systemie więziennictwa - „Celem strajku głodowego jest nagłośnienie prześladowania osadzonych, tyranii personelu, rozmyślnego poniżania, psychicznego terroru, tortur i zmiana życia codziennego wewnątrz zakładów karnych.”

Wydarzenia Critical Mass (Masa Krytyczna) odbywają się w większych miastach na całym świecie, zwykle w ostatni piątek miesiąca. Rowerzyści zbierają się w grupę i dokonują wspólnego przejazdu określoną trasą. Początkowo Critical Mass miało charakter protestu przeciwko miastom nieprzyjaznym dla rowerzystów i ulicom zapchanym samochodami.

W czasie jednego z takich wydarzeń w Nowym Jorku doszło do przykrego zajścia. Policjant (22-letni Patrick Pogan) dość brutalnie wywrócił jednego z rowerzystów (29-letniego Christopher Longa) i aresztował go. Uczestnik protestu spędził w areszcie 26 godzin i został oskarżony o blokowanie ruchu i napaść na policjanta. Czy rzeczywiście rowerzysta dokonał napaści? Można to ocenić samemu oglądając film przedstawiający zajście. Został on opublikowany na YouTube i obejrzany już ponad milion razy. Film to nie jedyny dokument dotyczący tej sprawy jaki pojawił się w internecie.

– Chiny szargają olimpijskie dziedzictwo – mówiła Roseann Rife z Amnesty International, prezentując wczoraj raport o niedotrzymaniu obietnic składanych siedem lat temu Międzynarodowemu Komitetowi Olimpijskiemu, gdy ten przyznawał Pekinowi igrzyska.

Tylko w ostatnim roku zatrzymanych zostało tysiące działaczy praw człowieka, dziennikarzy, prawników. W ramach policyjnej kampanii dbania o wizerunek miasta wywożono z Pekinu nie tylko żebraków i domokrążców, ale też obrońców praw człowieka. Wielu z nich dostało zakaz wjazdu do Pekinu do końca igrzysk.

W zeszły wtorek, Danny, grafficiarz z Pittsburgha w USA, został skazany na 2,5 do 5 lat więzienia w więzieniu stanowym za malowanie graffiti. Danny przebywał w areszcie od stycznia, oczekując na wyrok. W trakcie trwania procesu groziła mu nawet kara 221 lat w więzieniu (sic!).

Tak surowe wyroki są niespotykane w sprawach o graffiti. Jednak „liberalny” radny Pittsburgha William Peduto dołożył starań, aby Danny był ukarany maksymalnym wymiarem kary.

„Szkody”, które miał wyrządzić Danny zostały ocenione na 713 tys. dolarów. Przypisywane mu graffiti powstawało w dzielnicy Pittsburgha w której postępuje gwałtowna gentryfikacja. Biznesmeni i politycy głośno domagają się, by państwo chroniło ich zyski ze spekulacji nieruchomościami, które ich zdaniem, zostały naruszone przez graffiti.

Amnesty International żąda natychmiastowego uwolnienia pekińskiego działacza społecznego Ye Guozhu. Miał on zostać zwolniony w sobotę, 26 lipca, jednak według ostatnich doniesień wyjdzie on na wolność dopiero 1 października, po zakończeniu Igrzysk Olimpijskich.

„Ye Guozhu jest przetrzymywany w więzieniu po to, aby nie wypowiadał się publicznie w imieniu ludzi takich jak on, których pozbawiono domów w Pekinie, aby zrobić miejsce dla obiektów olimpijskich” – uważa Amnesty International.

„Stoi to w całkowitej sprzeczności z obietnicami poprawy sytuacji praw człowieka, które Chiny złożyły przed rozpoczęciem Igrzysk”.

Naomi Klein: Globalny napad z bronią w ręku
Jak zarobić na katastrofach

Dziś w Warszawie odbyła się kolejna rozprawa Adama Pazuryny. 16 maja 2005 roku, podczas odbywającego się w Warszawie III Szczytu Rady Europy, miała miejsce demonstracja. Pomimo pokojowego charakteru oraz zalegalizowania demonstracji, tuz po jej zakończeniu, policja zaczęła agresywnie napierać na tłum, uniemożliwiając ludziom rozejście się do domów. Przy Alejach Solidarności, na wysokości Placu Bankowego, doszło do zatrzymania 11 osób. Adam został pobitym na komendzie.

Dziś przesłuchano dwóch policjantów oraz jednego świadka. Nikt nic nie pamięta więc sędzina po prostu czytała ich stare zeznania czy zapisy w raporcie i pytała czy to prawda. Sąd postanowił przesłuchać kolejnych świadków. Następna rozprawa odbędzie się we wrześniu.

W Czwartek 24 lipca w warszawskim sądzie odbędzie się kolejny proces Adama Pazuryny, działacza anarchistycznego oskarżonego m.in. o naruszenie nietykalności policjanta po tym jak został aresztowany i pobity przez policję po legalnej demonstracji przeciwników Rady Europy z dnia 16.05.2005.

Rozprawa będzie miała miejsce w sądzie przy ul. Marszałkowskiej 82 w Warszawie o g. 13:30 w sali 379.

16 lipca antyfaszysta Aleksej Byczkin z Petersburga został aresztowany. 18 lipca sąd postanowił zatrzymać Alekseja w areszcie.

Aleksej został aresztowany ponad miesiąc po incydencie, który miał miejsce 12 czerwca. Wtedy wraz z kilkoma kolegami szedł ulicą i spotkał w pewnym momencie grupę neofaszystów, która chciała ich zaatakować. W czasie bójki, Aleksej miał pchnąć jednego z faszystów nożem.

Koledzy Alekseja wiedzą, że działał w samoobronie, ale grozi mu kilka lat więzienia. Antyfaszyści zbierają pieniądze. Wsparcie dla Alekseja można wysyłać bezpośrednio do ACK w Rosji.

Zobacz też: Wywiad z członkiem ACK Moskwa

W poprzednim rozdziale przyjrzeliśmy się jak Frakcja Czerwonej Armii (RAF) przetrwała aresztowania swoich przywódców Andreasa Baadera, Gudrun Ensslin, Ulrike Meinhof, Holgera Meinsa i Jana-Carla Raspego w 1972 roku.Przez następne lata osoby te wraz z innymi więźniami politycznymi RAF poddawane były izolacji i torturze odcięcia od bodźców dzwiękowych a jednak pomimo tego udało im się poprzez strategiczne wykorzystanie strajku głodowego zainspirować do działania nowe pokolenie bojowników miejskiej guerilli poza więzieniem.

Walka nie obyła się bez strat po ich stronie. Do 1977 r. kilkunastu bojowników zginęło, wliczając trzech,którzy zmarli w niewoli. Ostatni z nich to przypadek śmierci teoretycznej przywódczyni RAF Ulrike Meinhof, która miałaby "popełnić samobójstwo" w kluczowym momencie swojego procesu w 1976 r. podczas gdy późniejsze śledztwo odkryłyby dowody, świadczące że została ona w rzeczywistości zgwałcona i powieszona w taki sposób aby wyglądało to na samobójstwo.

- To nie jest zakład pracy, to jest obóz koncentracyjny! - krzyczeli pracownicy wrocławskiego zakładu FagorMastercook podczas dzisiejszej demonstracji przeciwko antypracowniczej polityce zarządu. Pracownicy są zwalniani za samo podejrzenie należenia do związków zawodowych lub popieranie ich postulatów. W rzeczy samej zakład obecnie wygląda jak obóz - postawiono wokół niego metalowe barierki, pracownicy są skrupulatnie kontrolowani, a zarząd wynajął 200-osobowy oddział uzbrojonych m.in. w broń gładkolufową ochroniarzy z Impela za jego pomocą wprowadzając policyjny reżim w zakładzie i wokół niego. Wszystko to zdaniem zarządu w celu ochrony... "samych pracowników".

Mimo totalitarnych środków zastosowanych przez zarząd firmy, ok. 300 pracowników nie dało się zastraszyć i po zakończonej zmianie wyszło przed zakład, by domagać się godnego życia i przywrócenia zwolnionych do pracy.

Wszyscy aktywiści zatrzymani podczas szczytu G8 zostali wypuszczeni. Jednak nadal trwają represje wobec aktywistów zatrzymanych przed rozpoczęciem szczytu.

Aktywiści dziękują wszystkim, którym organizowali akcje solidarnościowe.

O masowych demonstracjach w Peru pisaliśmy przedwczoraj na CIA. Po demonstracji, policja obejrzała fotografie z manifestacji. Zidentyfikowano na nich trzech studentów z Nowego Jorku. Policja aresztowała ich w czwartek. Peruwiańskie prawo zakazuje cudzoziemcom udziału w polityce, nawet w demonstracjach. Po interwencji amerykańskich władz oraz przyjaciół studentów, amerykanie zostali wypuszczeni i wyjechali z kraju.

„Podsumowując 10 dni protestów przeciwko G8, setki aktywistów z obozów protestacyjnych znajdujących się w strefie szczytu G8, maszerowało w demonstracji zorganizowanej przez Ajnu, pozbawionej prawa do głosowania , tubylczej populacji wyspy Hokkaido. Marsz przez cały czas był otoczony kilkoma rzędami policjantów. Demonstranci nieśli napisy w języku angielskim i japońskim o treści „Nie dla G8” i „Japonia jest państwem policyjnym.” (Media G8way, 9 lipca)

The New York Times potwierdził, że 8 lipca 200 osób w miasteczku rybackim Date na Hokkaido, „szybko okazało się, że nad demonstrantami przeważa liczebnie policja, która uformowała dookoła nich kordon.” (NYT. 9 lipca)

Przykładem kolejnego zaostrzenia rygorów w stosunku do japońskiej, wywodzącej się ze wsi lewicy. jest rajd policji na biura związku Chiba Rail 4 lipca. Jeden związkowiec, który poprosił o okazanie nakazu, został powalony na ziemię i aresztowany. (International Labor Solidarity Committee of Doro-Chiba, 5 lipca).