Dodaj nową odpowiedź

Spółdzielczość jest rozwiązaniem tylko o tyle, o ile w jej projekcie zawarte jest przekroczenie kapitalistycznej rzeczywistości w której funkcjonuje. Nie wiem po co marnować dziesięciolecia doświadczeń naszych zachodnich kolegów. A z doświadczeń tych wynika, że spółdzielnie - jeśli przetrwają na rynku - zamieniają się w zwykłe kapitalistyczne firmy, takie jak banki "spółdzielcze" (we Francji, co drugie przedsiębiorstwo ma w nazwie "CO-OP").

Warto też wspomnieć o spółdzielni Mondragon, która przekształciła się w klasycznego kapitalistę wyzyskującego siłę roboczą, m.in. w Polsce: https://cia.media.pl/mastercook_jak_oboz_koncentracyjny

Zresztą współcześni nam spółdzielcy wcale nie mają zamiaru zmieniać świata. Chcą tylko przeżyć. Świadczy o tym choćby ten artykuł i znajdujące się pod nim komentarze spółdzielców: https://cia.media.pl/o_mitach_spoldzielczosci_i_o_hostelu_emma

Nie można ich oczywiście winić za to, że chcą przeżyć. To ich indywidualna strategia przeżycia i jako taka nie powinna być przedmiotem krytyki. Natomiast trzeba sobie jasno powiedzieć, że nie jest to narzędzie walki.

Narzędziem walki jest odzyskiwanie przedsiębiorstw od kapitalistów, na modłę Argentyny: https://cia.media.pl/bez_szefow_odzyskiwanie_firm_przez_pracownikow_w_arg...
Tam też ma miejsce samowyzysk, ale jednak dzięki temu pracownicy zyskują teren zdobyty na kapitalistach.

Samorządność jest ważnym składnikiem spółdzielni, ale skuteczniej można się jej nauczyć podczas strajku generalnego. Musi być bronią ofensywną, jeśli ma zmieniać relacje społeczne. Inaczej stanie się strategią przeżycia, czyli w gruncie rzeczy jedynie adaptacją do istniejącego ustroju.