Protesty

Związek Syndykalistów Polski sekcja Wrocław protestuje przeciwko zwolnieniu aktywisty związkowego Inicjatywy Pracowniczej w zakładzie Chung Hong Electronics. Uważamy, że szykanowanie i zastraszanie tych, którzy podjęli walkę o poprawę swoich warunków pracy i płacy jest aktem wrogim wymierzonym we wszystkich pracowników bez względu na przynależność związkową lub jej brak. Wobec powyższego czujemy się zobowiązani do wyrażenia solidarności zarówno ze zwolnionym za działalność pracowniczą, jak i wszystkimi pracownikami, którzy podjęli walkę w swoim oraz innych interesie.

Jest to kolejny dowód na to, że walka klas jest wciąż aktualna mimo twierdzeń idealistów o jej rzekomym zakończeniu. Jest to walka która została wypowiedziana przez kapitał, nie przez pracowników. Również aktywiści Związku Syndykalistów Polski niejednokrotnie byli szykanowani i wyrzucani z pracy za działalność pracowniczą, więc znamy sytuację z pierwszej linii frontu. Dlatego dzisiaj wszyscy czujemy się zaatakowani.

Związek Syndykalistów Polski sekcja Wrocław, dn. 28.06.2012 r.
e-mail: dolnyslask [małpa] zsp.net.pl

"Kto spłaci długi?" i "58 % - pozdrów od nas komisarza, Rafał" - takie transparenty kilkanaście osób z Feministyczej Akcji Krytycznej (FAK!).przyniosło dziś w południe do sali sesyjnej wrocławskiej rady miejskiej.

Kilkanaście osób z Feministycznej Akcji Krytycznej, nieformalnej grupy od ponad roku protestującej wobec polityki finansowej Wrocławia, przyszło w czwartek na nadzwyczajną sesję rady miejskiej z transparentami. Pokazywali je, w milczeniu wpatrując się w twarze wiceprezydentów i radnych. Nie podoba im się, że dług miasta spłacają mieszkańcy.

- Z jednej strony władze Wrocławia wydają ogromne sumy na nieracjonalne projekty, jak stadion miejski czy Euro 2012, a jednocześnie wprowadzają podwyżki opłat i podatków, np. droższe bilety komunikacji miejskiej i przedszkola - mówi Katarzyna Wiącek z FAK! Grupa złożona nie tylko z kobiet żąda wiarygodnej informacji na temat zadłużenia miasta i wzywa do "społecznego audytu długu".

Wesprzyj protest pracowników Chung Hong Electronics Poland!

W fabryce Chung Hong Electronics Poland od 2 miesięcy trwa spór zbiorowy zainicjowany przez komisję zakładową OZZ Inicjatywa Pracownicza. Pracownicy fabryki domagają się m.in. wzrostu wynagrodzeń zasadniczych o 300 zł brutto, przywrócenia Funduszu Socjalnego, ograniczenia rocznego limitu nadgodzin i skrócenia okresu rozliczeniowego oraz gwarancji utrzymania transportu organizowanego przez pracodawcę.

Pomimo przedstawienia przez związek kilku kompromisowych wariantów zakończenia sporu pod warunkiem spełnienia chociaż części postulatów, Zarząd Chung Hong pozostaje głuchy na jakiekolwiek argumenty i systematycznie odrzuca kolejne warianty porozumienia przedstawiane przez stronę związkową. Chcąc rozwiązać konflikt siłowo, pracodawca nie waha się przed zastosowaniem bezprawnych środki nacisku na pracowników (m.in. grożenie zwolnieniem z pracy osobom, które wezmą udział w referendum strajkowym i utrudnianie związkowcom kontaktu z załogą). W dniach 19-22 czerwca odbyło się w zakładzie referendum strajkowe w którym udział wzięło 54,9% zatrudnionych, z których 89,4% opowiedziało się za strajkiem. W najbliższych dniach, związkowcy podejmą decyzję o rozpoczęciu akcji strajkowej.

Wysokie opłaty za studia doprowadziły studentów i studentki z Uniwersytetu w Chartumie, stolicy Północnego Sudanu do protestów, które rozpoczęły się w niedzielę 17 i trwają już od ponad tygodnia. Protesty nabrały szybko radykalnego charakteru i przerodziły się w demonstracje antyrządowe. Domagano się usunięcia prezydenta Sudanu Omara Hassana al-Bashira.

Policja użyła gazu łzawiącego i pałek przeciwko protestującym. Organizacja Sudan Change Now twierdzi, że wielu ubranych w jednokolorowe ubrania agentów służb specjalnych brało udział w tłumieniu protestów i stwierdziła, że doszło do "najgorszej fali przemocy w ostatnich latach".

Poniżej film i dodatkowe informacje.

Sobotni wiec w Tel-Awiwie, podczas którego domagano się zwolnienia z aresztu jednej z działaczek Oburzonych Dafni Leef, przerodził się w manifestację. Doszło do gwałtownych starć z policją. Siły porządkowe zatrzymały łącznie 85 osób. Co namniej dwudziestu osobom mają zostać postawione zarzuty.

W proteście wzięło udział ponad 1500 osób. Demonstranci zablokowali m.in. obwodnicę miasta. Gdy w tłumie rozeszła się wiadomość, że Dafni Leef została ranna podczas konwojowania do aresztu, wybuchły walki z policją. Zniszczono m.in.witryny kilku banków. Część działaczy próbowała rozstawić w centrum miasta namioty, by w ten sposób kontynuować protest.

Jak informowaliśmy wcześniej, przedstawiciele firmy „Fabryki Mieszkań i Ziemi”, codziennie terroryzują mieszkańców kamienicy przy ul. Stolarskiej. Odcinają prąd i inne media, zalewają mieszkania, grożą, wyłudzają pieniądze, wprowadzają mieszkańców w błąd i stosują presję psychiczną. W piątek o godzinie 15.00. pod Urzędem Miasta w Poznaniu demonstrowali lokatorzy z kamienic z Piaskowej, Małeckiego, Strusia i Stolarskiej oraz aktywiści Wielkopolskiego Stowarzyszenia Lokatorów, domagając się podjęcia przez władze działań zmierzających do ukrócenia bezprawia.

Urzędnicy z Nadzoru Budowlanego odmówili interwencji w związku z dewastacją nieruchomości, która jest efektem działań przedstawicieli firmy. Kamienica na ul. Stolarskiej została już wystawiona na sprzedaż przez jedną z poznańskich agencji obrotu nieruchomościami, nie ulega więc wątpliwości, że celem procederu jest jak najszybsze pozbycie się lokatorów.

Pod zakładem Chung Hong Electronics odbyła się demonstracja wspierająca pracowników walczących z zarządem o podwyżki i poprawę warunków pracy i w związku z tym znajdujących się w sporze zbiorowym z zarządem firmy. Na prośbę komisji zakładowej OZZIP działającej w Chung Hong w demonstracji solidarnościowej wzięli aktywiści OZZIP z różnych części kraju, przedstawiciele wrocławskiego ZSP, a także wrocławscy socjaliści oraz osoby niezrzeszone.

Zakład był obstawiony przez ochroniarzy, którzy próbowali uniemożliwić kontakt protestujących z pracownikami w zakładzie, co okazało się zupełnie niemożliwe, ponieważ akcja została przeprowadzona pomiędzy zmianami i pracownicy wychodzący z zakładu dobrze ją widzieli. Kilkunastu pracowników na wezwanie do solidarności i jedności pracowniczej dołączyło do demonstracji. Demonstranci zablokowali też na jakiś czas autobusy wiozące pracowników na drugą zmianę. Musiały wjechać inną bramą. Ochroniarze uniemożliwili związkowi oflagowanie zakładu i ukradli solidarnościowe transparenty zawieszone przez demonstrujących na płocie zakładu przy całkowitej bierności policji, która od początku stała po stronie ochroniarzy. Warto wspomnieć, że aktywista związkowy z tego zakładu został urlopowany i nie jest wpuszczany na zakład pracy, uniemożliwia się tam również prowadzenia normalnej działalności związkowej, a związkowcy są szykanowani.

Li Wangyang był robotnikiem w hucie szkła, gdzie w 1983 roku wspołzakładał niezależne związki zawodowe. Li był aktywnym członkiem Autonomicznej Federacji Pracowników. W 1989 roku przez Chiny przetoczyła się fala masowych protestów antyrządowych, których punktem kulminacyjnym był protest na Placu Tiananmen w Pekinie. Li brał czynny udział w protestach, gdzie rozklejał plakaty wzywające do strajku generalnego i nawoływał do samoorganizacji pracowniczej. Po brutalnym stłumieniu protestów, organizował memorandum dla ofiar zamordowanych przez wojsko.

Li został aresztowany i skazany za; „nakłanianie do kontrewolucji, kontrewolucyjną propagandę i działalność wywrotową”. Dostał 10 lat więzienia, a kiedy zgłosił apelację wyrok podniesiono do 13 lat w tym ciężkich robót. Li był wielokrotnie torturowany, co wpłynęło na utratę wzroku i powolną utratę słuchu. W więzieniu podjął strajk głodowy w proteście przeciwko obciążeniu kosztami jego leczenia rodziny. Dostał za to dodatkowe 10 lat więzienia. W 2000 roku ze względu na stan zdrowia przeniesiono go do szpitala zamkniętego. Podczas całego pobytu w więzieniu i szpitalu, pomimo tortur i kar, Li nigdy nie zaprzestał mówić o wydarzeniach z Tiananmen i ciągle domagał się ukarania winnych śmierci demonstrantów.

Dziś pod Samodzielnym Publicznym Zespołem Zakładów Lecznictwa Warszawa-Żoliborz odbyła się akcja wręczenia dyplomu drugiego miejsca w konkursie Najgorszy Pracodawca 2011 r. SPZZLO Warszawa-Żoliborz przy ul. Szajnochy 8 zdobył drugie miejsce w konkursie w wyniku licznych zgłoszeń pracowników zakładu, którzy mieli dość niegodnego traktowania ich przez dyrekcję. Głównym powodem skarg był wymóg ślepej lojalności wobec kierownictwa i zakaz samodzielnego myślenia, dyskryminacja pracowników i bulwersujący sposób zwalniania nawet wieloletnich pracowników. Jednym z przejawów otaczania się klakierami przez dyrektor, był rzekomo "spontaniczny" zwyczaj pisania wierszy na cześć dyrektorki.

Więcej informacji w wywiadzie przeprowadzonym przez Związek Syndykalistów Polski z jedną z byłych pracownic zakładu.

Uczestnicy częstochowskiej Federacji Anarchistycznej i Związku Zawodowego Federacja Pracownicza w dniu 9 czerwca zorganizowali kolejną pikietę solidarnościową z pracownikami salonów empiku. Rozkolportowano kilkaset ulotek skierowanych do pracowników i klientów. Mimo niesprzyjającej aury akcja cieszyła się dużym zainteresowaniem i przebiegła bez zakłóceń.

Za eleganckim wizerunkiem salonów sprzedaży kryje się smutna prawda o warunkach w jakich są zatrudnieni pracownicy sieci „Empik”. Oto przykłady łamania tych praw udokumentowane w wielu salonach Empik: m.in. brak ewidencji godzin (bezpłatne nadgodziny), nie pokrywanie kosztów prania odzieży firmowej, zmuszanie pracowników do wykonywania zadań za innych, w tym rozkładanie ciężkich kontenerów, brak właściwego ogrzewania w miejscu pracy, brak szkoleń BHP, mobbing, strasznie zwolnieniami.

Jednym z przypadków łamania praw pracowniczych jest sytuacja byłej pracownicy salonu Empik w Słupsku, która pracowała w CH Jantar przy ul. Szczecińskiej i której nie wypłacono wynagrodzenia za łącznie 80 nadgodzin. Pracownica ta zgłosiła się do Związku Syndykalistów Polski z prośbą o pomoc w odzyskaniu pieniędzy od nieuczciwej firmy.

Dziś w sądzie na ul. Terespolskiej na warszawskiej Pradze-Południe doszło do licytacji mieszkań należących do upadłej spółki PHU Domex, wraz ze znajdującymi się w nich lokatorami. Ci lokatorzy zostali pokrzywdzeni z naruszeniem prawa przez właściciela upadłej spółki byłego członka Zarządu Dzielnicy Warszawa Śródmieście, Tadeusza Miętusa z SLD. Są to byli lokatorzy kamienicy przy ul. Czerniakowskiej 209. Mieli oni prawo do lokali zamiennych w zasobach miasta, jednak zamiast tego, Miętus wskazał im prywatne mieszkania, które należały do jego spółki. Teraz, gdy spółka Miętusa upadła, lokatorzy są bez własnej winy sprzedawani na licytacji wraz z lokalami.

Na licytację stawiło się kilkanaścioro pozbawionych skrupułów chętnych na kupno za bezcen lokali z lokatorami. Byli wśród nich zarówno klasycznie wyglądający żołnierze mafii, jak i z pozoru zwykłe małżeństwa. Z całą pewnością celem wykupu przez nich mieszkania po okazyjnej cenie jest pozbycie się lokatorów i sprzedanie mieszkania na wtórnym rynku z ogromnym zyskiem. Wśród licytujących był Łukasz Dębowski (na zdjęciu wykłada pieniądze komornikowi Ireneuszowi Grobelnemu, który prowadził licytację), oraz Paweł Jacek Kuczkowski, który wylicytował 30 metrowe mieszkanie z lokatorami na ul. Osowskiej za 35 tys. zł.

Liczni lokatorzy byli obecni podczas całej licytacji i pożegnali uczestników licytacji skandując "Złodzieje". Akcję zorganizowała Kancelaria Sprawiedliwości Społecznej. W akcji uczestniczyli też członkowie Komitetu Obrony Lokatorów. Nowym właścicielom zapowiedziano, że planowane przez nich eksmisje nie odbędą się gładko.

Ponownie w miastach Wielkiej Brytanii rozpoczęły się wzmożone akcje przeciwko wprowadzanemu przez pracodawców sieci branżowych sytemowi Workfare (więcej o Workfare tutaj).

Kampania zapoczątkowana przez Solidarity Federation uderza głównie w wielkie sieci branżowe, które zarabiając krocie (często głównie dzięki zwolnieniom z podatku) pragną korzystać z darmowej siły roboczej.

Po akcjach informacyjnych i pikietach, które miały miejsce w kwietniu, 1 maja w Londynie około 300 osób w centrum miasta blokowało i pikietowało sklepy firm chcących wprowadzić program Workfare: Holland & Barrett, Mc Donalds, Boots, Pizza Hut, Gregs i organizację psudo charytatywną Salvation Army. Lotne pikiety/blokady w ten dzień doprowadziły do zamknięcia paru lokali Mc Donalda i Holland & Barrett.

9 czerwca, działacze Komitetu Obrony Lokatorów zaprosili zagranicznych kibiców na spacer po zaniedbanych zakamarkach Pragi w ramach protestu przeciwko antyspołecznej polityce władz. 10 czerwca odbyła się kolejna wycieczka. Aktywiści KOL pokazali historyczne miejsca na Pradze, ale także rozsypujące się kamienice, miejsca zagrożone gentryfykacją, zabytki, które niszczeją i niedługo mogą zniknąć.

Wiele osób nie było w stanie zrozumieć, jak to możliwe, że miasto nie jest w stanie remontować kamienic. Jednak podczas "Euro Tour Rzeczywistości", ludzie mogli usłyszeć sami z ust rzecznika dzielnicy, jaka jest postawa władz dzielnic wobec mieszkańców. Rzecznik na ul. Brzeskiej mówiła o "nierobach" oraz że trzeba po prostu zburzyć całą dzielnicę.

10 czerwca odbywa się w Poznaniu ogólnokrajowa demonstracja przeciwko organizacji Euro 2012 i wydawaniu na to wydarzenie ogromnych środków, podczas gdy brakuje ich na podstawowe usługi społeczne. Poniżej będziemy starali się relacjonować przebieg wydarzeń. Strona protestu: www.10czerwca.eu Wcześniej odbyły się już lokalne protesty w Toruniu i Warszawie. Odbędzie się także protest w Gdańsku.

AKTUALIZACJE
16.58 Demonstracja oficjalnie została zakończona. Rozpoczęła się część artystyczna.

16.52 Rozpoczął się hyde park - każdy ma dostęp do mikrofonu. Trwa przemówienie o zabijaniu psów przed mistrzostwami na Ukrainie. Zaraz rozpocznie się rozdawanie jedzenia w ramach Food Not Bombs.

16.50 Demonstracja dotarła pod Urząd Wojewódzki. Trwają przemówienia.

16.35 Odbyło się przemówienie studentów zachęcające do działalności na uczelniach. "Edukacja to nie towar!"

16.30 Postój pod komisariatem przy ul. Libelta. "Mniej policji, więcej żłobków!"

16.20 Z okien lecą ulotki przeciwko polityce władz miasta. Pojawiła się nowa waluta - Minus tysiąc zł długu miasta. Demonstracja wchodzi na plac Cyryla Ratajskiego.

8 czerwca przed Kancelarią Prezesa Rady Ministrów protestowali rodzice, opiekunowie dzieci niepełnosprawnych. Protest został zorganizowany przez Forum Rodzin Osób Niepełnosprawnych "Rodziny ON". Uczestniczyli w nim opiekunowie i niepełnosprawni z wielu miejscowości.

Najważniejszym postulatem jest żądanie uznania opieki nad niepełnosprawnymi za pracę i podniesienie świadczenia pielęgnacyjnego do poziomu najniższego wynagrodzenia. W tej chwili rodzic, który zmuszony jest do porzucenia pracy zarobkowej, aby opiekować się niepełnosprawnym dzieckiem, otrzymuje 520 zł świadczenia pielęgnacyjnego.