Ruch anarchistyczny

Dziś w Atenach miała miejsce manifestacja studentów i pracowników naukowych przeciwko rządowemu projektowi ustawy o szkolnictwie wyższym, mającej umożliwić działalność prywatnym uczelniom. Doszło do starć pomiędzy policją a anarchistami.

Specjalne odziały greckiej policji przeznaczone do tłumienia zamieszek starły się z anarchistami przemieniając centrum miasta w dymiące przez wiele godzin pole bitwy.

Szczecin, 1 – 4 marzec 2007

FEMINIZM I RADYKALZIM WSRÓD RUCHÓW SPOLECZNYCH I PERSPEKTYW KRYTYCZNYCH

Konferencja odbędzie się w budynku Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Szczecińskiego przy ulicy Krakowskiej 71.

http://konferencjafem.w.interia.pl/

Plan seminarium

1 marca- przyjazd referentów

2 marca- 9.00- 18.00 seminarium

9.00 Dyskusja panelowa: „Feministyczne reinterpretacje, reinterpretacja feminizmu”

Ewa Majewska / Uniwersytet Warszawski / - Płeć, prawo i pożądanie. Feministki o seksualności.

Marta Trawinska / Uniwersytet Wrocławski / - Konstruowanie przestrzeni dla funkcjonowania ruchu (anarcho)feministycznego – separatyzm i spójna wizja tożsamości (anarchio)feministycznej czy queerowy parasol?

Piotr Antoniewicz / Uniwersytet Wrocławski / - Strategie działania polskiego ruchu alterglobalistycznego – między queerową różnorodnością a partią polityczną

Michał Kozłowski /Uniwersytet Warszawski /

13.00 obiad

15.00 Sesja referatowa: „Patriarchalny kapitalizm?”

Piotr Żuk /Uniwersytet Wrocławski / Nieobecne Społeczeństwo - o słabości krytyki społecznej, nowych ruchów oraz działań poza państwem i rynkiem w Polsce.

Jan Sowa /„ha!art”/ -Trzecia fala i mielizny rynku. Kobieta w towarowej logice późnego kapitalizmu.

Ewa Charkiewicz /Think Tank Feministyczny/ - Neopatriarchat i uber-rynek?

Lila Krysia -Mizoginia- zjawisko społeczne i kulturowe

19.00 kolacja

20.00 PROJEKCJA Z DYSKUSJĄ: prezentacja projektu Aleksandry Polisiewicz i Ewy Majewskiej (Syreny TV) w „Klubie sztuki niepopularnej Alter Ego”

3 marca- 10.00 – 18.00 seminarium

10.00 Dyskusja panelowa: „Aktywistki i akademiczki – perspektywy współdziałania”

Katarzyna Szumlewicz /„Bez Dogmatu”/ - raport na temat wątków lewicowych w polskim ruchu kobiecym i ich miejsca w obszarze refleksji krytycznej

Dzisiejsza, przeprowadzona w Ostrokovicach (Czechy) demonstracja skrajnej prawicy została rozwiązana przez policję w wyniku starć z anarchistami o godzinie 16, czyli dwie godziny przed jej planowanym zakończeniem. Manifestacja została zorganizowana przez stowarzyszenie „Narodowy Korporacjonizm” jako protest przeciwko lewicy (została wcześniej zarejestrowana i zalegalizowana przez władze lokalne). Podczas starć zostało rannych pięciu narodowców – obie grupy obrzuciły się koktajlami mołotowa i materiałami wybuchowymi. Jeden prawicowiec odniósł niewielkie oparzenia twarzy.

SPOTKANIE POŚWIĘCONE BUDŻETOWI PARTYCYPACYJNEMU

22 stycznia 2007 / poniedziałek / od godziny 18 do 20
* KIEDY / GDZIE?
CAFÉ CHŁODNA 25, Warszawa / Ul. Chłodna 25 / prawie na rogu Żelaznej /
* KTO / CO / I JAK ?
Prezentacja ideii i praktyki budżetu partycypacyjnego na podstawie przypadku Porto Alegre / Brazylia/
Rafał Górski, autor publikacji „Demokracja uczestnicząca“, „Przewodnik po demokracji uczestniczącej“

* Projekcja filmu o Porto Alegre
* Panel dyskusyjny „Czy to się da po polsku“ z udziałem m. in. radnego dzielnicy Włochy, animatroki społeczności praskiej oraz lokalnego dziennikarza
* spotkanie jest także benefitem na ciężko chorego głównego prelegenta

Sobota, 20.01, 19:00, 10 pln

DIE LAST - emo punk
Słowa we krwi - anarcho hc.punk
Aporia - emo hc
Sixpack - hc/punk
LD50 - retro punk
YYYY:-) - pinczrock

SQUAT 'ELBA' ul. elblaska 2

godz. 19:00 - punktualny start !!!!
wjazd 10 pln, po gigu pewnie dicho :)

* W sobote od 12:00 zapraszamy na vege śniadanko do PRACOWNI - szwedzki stół, wjazd 7 pln

Skłot 'ELBA' , godz 20:00
UL. Elbląska 2, Warszawa

* WYKŁAD: "Anarchiści podczas II Wojny Światowej i w Powstaniu Warszawskim" - prowadzi Rafał Górski

* IMPREZA: Warszawskie klimaty czyli Grzesiuk, Wielanek itp - smalec, ogórki, wódzia, przebrania mile widziane... wjazd 2pln

* Całość dochodu z imprezy przeznaczona dla ciężko chorego Rafała Górskiego

OŚWIADCZENIE KOLEKTYWU DECENTRUM
25 października 2005 r. zostaliśmy wyrzuceni z budynku przy ulicy Częstochowskiej 14/2, który w przeciągu pięciu lat zamieniliśmy z opuszczonej rudery w tętniące życiem Centrum Kultury Alternatywnej.
Przez kolejny rok budynek stał pusty i niszczał. W tym czasie pozbawieni byliśmy miejsca do prowadzenia działalności społecznej: cotygodniowego gotowania posiłków osobom potrzebującym, organizacji wystaw, koncertów itd.

Greccy anarchiści i anarchistki zajęli gmach Ateńskiej Politechniki w ramach akcji solidarnościowej z dwójką głodujących Tarasio Zadoroznim i Gerasimosem Kiriakopulosem uwięzionych podczas Forum Społecznego 6 Maja 2006 roku, oraz z aresztowanymi podczas demonstracji poparcia dla głodujących.

O całej sprawie pisaliśmy już TU

Wczoraj policja w Grodnie zatrzymała Stasa Pochobuta. Znajduje się na posterunku na ul. Telmana 8 w Grodnie. Tel: 72-02-02. Został zatrzymany bez powodu, w momencie kiedy wrócił do domu z pracy. W poniedziałek przeciw niemu odbędzie się proces o chuligaństwo.

Ruben oraz Ignasi będa mieli pierwszy proces 11 stycznia 2007 roku. Prokuratura chce dla nich 7.5 roku więzienia oraz 27 000 euro grzywny. Zostali aresztowani w lutym 2006 roku i oskarżeni o podpalenie bankomatu Caixa de Sabadell oraz umieszczenie ładunku zapalajacego w CIRE (organizacja organizująca niewolniczą pracę więźniów). Ignasi spędził w więzieniu 2 miesiące, Ruben zaś 5, po czym zostali zwolnieni za kaucją.

Ten proces nie ma na celu osądzać jakiegokolwiek konkretnego przestępstwa, ale stara się bezpośrednio zaatakować ruch anarchistyczny i antyrepresyjny w Barcelonie, co zostało wyraźnie powiedziane przez Mossos de' Esquadra (katalońska policja) podczas przesłuchań - "nie obchodzi nas o co was oskarżamy, obchodzi nas anarchistyczna walka w Barcelonie", odnosząc się do akcji solidarnościowej z 2005 roku z włoskimi anarchistami.

Problem, który został wykazany w tekście „Jak uniknąć wodzostwa” Oskara Szwabowskiego nie jest nowy i trudno uznać, że problemem nie jest, jednak teoretyczno-filozoficzny sposób jego przedstawienia, sprawia, że ulega on zaciemnieniu – sprowadzając problem do stwierdzenia: władza jest zła…

Po pierwsze, czy zawsze i wszędzie „aktywista” nie powinien mieć głosu decydującego? Przykład: istnieje Biblioteka anarchistyczna, po kilku latach działalności wytwarza się w niej pewna struktura, książki ułożone są w pewien sposób, są pewne zasady funkcjonowania itd. Jednak Biblioteka nie istnieje sama w sobie, jest jedną z form aktywności szerszej organizacji, która np. przekazuje jej fundusze. W pewnym momencie pojawia się działacz, który co prawda nie ma czasu zajmować się biblioteką, poza tym kiedy ona powstawała był w szkole podstawowej (nie jego wina, że urodził się później), który po jednej wizycie w bibliotece stwierdza, że wszystko by w niej zmienił. Na przykład uważa, że dostęp do książek powinien być całkowicie wolny, nikogo nie powinno się zapisywać i to od jego odpowiedzialności powinno zależeć zwrot książki do Biblioteki. Wobec tego co zostało napisane przez Oskara, jego głos jest równoważny z głosem działaczy, którzy prowadzą tą Bibliotekę od x lat. Czy więc oni mają rację? Być może nie, może to on ją ma. Ale to oni ją prowadzą w taki sposób w jaki im odpowiada i na podstawie własnych doświadczeń wiedzą, że doprowadzi to do zniszczenia biblioteki.

Tak naprawdę, więc jest to problem struktury, w jakiej grupa działa. Jeżeli próbuje ona działać tak, że każdy kto jest w grupie ma równoważny głos, w każdej najbardziej szczegółowej kwestii, to prowadzi albo do stagnacji, gdyż każda kwestia która wymagała by specjalizacji i wyznaczenia funkcji, jest odrzucana, jako taka która jest nie do ogarnięcia przez całą grupę. Albo do ciągłych konfliktów i „odpadnięcia” aktywniejszych działaczy, którzy po kilku latach „równania w dół” widzą brak jakichkolwiek perspektyw na rozwój.

1905 – Śmierć Louise Michel. Brała ona aktywnie udział w Komunie Paryskiej. Za swój udział została deportowana do Nowej Kaledonii. Wróciła do Paryża po amnestii komunardów, ale w 1883 znów wylądowała za kratkami. Została zwolniona w 1886 tak jak Kropotkin i inni anarchiści. Ale po kolejnych problemach z władzami uciekła do Anglii. Potem rozdzieliła swój czas między Anglię i Francję, gdzie znowu została uwięziona na sześć lat. Mimo tego, że została zwolniona, często spędzała czas w aresztach. Zmarła w Marsylii w nocy z 9 na 10 stycznia. Na jej pogrzeb przybyło 100 tys. osób.

1943 – Śmierć Giovanni Rossi. Rossi był włoskim weteranem ruchu anarchistycznego. Z Andreą Costą redagował gazetę Lo Sperimentale (eksperyment), która była poświęcona alternatywnym komunom. W 1890 r. wyjechał z Włoch do Brazylii, gdzie był wśród założycieli komuny La Cecilia, w której mieszkało ok. 300 osób.

Istnieje powszechnie znany zarzut wobec organizacji anarchistycznej, że wyłaniają one wodzowskie elity, gdyż ten kto więcej działa ma więcej do powiedzenia. Nie jest to błahy zarzut, tak jak i problem nie jest błahy.

Nie można zaprzeczyć, że jeżeli przyjmujemy zasadę, że stopień zaangażowania świadczy o wadze głosu danej osoby, tworzy się tym samym nieoficjalną - może i płynną, ale jednak – hierarchię. Na nie wiele się zda tutaj argument, wysuwany przez obrońców takiego kryterium dzielenia ludzi, że przecież wystarczy, iż dana osoba znacznie działać, a każdy będzie się liczył z jej zdaniem, tak jak liczą się ze zdaniem danego aktywisty. Argument ten zbyt przypomina argumenty kapitalistów i intelektualistów z którego kpił bezlitośnie Machajski. Nie ma przecież problemu byś był bogaty, wystarczy, że będziesz więcej pracował. Chcesz należeć do elity intelektualnej i czerpać przywileje państwowego intelektualisty – to mniej pij, a więcej się ucz. Nawet gdy rodzice twoi nie mają kasy na szkołę. To abstrahowanie od konkretu materialnego cechuje powyższe perspektywy – legitymizują jedynie istniejącą nierówność, a nie starają się ją znieść.

Poprawne rozstrzygnięcie kwestii dominacji ideologicznej musi brać pod uwagę strukturę istniejącego społeczeństwa, a jest ona do bólu hierarchiczna. Jedni pracują po 12h, inni po 8h, inni jeszcze po 6h, a inni nie pracują w ogóle, czy to dlatego, że urodzili się w bogatej rodzinie, czy to też dlatego, że żaden kapitalista nie chce kupić jego czasu i zdolności. Różne są też zawody, które ludzie wykonują. Jedni znają tylko pracę fizyczną, inni pracę umysłową, niektórzy kopią rowy, inni wykładają na uniwersytetach. Istnieją też różnice w wykształceniu, jakie odebrały poszczególne grupy społeczne, jak też nie bez znaczenia jest położenie geograficzne i ogólny klimat danego rejonu.

Systemowe nierówności powodują, że pewne jednostki mają więcej czasu na działalność, większe możliwości finansowe, wykształcenie zaś sprawia, że łatwiej pokonują oponentów i wytwarzają, dzięki „szamańskim” zabiegom, intelektualistów, czy też uruchamia się subiektywizowany kulturowy respekt dla myślicieli i specjalistów – autorytet. W ten sposób zdobywają oni przewagę w grupie i nadają jej ton, charakter, mimo iż struktura oficjalna jest niehierarhiczna.

1919 – Zaczął się Tydzień Tragiczny (La Semana Tragica) w Argentynie. Pracownicy, którzy protestowali za 8 godzinnym dniem zostali brutalnie zaatakowani przez armię. W pierwszym proteście, strajku w hucie Vesena, armia strzelała do tłumu – czterech ludzi zostało zabitych a 30 rannych. W odpowiedzi, anarchistyczne FORA, wtedy największa grupa pracowników w Argentynie, wezwała do strajku generalnego. 9 stycznia na pogrzebie tych pracowników, na który przybyło 200 tys. osób, dalsze 50 osób zostało zamordowanych i zaczęła się poważną walka. Armia i policja zamordowali przynajmniej 700 pracowników, zraniła przynajmniej 2 tys. i aresztowała 55 tys. osób. Wiele osób zostało zastrzelonych, gdy księża z katedry Jesus Sacramentado udostępnili swój dach dla snajperów. Największe represje spotkały anarchistów z FORA. Nawet inne związki zawodowe współpracowały z władzami przeciw innym pracownikom.

1920 – Urodził się Albert Meltzer. Albert reaktywował Anarchistyczny Czarny Krzyż, organizował wsparcie (broń) dla Hiszpańskiej Rewolucji i uczestniczył w ruchu antyfaszystowskim w czasie drugiej wojny światowej. Jeden z założycieli angielskiej gazety „Black Flag”. Dla tych, którzy czytają po angielsku dostępna jest jego autobiografia na internecie: http://www.spunk.org/texts/writers/meltzer/sp001591/angeltoc.html

1994 – Kremacja Leah Feldman w Londynie. Leah urodziła się w Warszawie w 1899 r. Jej matka nie chciała jej wypuszczać z domu na spotkania anarchistów, które wtedy były nielegalne, więc Leah uciekła z domu do Londynu. Pracowała jako szwaczka. Kiedy wybuchła rewolucja w Rosji pojechała tam, ale szybko zorientowała się w realiach władzy bolszewików. Przyłączyła się do Machnowszczyzny i pomagała sierotom na Ukrainie. Po 1921 r. musiała uciekać i znowu wróciła do Londynu. Przed drugą wojną światową pojechała do Palestyny i założyła tam federację anarchistyczną. Kiedy wróciła do Londynu uczestniczyła w różnych grupach i akcjach, w tym w pomocy dla hiszpańskiej rewolucji i w grupie kobiet imigrantek anarchistycznych. W latach 60tych przemycała broń do hiszpańskich anarchistów, którzy prowadzili walkę antyfaszystowską. Nazwali ją „babcią machnowistką”.

Trzecie targi książki w Zagrzebiu odbędą się od 31 marca – do 2 kwietnia. Jeśli ktoś chce uczestniczyć w targach organizatorzy proszą o wcześniejszy kontakt pod adres: ask-zagreb@net.hr

Więcej informacji: http://www.ask-zagreb.org/engleski2007.htm