Represje

Dziś w Warszawie odbyła się końcowa rozprawa zatrzymanych po demonstracji podczas szczytu Rady Europy z 2005 r. Przypomnijmy, że 16 maja 2005 roku, podczas odbywającego się w Warszawie III Szczytu Rady Europy, miała miejsce demonstracja. Pomimo pokojowego charakteru oraz zalegalizowania demonstracji, tuż po jej zakończeniu, policja zaczęła agresywnie napierać na tłum, uniemożliwiając ludziom rozejście się do domów. Przy Alejach Solidarności, na wysokości Placu Bankowego, doszło do zatrzymania 11 osób. Postawiono zarzuty wobec 10 osób.

Sprawa Adama P.została wydzielona z postępowania przeciwko pozostałym oskarżonym . Adam został niedawno uniewinniony. (Wyrok uniewinniający Adama Pazurynę, o którym pisaliśmy tutaj jest nadal nieprawomocny. Prokuratura złożyła wniosek do sądu o pisemne uzasadnienie wyroku, co nie przesądza jeszcze o ewentualnej apelacji prokuratury.)

Jak co roku, od siedmiu lat, w listopadzie rozpoczyna się akcja Jedzenie Zamiast Bomb, która trwa do wiosny. Jest to międzynarodowa inicjatywa (Food Not Bombs), która po raz pierwszy miała miejsce w latach osiemdziesiątych XX wieku w Stanach Zjednoczonych i została zainicjowana przez aktywistów ruchu antywojennego.

W tym roku aktywiści spotkali się z ostrą reakcją ochroniarzy gdańskiego dworca. Okazało się, że dobroczynna akcja przeszkadza zarządcy dworca, który zabronił rozdawania posiłków na terenie do niego należącym. Ochroniarz, który domagał się natychmiastowego opuszczenia terenu PKP powoływał się na święte prawo własności i brak zgody właściciela na prowadzenie takiej akcji. W odpowiedzi, osoby rozdające posiłek powoływały się na prawo do korzystania z przestrzeni publicznej, jaką jest teren dworca.

Po kilku minutach wymiany zdań przybył również policjant oraz strażnik ochrony kolei. Potwierdzili oni słowa pracownika ochrony o prywatnym statusie terenu, na którym uczestnicy akcji się znajdowali i poprosili ich o zmianę miejsca. Nie było to jednak konieczne, gdyż prawie całe jedzenie zostało już rozdane i nie było więcej chętnych na ciepły posiłek. Nie oznacza to jednak, że problem ludzi bezdomnych z gdańskiego dworca nie istnieje.

W Rouen, we Francji, powstał komitet wsparcia dla mieszkańców Rouen zatrzymanych 15 listopada w związku z sabotażami linii kolei TGV. O sprawie pisaliśmy już tutaj.

Dziś odbyło się pierwsze spotkanie komitetu, w którym uczestniczyli studenci, przyjaciele oraz rodzice oskarżonych. Komitet wydał oświadczenie, w którym potępia oskarżenia nie poparte żadnymi dowodami i instrumentalne traktowanie walki z terroryzmem do prześladowania ludzi za ich światopogląd. W oświadczeniu podkreślono, że nie znaleziono żadnych dowodów winy oskarżonych, a przedmioty, które przy nich znaleziono (książki i sprzęt wspinaczkowy) nie świadczą o niczym, gdyż książki były do nabycia w każdej księgarni w Rouen, a oskarżeni należeli do klubu wspinaczkowego.

W ciągu dnia odbyła się również pikieta pod prokuraturą w Rouen, w której uczestniczyło około 60 członków komitetu solidarnościowego. Zatrzymanych wspiera Federacja Anarchistyczna, CNT-AIT i związek studencki. Anarchiści rozwinęli transparent: "Myślenie nie jest przestępstwem". Kolejna demonstracja poparcia odbędzie się 29 listopada w Toulouse.

Wczoraj wieczorem anarchiści w Los Angeles organizowali benefit na targi książek anarchistycznych. Niestety policja pojawiła się, wykopała drzwi i weszła bez nakazu. Policja bezprawnie zatrzymała Joaquin'a Cienfuegos, przeszukała go bezprawnie. Inni aktywiści zostali przeszukani i zatrzymani kiedy próbowali interweniować.

Według prawa amerykańskiego, policja musi podać powód zatrzymania, jednak kiedy pierwsza osoba zatrzymana o tym pytał, funkcjonariusze mówili tylko "zamknij się". Potem dali innym osobom zupełnie różnie powody. Jedna policjantka twierdziła się spotkanie anarchistów, które miało miejsce w (prywatnym) pomieszczeniu grupy Food Not Bombs, było "nielegalne".

12 lutego bieżącego roku Duanna Johnson została brutalnie pobita przez policjanta z Memphis, ponieważ jak nie reagowała na jego słowa po tym jak nazywał ją „ciotą” i „pedałem”. Po incydencie matka Duanny poszła zgłosić zdarzenie do programu interwencyjnego stacji MSNBC. Gdy sprawą zainteresowały się media, władze policyjne zwolniły dwójkę policjantów odpowiedzialnych za zdarzenie, jednak żadne zarzuty nie zostały im postawione.

Wczoraj Duanna Johnson została znaleziona martwa na jednej z ulic Memphis. Rodzina i przyjaciele uważają, że za zabójstwem mogą stać zwolnieni przez interwencję w mediach funkcjonariusze. Podczas zabezpieczania miejsca zbrodni zaginęła lub została zatarta nadspodziewanie duża liczba dowodów i poszlak...

O aresztowaniach francuskich anarchistów w związku z podejrzeniem, że dokonali aktów sabotażu przeciwko sieci szybkiej kolei TGV pisaliśmy już wcześniej.

Wczoraj pojawiły się dodatkowe informacje pochodzące od FBI. Dwóch spośród aktywistów, Juliena i Yldune, oskarża się teraz również o atak dokonany w marcu b.r. na biuro werbunkowe armii amerykańskiej na nowojorskim Times Square. O zamachu pisaliśmy tutaj.

Oboje przebywali w 2008 r. z wizytą w USA, jednak wyjechali zanim dokonano zamachu w Nowym Jorku. „Dowodem” przeciwko nim, mają być zdjęcia biura rekrutacyjnego i anglojęzyczne teksty o anarchizmie, które przy nich znaleziono.

O ataku na Alekseja Yetmanowa już pisaliśmy dziś na CIA. Teraz dostałam niepokojące pismo od moskiewskiego anarchisty, że to nie był jedyny napad na lewicowych aktywistów w tym tygodniu. Inne przypadki, niestety, są bardziej poważne.

Dziś o godz. 11 zaatakowano aktywistkę Karin Kleman, działaczkę trockistowską z grupy Koletywnego Działania, gdy szła na spotkanie lewicowych aktywistów. Leży teraz w szpitalu. Nieznani sprawcy wbili jej strzykawkę z nieznaną substancją. Jeszcze mało wiadomo o jej stanie zdrowia.

Inny aktywista leży w szpitalu i nie wiadomo czy przeżyje. Michaił Beketow, redaktor lokalnej gazety "Chimkinska Prawda" został dziś rano pobity przed swoim domem. Beketow popierał protesty mieszkańców i krytykował władze. W maju 2007 r., ktoś wysadził jego samochód, a w lutym władze wytoczyły proces przeciw niemu za artykuł, który napisał.

We wtorek, francuskie brygady antyterrorystyczne aresztowały grupę 20 anarchistów żyjących w wiosce Tarnac z 350 mieszkańcami w środkowej Francji. Postawiono im zarzut dokonania szeregu skoordynowanych aktów sabotażu kolei szybkobieżnej, które sparaliżowały ruch kolejowy we Francji w ciągu ostatnich kilku tygodni.

Ostatni akt sabotażu miał miejsce 8 listopada, gdy jednocześnie uszkodzono trakcję na czterech różnych liniach kolejowych.

Sabotażyści wykorzystywali metalowe pręty, które w umiejętny sposób umieszczali na trakcji kolejowej. Prawdopodobnie dysponowali grafikiem prac konserwacyjnych na trakcji, dzięki czemu mogli umieścić pręty bez ryzyka porażenia prądem. Ataki były tak obliczone, by nie powodować zagrożenia dla podróżujących. Każdego dnia, o 5 rano specjalne pociągi serwisowe oczyszczają tory z potencjalnie niebezpiecznych przedmiotów. Właśnie te pociągi ciągnęły za sobą metalowe pręty, powodując zniszczenie kabli trakcyjnych.

Zamontowanie kamer na ulicach nie ma wpływu na liczbę przestępstw – dowodzą naukowcy z Uniwersytetu Warszawskiego. W Warszawie jest ponad 400 kamer systemu monitoringu miejskiego. Każdego tygodnia mundurowi chwalą się na swoich stronach internetowych, kogo udało się złapać dzięki kamerom.

Ale, jak twierdzi Paweł Waszkiewicz, doktor z Katedry Kryminalistyki Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego – z badań wynika, że nie ma statystycznych zależności między zainstalowaniem kamer a zmniejszeniem ilości przestępstw.

Pomiary wykonano na czterech skrzyżowaniach: Żelaznej z Chmielną, Siennej z Miedzianą, Anielewicza ze Smoczą i Smoczej z Nowolipki. – Porównaliśmy ilość przestępstw popełnionych w promieniu 150 metrów od tych skrzyżowań. Najpierw w październiku i listopadzie 2006 r., następnie rok później – po tym, jak na dwóch z czterech skrzyżowań zainstalowano kamery – tłumaczy.

W rejonach objętych monitoringiem nie odnotowano szczególnego spadku przestępczości.

Jak donosi korespondent włoskiej gazety „Il Manifesto”, od dwóch dni w jednej z robotniczych dzielnic Osaki trwają zamieszki. Tysiące „Hiatoi” (pracowników tymczasowych) oblegają komisariat w dzielnicy, protestując przeciwko przemocy policyjnej.

W czerwcu b.r. aresztowanie jednego Hiatoi, który nie zapłacił rachunku w restauracji, gdyż nie smakował mu posiłek, spowodowało trwające tydzień zamieszki i dziesiątki dalszych aresztowań. Trwające obecnie zamieszki mają na celu doprowadzenie do uwolnienia osób zatrzymanych w czerwcu.

Wiadomość z ostatniej chwili: Adam Pazuryna, uczestnik demonstracji, która odbyła się 16 maja 2005 r. w Warszawie w związku z III Szczytem Rady Europy został dziś rano uniewinniony przed sądem w Warszawie.

Adam został fałszywie oskarżony o "naruszenie nietykalności cielesnej funkcjonariusza policji", "próbę odwiedzenia policjanta od wykonywania czynności służbowych" i “znieważenie funkcjonariusza słowami powszechnie używanych za obraźliwe”.

Obrońca Adama wykazał, że służby policyjne zachowywały się w wysokim stopniu nieprofesjonalnie i prowokowały demonstrujących. Po rozpoznaniu sprawy Sąd postanowił Adama uniewinnić, a wszystkimi kosztami prowadzenia sprawy obciążyć Skarb Państwa. Wyrok nie jest jeszcze prawomocny.

Po tym, jak lokalne władze zdecydowały, by dokonać eksmisji mieszkańców zajmujących dwupoziomowy dom w dzielnicy Christiania, we wtorek 28 października odpowiednie służby przystąpiły do działania. W operacji uczestniczyły niebywale liczne siły policyjne, które 7:30 rano weszły do dzielnicy. Około 9:00 ekipa robotników zaczęła wyburzać budynek. Podobnie jak w przypadku niszczenia Ungdomshuset byli zamaskowani, by uniknąć identyfikacji. Otaczał ich szczelny kordon policjantów.

Mieszkańcy dzielnicy postanowili stawić opór. Od wczesnych godzin rannych zaczęli gromadzić się, by zaprotestować przeciwko eksmisji. W niektórych miejscach wzniesiono barykady. O 11 spontaniczna demonstracja wyruszyła z Christianii do centrum miasta, eskortowały ją ogromne siły policyjne. W końcu stróże bezprawia postanowili otoczyć protestujących i wypchnąć ich z powrotem na Christianię, ci z kolei podjęli próby sforsowania blokady. W jednym momencie radiowóz potrącił 2 osoby blokujące mu drogę, jednak nie odniosły one poważniejszych obrażeń. Demonstrujący wycofali się.

Dziś w Warszawie odbyła się ostatnia rozprawa Adama Pazuryny ds. jego aresztu po demonstracji przeciwko Radzie Europy. Adam został aresztowany i pobity przez policję po legalnej demonstracji przeciwników Rady Europy z dnia 16.05.2005. 30 września 2005 r., po posiedzeniu Sadu Rejonowego w Warszawie, uznał iż zatrzymanie Adama było bezzasadne. Jednak dopiero dziś przesłuchano ostatnich świadków w tej sprawie.

Wyrok w sprawie Adama zostanie ogłoszony w dniu 3 listopada.

W nocy z 19 na 20 października dwie bomby eksplodowały przed główną kwaterą policji w Parmie. W wyniku wybuchu został nieznacznie uszkodzony budynek, żaden z przebywających wewnątrz policjantów nie został ranny. Atak nastąpił w związku z biciem i torturami wobec zatrzymywanych tam ludzi, głównie imigrantów.

20 października w związku ze zdarzeniem zostały przeszukane domy dwóch anarchistów z Werony, jak też inne należące do ich rodziców i przyjaciół. Jedynymi rzeczami, jakie znaleziono i skonfiskowano był komputer, ulotki, „materiały polityczne”, kastet i nóż. Anarchiści zostali zawiezieni na komisariat i zwolnieni około 20 z postawionymi zarzutami „sprzyjania przestępom” (artykuł 378 włoskiego kodeksu karnego) w związku z odmową składania zeznań.

Równocześnie w Weronie aresztowano trójkę innych anarchistów – mężczyznę Giuseppe Sciaccię i dwie kobiety - Norę Gattiglia i Maddalenę Calowe. Prokuratura zamierza postawić im zarzuty „wyprodukowania, przetransportowania i detonacji materiału wybuchowego w celach terrorystycznych” oraz wywieszania transparentu na kwaterze głównej policji, który informował o biciu i torturowaniu zatrzymanych. We wtorek 21 października w Parmie zatrzymano 4 podejrzanego - Santo Caselbonese Contiego.

GITMO - nowe prawa wojny - Sekwencje z bazy wojskowej sąsiadują z wywiadami oraz archiwalnymi zdjęciami z politycznych debat i szokującymi scenami torturowanych więźniów. Reżyserom udało się namówić do rozmów stacjonujących w Guantanamo żołnierzy, uwolnionego stamtąd Mehdi'ego Ghezali, kierującego bazą generała Geoffreya Millera czy Janis Karpinski, dowódcę irackiego więzienia w Abu Ghraib.

O "metodach śledczych" opowiadają bohaterowie "GITMO - nowe prawa wojny", choć wypowiedzi amerykańskich wojskowych rzadko wykraczają poza "regulaminowe" formułki. Produkcja filmu trwała przeszło dwa lata: od 2003 do 2005 roku. Oprócz bazy w Guantanamo realizatorzy odwiedzili: Waszyngton, Sztokholm, Bukareszt i więzienie Abu Ghraib w Iraku. O Guantanamo upominają się nie tylko filmowcy, ale też liczne organizacje humanitarne na świecie (Amnesty International określa "Gitmo" jako "gułag") oraz politycy. Prawdziwą medialną burzę wywołało podejrzenie, że tajne więzienia CIA znajdują się również w Polsce. Czy świat pozna kiedyś całą prawdę o Guantanamo?

http://www.alterkino.org