Protesty

4. lipca w Kopenhadze, podobnie jak wielu innych miastach tego dnia odbyła się demonstracja solidarnościowa pod biurami firmy Lionbridge. Pikieta miała na celu poinformowanie pracowników Lionbridge o praktykach stosowanych przez ich pracodawcę.

Udział wzięło około 10 osób, w tym grupa osób związanych z Domem Młodzieży Ungdomshuset i związkowcy z SAC Malmoe. Rozdane zostało około 100 ulotek przechodniom i pracownikom Lionbridge jak i innych firm korzystających z tego samego biurowca.

Żródło: Czarny Sztandar

Każdy kto czyta serwis cia wie o co chodzi, akcja przeciwko firmie lionbridge nakręciła się dość konkretnie… właśnie wróciłem z dublińskiej pikiety i jestem bardzo pozytywnie zaskoczony - mimo że akacja odbyła się w środku dnia niezły kawał drogi od centrum było w sumie coś pod 20 osób, w tym tylko cztery osoby polskojęzyczne przy czym dwie z nich to Damien i jego partnerka, trzecia to ja a czwarta to tajniak ( o tym zaraz :D). ogólnie bardzo aktywny udział WSM, stawiło się od nich 10 osób, profesjonalne przygotowanie, plansze, własne ulotki (ja miałem jeszcze własnej produkcji, skopiowane na koszt innej cisnącej związki firmy ;]), tylko jedna flaga bo staraliśmy się wyglądać maksymalnie “nieinwazyjnie” jako że zarząd straszył pracowników groźnymi anarchistami. postaliśmy sobie na słoneczku ciesząc się w miarę świeżą morską bryzą i rozdając ulotki pracownikom którzy akurat wychodzili/wracali z lunchu, poszło koło 100 więc osiągnęliśmy efekt i mam nadzieje że uda nam się zasiać ferment jednocześnie uwydatniając kłamstwa dyrekcji.

osobny temat to po prostu cudowna próba inwigilacji - jak widać najemne firmy świadczące usługi w tym zakresie rosną wszędzie (vide afery w anglii i szwajcarii ) - najwyraźniej mamy też takową w Dublinie. pan bardzo profesjonalnie do nas podbił i zaczął wypytywać o to czy w akcji uczestniczą pracownicy lionbrdige, skąd jesteśmy, jak się organizujemy i tak dalej, opowiedział nam historię swojego życia, no ogólnie wzruszająco ale na miejscu szefostwa lionbridge które go zapewne opłacało poszukał bym lepszej firmy do świadczenia tego typu usług bo takich agentów to w niektórych częściach irlandii musieli by odbierać z lasu (a w sumie nawet mieliśmy samochód ze sporym bagażnikiem, cholera). ogólnie obawiam się że nie wywnioskują na bazie podanych mu informacji dużo więcej niż mogli sobie przeczytać na indymediach…
to nie to co policyjny wywiad w warszawie gdzie nie ma ciśnienia, staną sobie z kamerą sfilmują, resztę doczytają w sieci i jest spokój… więc pozdrowienia dla warszawskich turystów i panów ze świeżo zgolonym wąsem z KP Wilcza i okolic :]

Dziś przed Sądem Pracy w Warszawie odbyło się pierwsze posiedzenie w sprawie o przywrócenie do pracy działacza związkowego zwolnionego przez Lionbridge Polska pod pozorem "ujawnienia tajemnicy firmy".

Przedstawiciele pozwanego, spółki Lionbridge, nie byli w stanie zaprezentować dowodów przewinienia działacza związkowego i poprosili o dodatkowy czas na "dosłanie kolejnych dokumentów". Jednym z dowodów, które dotychczas "zapomnieli" przysłać, miała być angielska wersja artykułu "Lionbridge: globalizacja niskich płac", która zawiera informacje o rocznych przychodach firmy. Te informacje jednak były wcześniej publikowane w publikacjach biznesowych i z samej swojej natury (spółka jest notowana na giełdzie amerykańskiej) nie mogą być tajne. Działania prawników Lionbridge należy ocenić jako zwykłą grę na czas.

Plakat informujący o zwolnieniu związkowców z KFP i OZZ IP. Do ciskania na miasto dla chętnych.

PLAKAT SOLIDAR.pdf

Poniżej publikujemy tłumaczenie ulotki napisanej przez francuski oddział CNT-AIT (Międzynarodowego Stowarzyszenia Pracowników), którą aktywiści rozrzucili w biurach Lionbridge w Paryżu i Brukseli.

Czy jeszcze to pamiętacie? To było dawno temu. Na początku lat 80., w komunistycznej Polsce, tworzenie związków zawodowych było całkowicie zakazane.

W kraju realnego socjalizmu utworzyć związek oznaczało sprzeciwić się Państwu-szefowi, to oznaczało, że jest się zdrajcą Narodu. Oznaczało ujawnić tajemnice niewygodne dla systemu, a przede wszystkim najważniejszą z tajemnic: że nie wszystko jest różowe, że socjalizm nie jest rajem i że są jeszcze ludzie, którzy walczą o lepsze jutro. Wszechwładny system był nieomylny, nie do ruszenia. Ci, którzy mieli czelność się poskarżyć, zasługiwali co najwyżej na reedukację lub wykluczenie ze społeczeństwa.

Na szczęście, Mur Berliński upadł. Polska dołączyła do obozu liberalnej wolności i nawet do Unii Europejskiej. A w Europie wolno zakładać związki zawodowe.

Czyżby?

W grudniu 2007 r., ufając w wartości swobody wypowiedzi i stowarzyszania się proklamowane przez Europę, pracownicy Lionbridge Technologies w Warszawie, jednej z największych międzynarodowych firm zajmujących się tłumaczeniami, utworzyli związek zawodowy, Krajową Federację Pracowników. To nie był zwykły związek oparty na przyjacielskiej umowie z szefami i pokątnych układach i łapówkach, ale związek o zasadach niehierarchicznych...

Jak myślicie, co się stało?

W kraju realnego liberalizmu stworzenie takiego związku i sprzeciw wobec szefa, to zdrada wobec Korporacji, ujawnienie tajemnic niewygodnych dla systemu, a przede wszystkim najważniejszej z nich: że nie wszystko jest różowe, że liberalizm nie jest rajem i że są ludzie, którzy walczą o lepsze jutro.

Tak więc, jak za starych dobrych czasów komunistycznych „demokracji ludowych”, ci, którzy byli dość naiwni, by potraktować poważnie idee wolności "liberalnej demokracji przedstawicielskiej" i założyć związek zawodowy, mogą winić tylko siebie. Jakub został oskarżony o autorstwo publikacji internetowej, w której przedstawiono rzeczywistą sytuację pracowników przedsiębiorstwa. Został zwyczajnie wyrzucony na bruk za „szkody wyrządzone wizerunkowi firmy”. Dyrekcja dała do zrozumienia, że związki zawodowe powodują, że przedsiębiorstwa stają się mniej konkurencyjne, a akcjonariusze wolą inwestycje w krajach, gdzie nie ma związków zawodowych, by cieszyć się z większych zysków...

Zwolnienia związkowców i tych wszystkich, którzy zadają zbyt wiele pytań są na porządku dziennym w Polsce. W większości przypadków, zwolnienia mają miejsce zaraz po założeniu związków zawodowych.

Co w międzyczasie robi Komisja Europejska i Parlament Europejski, na który mamy głosować w 2009 r.? Przyjmuje uchwałę, która legalizuje 65-godzinny tydzień pracy i zatrudnianie pracowników przez 18 miesięcy bez podpisywania z nimi umowy. A wszystko to się dzieje przy zupełnym milczeniu ze strony partii politycznych i ugodowych związków zawodowych... Taka wersja integracji europejskiej gwarantuje, że to, co dziś się dzieje w Polsce, jutro będzie miało miejsce u nas [we Francji]. Jeżeli zamierzasz zadać swojemu pracodawcy pytanie o wysokość swoich zarobków, z góry wiadomo jaką otrzymasz odpowiedź: posłuszeństwo, albo wyrzucenie na bruk!

Jedynie utworzenie rozległej sieci solidarnościowej ponad granicami daje nam dość siły, by nie ustąpić i stanąć w obronie naszych praw i naszej godności.

Jakub postanowił wytoczyć sprawę przeciwko Lionbridge w sądzie pracy. Jego proces odbędzie się 4 lipca. Wzywamy do protestów pod biurami Lionbridge na całym świecie, aby wyrazić nasz sprzeciw przeciwko zwalnianiu pracowników za zakładanie związków zawodowych i żeby przypomnieć udziałowcom i kierownictwu Lionbridge, że to dzięki wyzyskowi pracowników czerpią oni zyski z dywidendy.

Nie dla wyzysku i globalizacji szefów!

Tak dla globalizacji solidarności !

Atak przeciwko jednemu z nas jest atakiem przeciwko nam wszystkim!

Lionbridge musi przyjąć Jakuba z powrotem do pracy!

Bojkot wyborów do Parlamentu Europejskiego w 2009 r.!

CNT AIT (Association Internationale des Travailleurs)
108 rue Damrémont 75018 PARIS / contact@cnt-ait.info / http://cnt-ait.info

Szwedzi masowo zaprotestowali przeciwko prawu, które rządowej agendzie daje prawo nieograniczonej kontroli rozmów telefonicznych i listów elektronicznych. Ustawa przeszła minimalną większością głosów (142-138), przy zdecydowanym sprzeciwie opozycyjnej Partii Socjaldemokratycznej, młodzieżówek wszystkich partii, a także samego społeczeństwa.

Posłowie otrzymali przeszło 1,1 miliona e-maili od niezadowolonych obywateli. Jak na kraj liczący 9 milionów obywateli, wynik należy uznać za godny podziwu.

Miliony indyjskich kierowców ciężarówek przystąpiły dziś do strajku. Kierowcy sprzeciwiają się wzrostowi cen paliw i wysokim podatkom.

Rząd Indii, subsydiujący ceny paliw w kraju, został zmuszony do podniesienia cen benzyny i oleju napędowego o 10 procent, podwyżka nastąpiła z początkiem bieżącego miesiąca. W części stanów indyjskich władze zmniejszyły część podatków paliwowych, aby zniwelować skutki podwyżki.
All India Motor Transport Congress, Indyjski związek zawodowy transportowców, podał, że od dzisiejszego ranka ponad 4,5 miliona ciężarówek pozostało na parkingach i wstrzymano dostawy wszelkich towarów.

Strajk ma charakter bezterminowy, ale przedstawiciele związku planują rozmowy z przedstawicielami resortu.

Aktualizacja 16 lipca: 17:30:
W Poznaniu w akcji ponad Dyrekcją Okręgową Poczty uczestniczyło 30 osób z Inicjatywa Pracowniczej i FA. Trzymano m.in. hasła „Priorytet: bezpieczeństwo pracy pocztowców” i „Polecony: Przywrócić Kantorczyka do pracy”. W Krakowie w pikiecie uczestniczyło około 30 osób z Inicjatywy Pracowniczej, Federacji Anarchistycznej i Sierpnia’80. Na drugiej pikiecie w Warszawie także było około 30 osób z Sierpnia '80, IP, GPR, LA i Nowej Lewicy. W Szczecinie i Toruniu także odbyły się demonstracje solidarnościowe.

10:00: Około godziny 7 rano rozpoczęła się pikieta solidarnościowa pod siedzibą dyrekcji Poczty Polskiej w Gdańsku. Zgromadziło się listonosze, członkowie gdańskiej Inicjatywy Pracowniczej, działacze anarchistyczni oraz przedstawiciele gdańskich organizacji lewicowych i przyjaciele Bartka. Rozwieszone zostały banery z hasłami anty represyjnymi a zebrani skandowali anty dyrekcyjne i pro związkowe hasła. Podczas protestu kolportowano ulotki mówiące o represjonowaniu działaczy związkowych. Więcej

W Warszawie w godz. 7:00-8:30 pod budynkiem Dyrekcji Generalnej Poczty Polskiej na ul. Rakowieckiej odbyła się pikieta zorganizowana przez Związek Syndykalistów Polski, w której uczestniczyli też bębniarze z grupy samby ulicznej "Never Bastil" oraz przedstawiciel Lewicowej Alternatywy. Rozdawano ulotki o warunkach pracy na poczcie i o sprawie Kantorczyka.

Pikiety solidarnościowe: 12 lipca w Zielonej Górze, 16 lipca w Gdańsku, Poznaniu, Warszawie, Szczecinie Krakowie, Olsztynie, Opolu, Lublinie, Wilnie...

Bartosz Kantorczyk, związkowiec Inicjatywy Pracowniczej i jeden z inicjatorów strajku listonoszy z listopada 2006 roku, został bezprawnie zwolniony za domaganie się przestrzegania praw pracowniczych.

Dzisiaj we Wrocławiu przed główną siedzibą firmy AmRest - American Restaurants odbyła się pikieta solidarnościowa ze zwolnionymi związkowcami, pracownikami sieci kawiarni Starbucks: Colem z USA (Industrial Workers of the World) oraz Moniką z Hiszpanii (CNT). Pikietę zorganizowała wrocławska sekcja Związku Syndykalistów Polski włączając się tym samym w międzynarodową kampanię solidarnościową w obronie represjonowanych związkowców sieci Starbucks. Kampania rusza w wielu krajach świata i jest koordynowana przez IWW oraz CNT przy wsparciu lokalnych organizacji Międzynarodowego Stowarzyszenia Pracowników (IWA-AIT).

Firma AmRest prowadzi w Europie Środkowo-Wschodniej restauracje takich marek jak Pizza Hut, Burger King, KFC i właśnie Starbucks. Niedawno otworzyła pierwszą restaurację Stabucksa w Pradze, a w tym roku otworzy je także w Polsce. Aktywiści ZSP weszli do siedziby AmRestu i wręczyli list protestacyjny ws. represjonowanych związkowców. ZSP wkrótce uruchomi stronę informacyjną ws. kampanii w języku polskim, która będzie także służyć przyszłym pracownikom sieci Starbucks w Polsce jako źródło informacji.

Więcej: http://grsbuxunion.blogspot.com
http://seccionstarbuckscnt.wordpress.com

W piątek 4 lipca Sprawa Lionbridge przed sądem pracy oraz demonstracja pod warszawską siedzibą firmy.

Tego samego dnia odbyły się też akcje pod biurami Lionbridge w Dublinie, Madrycie i Kopenhadze, a nieco wcześniej w Żilinie na Słowacji.

Akcja organizowana przez Związek Syndykalistów Polski. Więcej informacji na http://lionbridge.zsp.net.pl

W Gdańsku stoczniowcy protestują przeciwko planom połączenia ich stoczni ze stocznią gdyńską. Połączenie stoczni to jedno z założeń planu restrukturyzacyjnego, które rząd przesłał do Komisji Europejskiej.

Dodatkowo atmosferę podgrzewa informacja o obniżce wypłat, nawet o 30 procent. Stoczniowcy nie wykluczają strajku, jeśli plany ws. płac nie zostaną zmienione przez zarząd do 7 lipca.

Komitet Obrony Stoczni zapowiada, że jeśli decyzje Komisji Europejskiej będą niekorzystne dla stoczni gdańskiej, zorganizuje demonstrację między innymi przed domem premiera Donalda Tuska.

Około stu mieszkańców wsi sąsiadujących z Międzynarodowym Portem Lotniczym w Krakowie-Balicach protestowało przed lotniskiem. Mieszkańcy Aleksandrowic, Brzoskwini, Balic, Rząski i Szczyglic pikietowali przy rondzie dojazdowym do terminali lotniska. Przynieśli ze sobą tablice: "Hałas stop", "Ciszej!", "Stop nocne loty". Protestujący domagają się m.in. odszkodowań za hałas powodowany przez samoloty, ograniczenia liczby lotów w nocy, budowy ekranów akustycznych i zmiany tras autobusów miejskich.

30 czerwca 2008 w Minśku Mazowieckim przy ul. Błonie 7/17 o godz. 9:30 dojdzie do eksmisji pani Iwony Bartoszuk. Działaczki ruchu lokatorskiego, która była świadkiem i próbowała zapobiec eksmisji człowieka konającego na raka. Eksmitowany pan Raźniak zmarł nazajutrz po eksmisji., Pani Iwona wciąż przeżywa tę traumę. Mówi o samobójstwie.

WAM chce ją wyeksmitować do rozwalających się baraków, pełnych szczurów.

Jest to zemsta Wojskowej Agencji Mieszkaniowej za to, że w mediach potępiła eksmisję Raźniaka. Iwona Bartoszuk wielokrotnie blokowała eksmisje innych lokatorów i udzielała im wszelkiej pomocy. Dziś potrzebuje naszej solidarności. Spróbujemy te eksmisje zablokować.

Pomóżcie!

MIESZKANIE PRAWEM - NIE PRZYWILEJEM!

27 czerwca wczesnym popołudniem aktywiści Greenpeace wspięli się na ministerstwo gospodarki w Warszawie i rozwiesili transparent „Premierze, nie hamuj postępu. Czysta energia teraz!”. Przed budynkiem pojawiło się kilka niesionych przez aktywistów ruchomych wiatraków, symbolizujących energię przyjazną środowisku. Greenpeace domaga się, aby polski rząd przestał torpedować unijne wysiłki na rzecz zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych i postawił jak najszybciej na odnawialne źródła energii.

Jeden z naszych czytelników nadesłał następującą relację z demonstracji stoczniowców w Brukseli.

W środę 25 czerwca w samo południe urzędasy z budynku komisji europejskiej zostali nieoczekiwanie wyrwani z biurokratycznego snu. Pod ponurym gmachem komisji garstka stoczniowców z polski(stocznia gdańska) użyła ręcznych alarmów przeciwpożarowych, a następnie bez problemu zablokowała oba wejścia do budynku.

Zdjęcia z protestu