Tacy są politycy

14 lat ciężkich robót - taki wyrok usłyszała w Malawi para homoseksualistów. Mężczyźni otrzymali maksymalny wymiar kary za "nienaturalne akty" i "rażącą nieprzyzwoitość", a afrykański kraj ściągnął na siebie potępienie ze strony społeczności międzynarodowej. Miejscowa opinia publiczna oraz przywódcy religijni w całym kraju w swojej ocenie zrównali homoseksualizm z satanizmem oraz wyrazili poparcie dla decyzji sądu.

Mężczyzn aresztowano pod koniec grudnia ubiegłego roku - dzień po tym, jak świętowali swoje zaręczyny. Zarówno w sądzie, jak i na zewnątrz budynku, zgromadziły się setki gapiów; skazanym nie okazywano współczucia, a większość tłumu szydziła z nich.

Oprócz Malawi, homoseksualizm jest nielegalny w 36 innych krajach Afryki. W Ugandzie prawodawcy zastanawiają się nad projektem ustawy, na mocy której homoseksualiści mogliby być skazywani na karę dożywotniego więzienia, a "recydywiści" nawet na śmierć. Jedynym afrykańskim krajem uznającym prawa homoseksualistów jest Republika Południowej Afryki, ale nawet tam uliczne gangi dopuszczają się brutalnych linczów wobec osób o odmiennej orientacji seksualnej.

W Stanach Zjednoczonych przybywa liczba imigrantów, którym udziela się azylu ze względu na ich orientację seksualną. W ubiegłym roku w Ministerstwie Bezpieczeństwa Kraju złożono 27 tys. podań o azyl. Władze federalne nie prowadzą jednak statystyk dotyczących ich uzasadnień.

Prawnik Eric Berndt z działającego na rzecz imigrantów Heartland Alliance National Immigrant Justice Center uważa, że corocznie w Stanach Zjednoczonych około 20 osób stara się o azyl uzasadniając to tym, że w kraju pochodzenia są prześladowani ze względu na orientację seksualną czy tożsamość płciową niezgodną z biologiczną.

Wnioski o tego typu azyl można w Stanach Zjednoczonych składać od 1994 roku na mocy decyzji ówczesnej prokurator generalnej Janet Reno. W 85 krajach na świecie homoseksualizm jest uznawany za przestępstwo. W siedmiu z nich - Iranie, Mauretanii, Arabii Saudyjskiej, Sudanie, Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Jemenie oraz niektórych stanach Nigerii - obcowanie cielesne partnerów tej samej płci zagrożone jest karą śmierci.

19 maja (środa)
WROCŁAW
Kino Warszawa – SALA NOT
ul Piłsudskiego 74
godz: 19:00
bilety: 8-10 zł

W związku z uszkodzeniem kopii filmu “Nowi” ulega zmianie repertuar najbliższego pokazu filmowego w ramach Festiwalu “Globale”.Obszar tematyczny pozostaje jednak bez zmian – imigranci. Zapraszamy na projekcje dwóch filmów: “Summertime” oraz “Welcome to Tijuana”.

SUMMERTIME
Marcela Vanzo 2007, 14′
Video włoskiej artystki Marcelli Vanzo
Summertime zestawia dwa obrazy: letnią wycieczkę turystów do wraku na wybrzeżu greckiej wyspy Zakynthos – lokalnej atrakcji, oraz podróż nielegalnych imigrantów, przechwyconych przez włoskie służby graniczne, na Lampedusę. Zestawienie obrazów ludzi na obu statkach wydobywa zestaw podobnych gestów, układu stłoczonych ciał i ich relacji a jednocześnie kompletnie odmiennego kontekstu. Artystka mówi o swojej pracy, że to „skrzyżowanie kina i MTV;, widoki statków, słońca, morza, terkoczące silniki i muzyka towarzyszą obrazom bohaterów równolegle odbywającego się ruchu: kolorowych mas ludzi w bikini, oczekujących luksusowych wakacji na Morzu Śródziemnym, i ciemnych, ubranych, milczących grup przemierzających morze, by przetrwać. Video otwiera się i zamyka ujęciami wraków statków: podniesionymi do rangi pomnika w najpiękniejszej zatoce Zakynthos, oraz tymi skonfiskowanymi i zrzuconymi w stertę w ukrytym zakątku Lampedusy”.

“Welcome to Tijuana”
Reżyseria: Joerg Steineck
Scenariusz : Joerg Steineck, Nicolas Martin
Niemcy 2009, 40′
Znakomicie zrealizowany dokument skupiający się na problemie nielegalnej imigracji z Meksyku do USA. Autorzy w fascynujący sposób kreślą obraz jednego z największych meksykańskich miast – przygranicznej Tijuany.
Narracja oddana została w ręce samych bohaterów, których opowieści dobitnie ukazują surowe warunki życia w Meksyku i zagrożenia napotykane podczas prób przekroczenia granicy – emocjonalne obrazy ilustrują determinację i nadzieję migrantów na zrealizowanie “amerykańskiego snu”. Jednocześnie, cichym “bohaterem” filmu jest sam międzypaństwowy mur, na którym co roku ginie więcej ludzi niż w całej historii muru berlińskiego – nie dziwi więc, że spotkać przy nim można oficjalne delegacje najróżniejszych reżimów tego świata, zafascynowanych monumentalną konstrukcją.

“Welcome to Tijuana” jest filmem, w którym wyjątkowo udało się połączyć tradycyjne podejście do dokumentu z estetyką czerpiącą zarówno z dawnej jak i współczesnej kultury Meksyku.
http://www.joerg-steineck.com/tijuana/

Po pokazie zapraszamy na dyskusję z udziałem:
- Marka Kalety - Kierownika Wydziału ds. Cudzoziemców Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego
- Joanny Janiszewskiej – przedstawicielki Stowarzyszenia Na Rzecz Integracji Społeczeństwa Wielokulturowego “Nomada”

Dyskusje poprowadzi Wojciech Jeżewski

Jak podaje serwis Techdirt.com, argentyński polityk, Gerónimo Vargas Aignasse, który wprowadził nowe, surowe prawo przeciwko plagiatom, sam dokonał plagiatu Wikipedii pisząc uzasadnienie swojej ustawy.

Pierwsze trzy akapity wpisu dotyczącego plagiatu w hiszpańskojęzycznej wersji Wikipedii zostały dokładnie skopiowane w tekście uzasadnienia ustawy.

Być może nowa ustawa, która przewiduje karę nawet do 8 lat więzienia za plagiat, zostanie zastosowana wobec swojego autora, który użył plagiatu by uzasadnić ustawę przeciw plagiatom.

Hiszpańska Rada Generalna Sądownictwa, na nadzwyczajnym posiedzeniu plenarnym, postanowiła zawiesić w czynnościach "za nadużycie władzy" sędziego Baltasara Garzona, słynnego hiszpańskiego obrońcę praw człowieka. Decyzja wywołała krytyczne reakcje na całym świecie, zwłaszcza w Europie i w Ameryce Łacińskiej.

Sędziemu postawiono zarzut przekroczenia uprawnień, poprzez wszczęcie śledztwa w sprawie zbrodni popełnionych przez frankistów w czasie hiszpańskiej wojny domowej (1936-1939) i po jej zakończeniu.

Zdaniem międzynarodowych komentatorów Garzon stał się synonimem uniwersalnej jurysdykcji. Torował drogę przekonaniu, że niektóre zbrodnie są tak potworne, iż powinny być ścigane ponad granicami. Sędzia przyczynił się do aresztowania w 1998 r. w Londynie byłego dyktatora Chile Augusto Pinocheta, a w 2003 r. wszczął postępowanie sądowe przeciwko Osamie ibn Ladinowi.

Wczoraj José Luis Rodríguez Zapatero, premier socjalistycznego rzadu Hiszpanii oglosil plan stabilizacji wydatkow publicznych. Obnizenie plac pracownikow publicznych (administracja panstwowa i samorzadowa) o 5%, obnizenie swiadczen wyplacanych osobom niepelnosprawnym, obnizenie doplat do lekow, zamrozenie rent i emerytur, likwidacja "cheque-bebé" (becikowe) - wszystko to ma zapobiec utracie plynnosci finasowej rzadu i zapewnic plynna obsluge zadluzenia publicznego. Na pocieszenie zapowiedzial rowniez obnizenie wynagrodzen najwyzszych urzednikow panstwowych o 15%.

Wedlug danych Europejskiego Banku Centralnego stopa bezrobocia w Hiszpanii wynosi ponad 4.600.000 osob (19,4%) przy czym ponad milion osob nie ma prawa do zadej formy zasilku.

Dwie najwieksze organizacje zwiazkowe (UGT i CCOO) ostro skrytykowaly plan Zapatero i zapowiedzialy zdecydowana reakcje. Jednak juz dzis powoli wycofuja sie z wczorajszych stanowczych wypowiedzi wyrazajac nadzieje, ze rzad jednak nie wdrozy planu radykalnych ciec socjalnych w zycie. Wczoraj szef CCOO (Ignacio Fernández Toxo) stwiedzil, ze odpowiedza zwiazkow powinnien byc strajk generalny. Dzis juz zapewnia, ze wolalby uniknac tak radykalnych dzialan. Postawa taka byla do przewidzenia, obie te organizacje znane sa z ugodowej postawy oraz scislej wspolpracy z rzadem. Wiele mniejszych organizacji zwiazkowych zapowiada mobilizacje jednak nie sa one w stanie powaznie zagrozic istniejacemu ukladowi rzadzacemu.

Czy Zapatero czyniac wczoraj uklon w strone rynkow finansowych powaznie zamierzal dokonac tak radykalnych ciec budzetowych, czy jest to tylko zagrywka majaca na celu pokazac Hiszpanom, ze moze byc znacznie gorzej? Czas pokaze.

Pierwsza elektrownia atomowa ma powstać w naszym kraju do 2030 roku. Do tego czasu będzie też trwała rządowa kampania informacyjna, mająca przekonać Polaków do energetyki jądrowej. Pójdą na to miliony złotych. Przygotowania do kampanii są objęte tajemnicą służbową.
Jak jednak udało się dowiedzieć trójmiejskiemu portalowi, akcja ma objąć wszystkie grupy wiekowe: o elektrowniach atomowych mają uczyć się już przedszkolaki. Kampania obejmie cały kraj, trafi także do pomorskich kurortów. W wakacje popularne miejsca odpoczynku odwiedzi specjalny "atomowy" autobus. Naukowcy będą tłumaczyć plażowiczom, jak wytwarza się energię atomową, jak wygląda reaktor i jakie są plusy i zagrożenia, związane z energetyką atomową.
Jest też pomysł, aby tematykę energii atomowej w naszym kraju propagować za pomocą najpopularniejszych polskich seriali telewizyjnych.

Film podąża za naszymi oszczędnościami złożonymi w banku. Pokazuje mechanizmy ukryte pod kolorowymi reklamami i uśmiechniętymi pracownikami banku czy funduszu ubezpieczeniowego. Co nasze oszczędności mają wspólnego z zadłużeniem każdego narodzonego dziecka w Burkina Faso i gigantomanią rynku nieruchomości w Hiszpanii?

Nie musimy kupować domu, aby być w to zamieszanymi. Najlepiej kupować, gdy krew jest na ulicach – mówi Mark Mobius guru inwestorów z Singapuru – wtedy zarabia się najwięcej.

„Szantaż, morderstwa polityków i w ostateczności interwencja militarna” – spowiada się agent CIA.

Otwierając rachunek bankowy stajemy się częścią światowego systemu finansowego. Prawdopodobnie nasze pieniądze pożyczane są spekulantom. Nie mamy pojęcia kto to jest i jak zarabia na nasze procenty. Większość z nas nie jest nawet tym zainteresowana. Lubimy hasło „daj pracować swoim pieniądzom”. Ale pieniądze nie pracują. Pracują tylko ludzie, zwierzęta i maszyny.

http://alterkino.org/zarobmy-jeszcze-wiecej

- Cyckami i tyłkami można zniszczyć demokrację – mówi reżyser filmu "Wideokracja" Erik Gandini, który jest obecnie puszczany w ramach Planete Doc Review w całej Polsce.. Półnagie panienki, wyżelowani młodzieńcy z sześciopakiem, podstarzali prezenterzy z uśmiechami rekinów, wszyscy radośnie celebrujący głupotę własną i cudzą rządzą masową wyobraźnią. Nie tylko we Włoszech.

- To nie pojawiło się od razu. Ludzie adaptowali się latami do pomysłu, że kobiety mają tak wyglądać, a telewizja ma być czystą zabawą, kontrolowaną przez Berlusconiego. Mamy do czynienia z systemem, gdzie wrażenia i emocje są silniejsze niż fakty. To już nie banalność zła, to zło banalności – stwierdził Gandini.

Zdaniem reżysera serwowana przez imperium Berlusconiego papka jest niebezpieczna nie tylko dlatego, że przesunęła granice wstydu, ale stworzyła nowy rodzaj umowy społecznej, w której ludzie akceptują głupotę, wręcz grają głupszych niż są. Ma to też konsekwencje polityczne: mimo serii skandali i podejrzanych interesów, mimo niewyparzonego języka i kompromitujących ekscesów Włosi wybrali Berlusconiego na kolejną kadencję.

Kirsan Ilyumzhinov, prezydent regionu Kałmucji, wchodzącego w skład Federacji Rosyjskiej, stwierdził w wywiadzie udzielonym w telewizji, że został porwany przez kosmitów i że przebywał na pokładzie ich statku kosmicznego.

W związku z tym, jeden z deputowanych do Rosyjskiej Dumy domaga się, by prezydent Dmitrij Miedwiediew zbadał prawdziwość doniesień prezydenta Kałmucji, oraz sprawdził, czy jeśli faktycznie doszło do porwania, czy kosmitom nie zostały ujawnione żadne tajemnice państwowe. Deputowany napisał: "jeśli to nie jest tylko kiepski żart, to historyczne wydarzenie, które powinno było zostać zaraportowane Kremlowi".

Deputowany dopytywał się także, czy istnieją oficjalne procedury dla urzędników państwowych (a zwłaszcza tych, którzy znają tajemnice państwowe) na wypadek kontaktu z istotami pozaziemskimi.

http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/europe/8662822.stm

12.05.2010 (środa)
WROCŁAW
CRK (koncertownia)
ul. Jagiellonczyka 10d
godz.20:00
wjazd: darmo

Rozbitkowie
Wlk. Brytania, Niemcy, Hiszpania 2001
reż. Ken Loach 92 min.

Ken Loach, naczelny lewicujący buntownik brytyjskiego kina, pokazuje tragiczne skutki akcji prywatyzowania kolei, przeprowadzonej przez rząd Margaret Thatcher. W 1995 roku, w wyniku neoliberalnej polityki Margaret Thatcher, Wielka Brytania przystąpiła do akcji prywatyzowania kolei. Prywatyzacji uległy też państwowe linie British Rail. W ten sposób grupa kolejarzy z Południowego Yorkshire została zagrożona utratą pracy.

Paul (Joe Duttine), Mick (Thomas Craig), Len (Andy Swallow) i Gerry (Venn Tracey), długoletni i doświadczeni pracownicy kolei, nie umieją zaakceptować wymagań nowego pracodawcy. Świeżo upieczony właściciel "East Midland Infrastucture" wprowadza nową organizację pracy. Oficjalnie jego celem jest stawianie klienta na pierwszym miejscu. W rzeczywistości jednak chodzi o to, aby jak najmniejszym wkładem finansowym zyskać jak najwięcej pasażerów. Płacą za to zwłaszcza zwykli kolejarze. Muszą pracować szybciej, dłużej i wydajniej za mniejsze niż dotąd wynagrodzenie. Dodatkowo pracodawca naciska na nich, aby "dobrowolnie" porzucili pracę zadawalając się wysoką odprawą. Inni z byle powodu tracą posady, co prowadzi do rodzinnych tragedii.

----------------------------
KENN LOACH, lewicujący angielski reżyser, znany ze swej społecznej pasji i demaskatorskich filmów piętnujących drapieżny świat zachodniego kapitalizmu, tym razem zajął się kontrowersyjną decyzją brytyjskiego rządu, który w latach 90. zdecydował się sprywatyzować koleje. Dziś wiadomo już, że karkołomna akcja konserwatystów była wielki niewypałem. Rywalizacja między firmami kolejowymi i poszukiwanie oszczędności za wszelką cenę (m.in. przez zaniedbywanie remontów, konserwacji torów i przeglądów technicznego stanu pociągów) doprowadziły do defraudacji i - co gorsze - groźnych katastrof kolejowych. Tysiące ludzi - jak bohaterowie Loacha - straciło pracę. Jednym z nich był Rob Dawber, kolejarz, który w wyniku "poprawiania rentowności przedsiębiorstwa" sam stracił posadę. Bezrobotny Dawber historię swoją i kilkunastu swoich przyjaciół, tak jak on ofiar prywatyzacji, opisał we wspomnieniach, które posłużyły za scenariusz filmu Loacha. Tak były kolejarz zadebiutował z sukcesem jako scenarzysta - otrzymał m.in. nagrodę Bafta TV. Nagrody jednak nie odebrał. Na krótko przed premierą filmu zmarł na raka - to cena, jaką zapłacił za długoletnią pracę przy azbeście.

Mimo trudnego tematu film Loacha daleki jest od ponurych konstatacji i moralizatorskich pouczeń. Zasługa w tym przede wszystkim czujnego oka reżysera, jego wrodzonego poczucia humoru i talentu obserwatorskiego. Doceniono to m.in. na festiwalu w Wenecji, gdzie film zdobył nagrodę Children and Cinema Award, a George Fenton, autor muzyki, odebrał statuetkę Rota Soundtrack Award. Sam Loach, który w filmie bezlitośnie pokazał wyzysk i poniżanie ludzkiej godności, nie starał się wybielić swoich bohaterów, na wzór ofiar bez skazy znanych z kina hollywoodzkiego. Pokazał ich słabości i wady, ale też życiową odwagę

http://www.myspace.com/kinocrk

Władze pogrążonej w kryzysie Grecji poinformowały, że porozumiały się w sprawie warunków przyznania państwu "pomocy" finansowej. Efekty negocjacji? Drastyczny plan oszczędnościowy - bolesne reformy, podwyżki podatków, zamrożenie płac i cięcia budżetowe w najbliższych trzech latach.

Gdy grecki rząd oficjalnie poinformuje o swoich zobowiązaniach, strefa euro ustali wysokość pomocy. Mówi się, że finansowe wsparcie - w formie dwustronnych pożyczek krajów należących do strefy - ma wynieść w tym roku 30 miliardów euro.

Wczoraj z okazji 1 Majowego święta doszło do walk z policją na ulicach. Przeciwko protestującym użyto gazu łzawiącego. Wideo płonącego policjanta + więcej info.

Przeczytaj również:
Grecja w szponach MFW

Rosyjska Federalna Służba Bezpieczeństwa będzie mogła wzywać dziennikarzy na przesłuchania i żądać od wydawców usunięcia tekstów "wspierających terroryzm". Nieposłuszeństwo będzie karane grzywną, a nawet 15-dniowym więzieniem. Napisana na Kremlu ustawa została skierowana do parlamentu w ubiegły weekend. Jeśli zostanie przyjęta, a potem podpisana przez prezydenta Dmitrija Miedwiediewa, da szerokie uprawnienia rosyjskim służbom bezpieczeństwa.

Dziennikarze, których teksty zostaną ocenione przez Federalną Służbę Bezpieczeństwa jako wspierające dążenia ekstremistyczne, będą mogli być wzywani na przesłuchanie. Ponadto FSB będzie mogła zażądać, by wydawca gazety, portalu lub innego medium usunął kwestionowany tekst. Jeśli dziennikarz nie zastosuje się do wezwania, będzie mógł zostać ukarany grzywną w wysokości 50 tys. rubli (równowartość 1700 dolarów) lub pozbawiony wolności na 15 dni.

Rząd wykorzystał zamachy w moskiewskim metrze, podczas których nieznani zamachowcy (na zlecenie FSB?) zabili 40 osób. Władze tłumaczą na swoich stronach internetowych, że coraz częściej w mediach drukowanych i elektronicznych pojawiają się publikacje, które "moralnie" wspierają ekstremistów.