Represje

150 młodych ludzi przemaszerowało prospektem Skoryny w Mińsku ze świecami na znak solidarności z więźniami politycznymi i rodzinami zaginionych opozycjonistów. Świece palono także w innych częściach miasta. Demonstranci zebrali się najpierw w parku Gorkiego, ale tam czekali na nich milicjanci, którzy zażądali od nich rozejścia się i zaczęli im wyrywać z rąk świecie. Wówczas młodzi ludzie przeszli prospektem Skoryny na plac Janki Kupały. Milicjanci cały czas towarzyszyli uczestnikom marszu, a gdy ci postawili świece na placu Kupały, zgasili je butami. Nikt nie został jednak zatrzymany.

W poniedziałek ktoś rzucił koktajl mołotowa na bankomat w Atenach. Policja więc zorganizowała obławę w różnych anarchistycznych knajpach w Atenach i losowo zatrzymywała ludzi. 60 osób zostało zatrzymanych. Ponieważ nie było dowodów przeciwko nim, nikt nie został aresztowany.

Dziennikarz Josh Wolf spędził już prawie 6 miesięcy w więzieniu. To dłużej niż jakikolwiek dziennikarz w USA skazany za nieujawnienie źródeł informacji.

Josh został uwięziony w sierpniu 2006 za odmowę przekazania federalnej ławie przysięgłych nagrania z demonstracji przeciw G8 w San Francisco. Wcześniej Josh sprzedał nagranie agencjom informacyjnym i umieścił je na swojej stronie internetowej. To przyciągnęło uwagę władz badających sprawy związane z walką policji z demonstrantami podczas protestu.

O sprawie pisaliśmy już tutaj USA: Dziennikarz skazany, bo nie chciał udostępnić sądowi wideo

Rosyjski nauczyciel Aleksander Ponosow został skazany na odbycie kary w syberyjskim więzieniu za instalację "nielegalnych" Windowsów na szkolnych komputerach. Prawdopodobnie nie miał nawet świadomości, że popełnia "przestępstwo". Stał się przypadkową ofiarą rządowej akcji antypirackiej, która ma udowodnić, że Rosja dba o interesy korporacji i dlatego nadaje się na członka Światowej Organizacji Handlu.

List do Billa Gatesa z prośbą o łaskę dla nauczyciela wysłał były przywódca ZSRR Michaił Gorbaczow.

W maju 2004 roku Vahtang Devitlidze, anarchista i uczestnik Federacji Anarchistów-Rewolucjonistów przebywał wraz z dwójką przyjaciół w centrum Krasnodaru. Anarchiści natknęli się na grupę lokalnych nazistów – wywiązało się starcie. Vahtang nie miał wyboru – w obronie własnej był zmuszony użyć noża. W rezultacie zranił jednego z napastników w nogę. Sam również, pobity, trafił do szpitala.

Uczestnicy bójki zostali aresztowani. Vahtang otrzymał wyrok 2,5 roku więzienia za „spowodowanie poważnych obrażeń ciała”. Nie pogodził się jednak z nadzorem reżimu i uciekł na Białoruś. Został jednak ujęty, gdy odwiedzał swoją rodzinę w Krasnodarze i umieszczony w więzieniu by odsiedzieć resztę wyroku. Ponownie uciekł lecz został szybko złapany. Podczas zatrzymania policjanci dopuścili się na nim ciężkiego pobicia. Od lata 2006 przebywa znów w normalnym więzieniu, bo odsiedzieć wyrok do końca.

Pośród wielu więźniów przetrzymywanych w meksykańskich więzieniach są aktywiści anarchistyczni Oscar Santa Maria i Sacramento Delfino Cano Hernandez. Zostali aresztowani 30 listopada 2006. Anarchiści i przedstawiciele ruchów antyautorytarnych odegrali ważną rolę w walce przeciwko rządowi Ulissesa Ruiz Ortiz w Oaxaca.

Działacze są oskarżeni o wiele najróżniejszych przestępstw. Policja twierdzi, że znalazła przy zatrzymanych koktajle mołotowa, torbę kamieni z bruku, noże i inne przedmioty służące do tworzenia prowizorycznej broni. Policjanci twierdzą również, że Sacramento prowadził ukradzionego pickupa – jest to oskarżenie absurdalne, ponieważ Sacramento nie potrafi w ogóle prowadzić.

Stan zdrowotny anarchistów prowadzących strajk głodowy z dnia na dzień ulega pogorszeniu. O sprawie pisaliśmy już wielokrotnie, m.in. TU

Tarasios Zadorozni głoduje od 29 listopada, Gerasimos Kyriakopoulos od 15 grudnia.

Oboje cierpią na podciśnienie ortostatyczne - spadek ciśnienia tętniczego krwi w pozycji stojącej, co prowadzi najczęściej do omdlenia. Tarasios Zadorozni stracił na wadze 15 kg, cierpi na atrofię (zanik) mięśni i bradykardię. Gerasimos Kyriakopoulos (który zdecydował się na strajk głodowy, pomimo braku nerki i śledziony), stracił 5 kg, dostaje krwotoków z nosa i wykazuje oznaki dysfunkcji woreczka żółciowego.

Dalsza głodówka w niedługim czasie doprowadzi uwięzionych do śmierci, gdyż po prawie dwumiesięcznym braku przyjmowania pokarmów zmiany i dysfunkcje organizmu będą postępować coraz szybciej.

Podczas szczytu w Genui w 2001 r. policja przeprowadziła nalot na szkołę Diaz, gdzie brutalnie pobiła ludzi. 90 osób zostało aresztowanych, policja biła nawet ludzi, którzy spali. W związku z tym toczy się proces przeciw 30 policjantom. Niektórzy policjanci nosili maski i mieli zakryty numer identyfikacyjny, więc nie mogli zostać rozpoznani.

Wśród policjantów wobec których toczy się sprawa są także wyżsi oficerowie. Prokurator zdecydował się oskarżyć policjantów o sfabrykowanie dowodów przeciw ludziom obecnym w szkole Diaz. M.in. policjanci są oskarżeni o to, że podłożyli koktajle mołotowa w szkole po fakcie, by usprawiedliwić wszystko jako rzekomą akcję „antyterrorystyczną”. Teraz okazuje się, że te koktajle mołotowa, które miały być przedstawione w sądzie jako dowód rzeczowy, po prostu znikły.

Poniżej zamieszczam tekst odezwy, jaką greccy anarchiści wystosowali do wszystkich solidaryzujących się z nimi ludźmi. O całej sprawie można przeczytać TU

Od jakiegoś czasu przebywamy w szpitalu Nikaja w warunkach izolacji, bez dostępu do telefonu i gazet, ciągle pod presją odwiedzających na prawników i krewnych. Zostaliśmy wszelako poinformowani o ciągle kontynuowanych i nasilających się akcja solidarnościowych, jak również o konfrontacji z machiną państwową uczestniczących w nich osób. Tracąc resztki „humanitarnej fasady”, okrucieństwo ich prawdziwej twarzy coraz częściej przejawia się w postaci szczególnej gorliwości, z jaką represjonują każdy przejaw naszej wspólnej walki. Dotkliwe pobicie przez policję V. Grivasa ostatniej soboty 13 styczna potwierdza to, o czym napisaliśmy powyżej. Jesteśmy bardzo szczęśliwi, kiedy dowiadujemy się o was – ciągły kontakt i potęga solidarności daje nam odwagę i siłę by kontynuować walkę.

Nasze sumienia pozostaną zbuntowane tak bardzo, jak bardzo oni próbują je ujarzmić.

Pragnienie wolności jest potężniejsze niż jakiekolwiek więzienne mury.

TARASIOS ZANTOROZNI
GERASIMOS KIRIAKOPOULOS
17.01.07

W nocy z piątku na sobotę (12-13 stycznia) około 50 policjantów z oddziałów do tłumienia zamieszek okupowało pomieszczenia i podwórko na znanym squacie „Koepi” – autonomicznym centrum kulturalnym w Berlinie. To był już drugi najazd na squat w ciągu 10 dni. Policja koncentrowała się na wyszukiwaniu materiałów związanych ze szczytem anty-g8. Od kilku tygodni na „Koepi” działała knajpa „Anty-G8-Soli-Cafe”.

Policji nie udało się wedrzeć do innych pomieszczeń, gdyż w ciągu godziny około 100 osób przyjechało z różnych części miasta i zablokowało ulicę przed budynkiem w akcji solidarnościowej. Mieszkańcy domu zabarykadowali się w środku. Gdy nacisk protestujących na ulicy zaczął się nasilać, policja postanowiła się wycofać.

Więcej informacji na stronie squat: http://koepi.squat.net/

Grupa obywateli uzyskała pochwałę najbardziej niekompetentnej i żałosnej z tzw. „służb porządkowych” – Straży Miejskiej. Straż Miejska zajmuje się zwykle przysłowiowym „ściganiem babci handlującej czosnkiem” a w przypadku poważniejszych problemów zasłania się brakiem kompetencji. Zwykle okazuje się więc całkowicie bezużyteczna.

Jakie to więc „budujące” dla funkcjonariuszy ze Straży Miejskiej, gdy wśród obywateli miasta znajdzie się ktoś o mentalności bardziej pieskiej niż byle krawężnik na patrolu.

Taka grupa konfidentów pojawiła się w Łodzi i zajmuje się donoszeniem na pracowników rozwieszających plakaty nielegalnie, bo zleceniodawcom plakaciarzy nie chciało się załatwić odpowiednich pozwoleń. Pracodawcy woleli przenieść odpowiedzialność na swoich pracowników, a ludzie o pieskiej mentalności donoszą na ofiary wyzysku, a nie starają się walczyć z tymi, którzy ich wyzyskują.

Film na temat działalności konfidentów, tzw. "aresztu obywatelskiego" - czyli zwykłego donosicielstwa - można zobaczyć tutaj: http://forum.lodznafali.org/showthread.php?t=1190

Ruben oraz Ignasi będa mieli pierwszy proces 11 stycznia 2007 roku. Prokuratura chce dla nich 7.5 roku więzienia oraz 27 000 euro grzywny. Zostali aresztowani w lutym 2006 roku i oskarżeni o podpalenie bankomatu Caixa de Sabadell oraz umieszczenie ładunku zapalajacego w CIRE (organizacja organizująca niewolniczą pracę więźniów). Ignasi spędził w więzieniu 2 miesiące, Ruben zaś 5, po czym zostali zwolnieni za kaucją.

Ten proces nie ma na celu osądzać jakiegokolwiek konkretnego przestępstwa, ale stara się bezpośrednio zaatakować ruch anarchistyczny i antyrepresyjny w Barcelonie, co zostało wyraźnie powiedziane przez Mossos de' Esquadra (katalońska policja) podczas przesłuchań - "nie obchodzi nas o co was oskarżamy, obchodzi nas anarchistyczna walka w Barcelonie", odnosząc się do akcji solidarnościowej z 2005 roku z włoskimi anarchistami.

Przynajmniej 20 więźniów zostało zabitych w zamieszkach w więzieniu o podwyższonym rygorze w Salwadorze. Walki z użyciem prowizorycznej broni trwały od piątku wieczorem. Strażnicy opanowali bunt po 24 godzinach.

Zakończył się proces "3 z Aten" - trzech anarchistów oskarżonych w 2004 o ponad 200 ataków w Atenach, formowanie organizacji przestępczej etc.

Karasarinin został całkowicie uniewinniony i ma otrzymać odszkodowanie za czas spędzony w areszcie. Aspiotis został uniewinniony z większości zarzutów, oprócz kilku drobnych spraw za które będzie musiał zapłacić grzywnę, to samo Kalaitzidis, który za kilka dni ma być zwolniony z więzienia i któremu udowodniono tylko posiadanie policyjnego ekwipunku pochodzącego z kradzieży. Jest to ogromne zwycięstwo ruchu antyrepresyjnego! Warto przypomnieć, że całej trójce groziło minimalnie 15 lat w przypadku skazania.

16 grudnia demonstracja w obronie centrum społecznego Ungdomshuset w Kopenhadze zakończyła się starciami z policją. O wydarzeniach pisaliśmy już tutaj.

W 1982 r. dom został oddany pod opiekę samorządowi młodzieży, ale w 1999 r. miasto sprzedało budynek chrześcijańskiej sekcie.

Trzy osoby nadal przebywają w areszcie i spodziewają się spraw sądowych około 11 i 12 stycznia. Demonstracji, którzy zostali deportowani mówili o dużym wsparciu ze strony innych więźniów. Niemniej jednak w miarę zbliżania się rozpraw sądowych ich morale może jeszcze spaść.

27 grudnia do domu wrócił jeden z aresztowanych (16 letni Fin). Według jego słów, przynajmniej jedna z oskarżonych osób jest w dobrej formie psychicznej.