Wydarzenia

[inline:2] Program Kampanii na: www.16dni.pl Kampania 16 dni ma na celu przeciwdziałanie wszystkich formom dyskryminacji ze względu na płeć, czyli nierównemu traktowaniu kobiet lub mężczyzn ze względu na ich przynależność do danej płci, które nie jest uzasadnione obiektywnymi przyczynami. Dyskryminacja ta w dużej mierze dotyczy kobiet (co potwierdzają dane statystyczne) i wydaje się być związana z naszą sytuacją społeczną: m.in. odmawia się nam równego wynagrodzenia, równego dostępu do zasobów i statusu równego z mężczyznami. W naszej kulturze cały czas, zarówno przez mężczyzn jak i kobiety, podtrzymywane jest przekonanie, że to mężczyźni mają prawo dominować i kontrolować. Dlatego w naszych działaniach staramy się wzmacniać solidarność kobiet, promować kobiecą twórczość, mówić o naszych prawach, dyskutować o problemach. Dyskryminacja dotyka wielu różnych sfer, dlatego też staramy się korzystać z różnych form działania: spotkań, wykładów, koncertów, wystaw, akcji rozdawania ulotek i broszur itp. Przemoc ze względu na płeć, która dotyka przede wszystkim kobiety, stanowi pogwałcenie praw człowieka. Wiele osób ma skłonność do doszukiwania się odpowiedzialności za przemoc po stronie poszkodowanej: gdyby się inaczej zachowywała, lepiej wywiązywała się z obowiązku bycia żoną, matką, córką, konkubiną, wybrała odpowiednią osobę - mogłyby uniknąć przemocy. Jest to jeden ze stereotypów, gdy tymczasem osobą odpowiedzialną za przemoc jest sprawca, a nie ofiara, ponieważ nic nie usprawiedliwia przemocy. Prawie wszystkim osobom doświadczającym przemocy towarzyszą uczucia takie jak obawa o swoje życie i zdrowie, brak wiary w to, że ktoś może i chce im pomóc, że coś się zmieni, wstyd, branie odpowiedzialności za to, co się dzieje. Sprawca przemocy chciałby, aby takie myśli i emocje paraliżowały działania ofiary, dlatego tak ważne jest wspieranie osoby, która doświadczyła przemocy. Szczególnie trudne jest bycie świadkiem przemocy. Trzeba zwalczyć w sobie wątpliwość, strach, niezdecydowanie i opowiedzieć się za dobrem poszkodowanej, nawet wtedy kiedy nie prosi ona wprost o pomoc lub wręcz ją odrzuca. Czyjeś działanie może w tym przypadku dać ofierze przemocy jasną informację, że to, co się dzieje w jej życiu, jest złe i powinna zacząć się bronić. Milczenie jest cichym przyzwoleniem na przemoc i cierpienie innych. Nie trzeba samodzielnie powstrzymywać sprawcy lub robić tego, co należy do zadań policji, prokuratury czy lekarza. Ważne jest, aby wysłuchać osoby, która doznaje przemocy, uwierzyć w to, zapewnić ją, że ma prawo szukać pomocy oraz zawiadomić instytucje zajmujące się udzielaniem pomocy w sytuacjach kryzysowych (więcej informacji na stronie www.16dni.pl). Skorzystaj ze wsparcia ludzi i instytucji powołanych do chronienia ofiar przemocy, z tym problemem można sobie poradzić, bez względu na to czy jesteś ofiarą, sprawcą czy świadkiem pr [inline:1]

Akcja FNB w Gdyni odbędzie się w sobotę o 12 na gdyńskim dworcu pkp, a w Gdańsku o tej samej porze, ale w niedzielę. Zapraszamy chętnych do pomocy i do jedzenia ;)

KIEDY/GDZIE 4 GRUDNIA / Wielokulturowe Humanistyczne Liceum im. Jacka Kuronia, ul. Kłopotowskiego 31 5 GRUDNIA / Społeczne Gimnazjum nr 20, ul. Raszyńska 22, PROGRAM FESTIWALU: http://festiwalprawczlowieka.pl/program.html Pomysł Festiwalu Praw Człowieka zrodził się w głowach trójki uczniów LXXXI LO im. A. Fredry. Plan, na początku bardzo spontaniczny i odległy, z czasem stawał się coraz bardziej realny i możliwy do zrealizowania, nawet przez nieformalną grupę młodzieży, która powstała już w ciągu kilku dni. Nie byli to jednak uczniowie jednej szkoły. W organizację włączyli się młodzi z innych warszawskich szkół, w tym głównie ze Społecznego Gimnazjum nr 20 i Wielokulturowego Liceum Humanistycznego, którzy pozwolili nam zorganizować Festiwal w ich szkołach. Naszej nieformalnej grupie wparcia udzieliła Fundacja Inna Przestrzeń, dzięki której nie musimy borykać się z problemami, jakie spotykały nas ze względu na brak osobowości prawnej i pełnoletniości. Motywem przewodnim tegorocznego Festiwalu jest hasło: OTWÓRZ OCZY. Naszym głównym celem jest zwrócenie uwagi społeczności Warszawy na przypadki łamania praw człowieka. Pragniemy, aby Festiwal stał się miejscem dyskusji, możliwością wymiany poglądów, a przede wszystkim porównania stereotypów z rzeczywistością. Poruszymy między innymi tematy łamania praw człowieka w Tybecie, w Rosji i na Białorusi, a także problemy osób nieheteroseksualnych, mniejszości narodowych i etnicznych oraz praw kobiet w Polsce. Na festiwalu będą miały miejsce warsztaty, wykłady, projekcje filmów, spotkania, czy wystawy zdjęć. Odbędzie się również Żywa Biblioteka, podczas której, każda osoba biorąca udział w wydarzeniu, będzie mogła ?wypożyczyć? sobie na chwilę żywą książkę i dowiedzieć się dlaczego ta osoba czuje się dyskryminowana (w roli książek m.in. żyd, gej, lesbijka, matka wielodzietnej, szczęśliwej rodziny, feministka, kobieta w dredach). Pragniemy, aby Festiwal Praw Człowieka wpisał się na stałe w warszawski kalendarz kulturalny. Naszym celem na przyszły rok, jest zorganizowanie kilku mniejszych wydarzeń w kilkunastu warszawskich szkołach, gdyż uważamy, że to właśnie szkoła jest najodpowiedniejszym miejscem do mówienie na temat praw człowieka, niezależnie od tego, czy mówić będziemy o homoseksualistach, feministkach, aborcji, Tybecie, Białorusi, Czeczenii czy Palestynie, ponieważ każdego człowieka, jak i jego prawa, należy traktować na równi i nie można wybierać na tych bardziej i mniej wygodnych. Oczywiście nasza całoroczna działalność zostanie podsumowana II Festiwalem Praw Człowieka i mamy nadzieje, że dzięki między innymi naszym działaniom, oczy warszawiaków nie będą już zamknięte na krzywdę i łamanie praw człowieka i nie będzie już potrzeby organizacji Festiwalu pod hasłem OTWÓRZ OCZY. http://festiwalprawczlowieka.pl/

Aktywiści z okupowanego Uniwersytetu w Graz wzywają do kolejnego Międzynarodowego Dnia Akcji wszystkich przeciwników komercjalizacji edukacji. Sami planują na ten dzień masową demonstrację w Wiedniu. Aktywiści oceniają, że trwające niemal nieprzerwanie od 22 października tego roku akcje, które rozpoczęły się w Austrii i Niemczech, a za sprawą ogłoszonego na 5 listopada Światowego Dnia Akcji i trwającego od 9 do 18 listopada Światowego Tygodnia Działań rozprzestrzeniły się na cały świat nie wywarły dostateczniego wrażenia na mediach i decydentach. Wzywają zatem do tego by 5 grudnia dokonać nowych wystąpień, zwołać wiece, dyskusje, teatry uliczne itp. Wezwanie dotyczy wszystkich: uczniów, studnetów, nauczycieli i badaczy. Edukacja nie jest na sprzedaż!

W dniach 5-6 grudnia w Warszawie odbędzie się konferencja: Kryzys: korekta czy załamanie systemu?. Miejsce: Warszawa, Kawiarnia Chłodna25 (ul. Chłodna 25, róg ul. Żelaznej) [inline:1]Od września 2008 r. globalny kryzys gospodarczy całkowicie zmienił sytuację społeczno-polityczną na świecie: rządy inwestują ogromne sumy w celu zagwarantowania stabilności sektora finansowego, przedsiębiorcy planują masowe zwolnienia i reorganizację produkcji, pracownicy żyją w strachu przed bezrobociem, a kredytobiorcy z uwagą śledzą gwałtowne zmiany na rynku kredytów hipotecznych. W tym kontekście, zaobserwować można w debacie publicznej powrót do rozważań o naturze gospodarki kapitalistycznej, jej podatności na kryzysy i możliwościach jej dalszego rozwoju. Czy wolnorynkowa gospodarka kapitalistyczna jest skazana na periodyczne załamania, takie jak „Wielki Kryzys” z lat 30. XX wieku? Czy w celu przezwyciężenia kryzysów, kapitalizm potrzebuje interwencji publicznej? Czy obecny kryzys ma swoje przyczyny jedynie w chwilowym załamaniu cen nieruchomości, czy też może wyraża głębszą, strukturalną sprzeczność gospodarki kapitalistycznej? To tylko niektóre pytania, które postawić można przyglądając się rozwojowi obecnego kryzysu. W Europie Zachodniej, kryzys spowodował dość dużą mobilizację społeczną: we Francji zaobserwować można było falę nielegalnych, często brutalnych akcji protestacyjnych w obronie miejsc pracy (połączonych z „zatrzymywaniem szefów jako zakładników”), w Hiszpanii trwają masowe demonstrację zwoływane przez związki zawodowe pracowników sektora motoryzacyjnego, szczyt G20 w Londynie wywołał uliczne zamieszki i walki pomiędzy protestującymi antyglobalistami a policją. Kryzys w krajach Europy Zachodniej – niezależnie od różnic regionalnych – stał się więc, do pewnego stopnia katalizatorem protestów pracowniczych i radykalizacji nastrojów społecznych. Czy to poruszenie wpłynie w jakikolwiek sposób na politykę przywódców UE? To kolejne – bardzo praktyczne pytanie – jakie stawia rozwój kryzysu. Równie ważna wydaje się kwestia naszej lokalnej, polskiej specyfiki: rząd PO z dumą oznajmia, że Polska to jedyny kraj Europy, który opiera się kryzysowi i utrzymuje wysokie tępo wzrostu PKB, ale z drugiej strony wszyscy znamy alarmujące doniesienia o wzroście bezrobocia i konieczności redukcji zatrudnienia w kluczowych przedsiębiorstwach produkcyjnych. Pojawia się więc pytanie: W jaki sposób kryzys przebiegać będzie w Polsce i czy w ogóle zagraża nam scenariusz masowych bankructw i załamania systemu finansowego? W całym tym chaosie deklaracji politycznych, demonstracji, ekspresowo przyjmowanych „ustaw antykryzysowych” itp. kluczowe wydaje się dokładne przeanalizowanie genezy, symptomów i możliwych dróg rozwoju obecnego kryzysu, w kontekście ogólnych prawidłowości gospodarki kapitalistycznej. Temat kryzysu jest od pewnego czasu obecny także w publicystyce i debatach organizacji deklarujących się jako „antykapitalistyczne”, „anarchistyczne” czy też po prostu w radykalnych związkach zawodowych. Z tych powodów, środowisko warszawskiej Lewicowej Alternatywy oraz Ogólnopolski Związek Zawodowy „Inicjatywa Pracownicza” postanowiły zorganizować otartą konferencję, poświęconą problematyce obecnego kryzysu. Kluczowe wydaje nam się poszukanie odpowiedzi na następujące pytania: - Czy gospodarka kapitalistyczna w swojej obecnej formie jest systemem zdolnym do zniwelowania swoich wewnętrznych sprzeczności, które w przeszłości regularnie powodowały wybuchy kryzysu? - Czy dotychczasowe kryzysy (Wielki Kryzys z lat 30. XX wieku, Kryzys paliwowy z lat 70., kryzys „wschodzących gospodarek” z lat 90.) mają taką samą naturę i takie same przyczyny strukturalne? - Czy można jeszcze mówić o „nieusuwalnych sprzecznościach gospodarki kapitalistycznej”? - Jak wyglądają relację pomiędzy gospodarką kapitalistyczną a sferą publiczną? Czy w celu przezwyciężenia kryzysów, kapitalizm potrzebuje państwa? A może obecny kryzys daje możliwość powrotu do „uregulowania” kapitalizmu? - Czy w Polskich warunkach kryzys może być katalizatorem protestów pracowniczych i radykalizacji postaw społecznych? - Czy obecny kryzys może być czynnikiem głębszej zmiany społecznej, postulowanej przez krytyków kapitalizmu wywodzących się z ruchów marksistowskich i anarchistycznych? Aby nakreślić możliwe odpowiedzi na te pytania, proponujemy wszystkim zainteresowanym otwartą debatę połączoną z prezentacją najważniejszych tematów związanych z obecnym kryzysem. HARMONOGRAM KONFERENCJI SOBOTA - 5 grudnia 2009: 11:00 – rozpoczęcie konferencji, powitanie uczestników 11:15 – 12:00 – „Symptomy i historia kryzysów gospodarki kapitalistycznej” – prezentacja historii przebiegu najważniejszych kryzysów gospodarki kapitalistycznej wraz z opisem ich najważniejszych symptomów, takich jak: inflacja, bezrobocie, spadek produkcji, drastyczne spadki cen akcji. 12:00 – 12:45 – „Czy w Polsce mamy kryzys?” Prezentacja danych na temat rozwoju kryzysu w Polsce, połączona z refleksją na temat społecznych konsekwencji kryzysu. 12:45 –13:00 Przerwa 13:00 – 13:30 – „Odpowiedź polskiego rządu na kryzys” Analiza działań antykryzysowych rządu RP. 13.30.- 14.15. - „Odpowiedź ruchów społecznych na kryzys. Wzrastająca fala niepokojów społecznych” Analiza w kontekście historycznym, możliwych odpowiedzi ruchu społecznego na zaistniały kryzys społecznych w Polsce i zagranicą. Czy ruch protestu społecznego jest efektem czy przyczyna kryzysów? Możliwe scenariusze. 14.15. – 15.00. Przerwa obiadowa 15:00 – 17:00 – DYSKUSJA: „ Odpowiedzi na kryzys: powrót Keynesa i oczekiwanie na rewolucję” – dyskusja poprzedzona prezentacją omawiającą najważniejsze koncepcje ruchów społecznych, krytycznych wobec kapitalizmu na temat rozwoju współczesnego kryzysu. Czy kryzys stanie się w Polsce katalizatorem protestów społecznych? Jak na kryzys powinny zareagować ruchy społeczne? NIEDZIELA - 6 grudnia 2009: 11:00 – 12:30 „Kryzys i protesty społeczne w Europie Zachodniej i innych regionach świata” – omówienie przebiegu kryzysu na świecie, połączone z omówieniem najważniejszych protestów społecznych (przykłady: Niemcy, Azja, Francja, Afryka) 12:30 – 13:30 Dyskusja 13:30-14:00 – ZAKOŃCZENIE KONFERENCJI

12 grudnia (sobota) w Pilonie, ul.Bulwar Filadelfijski o 21.00 odbędzie się impreza na której zagra AWARIA ŻELAZKA ( w projekcie "Awaria represji") www.myspace.com/awariazelazka Impreza będzie benefitem na pomoc prawną dla osób aresztowanych podczas akcji antyfaszystowskich w Warszawie które odbyły się w dniu 11 listopada. Link do relacji z akcji: http://antifa.bzzz.net/site/index.php?option=com_content&task=view&id=131&Itemid=72 Wjazd 3zł Zapraszamy!!! Solidarność naszą bronią! [inline:1]http://photos-d.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc3/hs028.snc3/11553_1284576721666_1447562782_30788230_4946457_n.jpg