"Przerwać milczenie - ocalić Czeczenię" we Wrocławiu

W niedzielę 4 czerwca w Klubie Pod Kolumnami przy pl. Św. Macieja we Wrocławiu, w ramach ogólnopolskiej akcji na rzecz Czeczenii, organizowanej pod hasłem "Przerwać milczenie – ocalić Czeczenię" odbyło się spotkanie poświęcone tej małej republice, położonej na Kaukazie Północnym.

Celem przedsięwzięcia, którego organizatorami byli: Komitet Wolny Kaukaz Wrocław, Wrocławska Grupa Wolnościowa oraz Koło Wschodnioeuropejskie Stosunków Międzynarodowych, było zapoznanie ludzi z sytuacją, panującą w Czeczenii oraz uświadomienie społeczeństwu, jak bezsensowna, okrutna i bezprawna jest ta wojna.

Całą akcję otwierał wykład Ewy Kucharskiej , poświęcony historii konfliktu rosyjsko-czeczeńskiego. Wykład miał pomóc w zrozumieniu złożonych stosunków rosyjsko - czeczeńskich, ponieważ, jak nawet wspomniała sama Ewa, „aby zrozumieć, to co się dzieje teraz w Czeczenii trzeba wiedzieć, że ten konflikt toczy się od blisko dwustu lat”. Ma on więc bardzo głębokie podłoże historyczne.

Mocno zostało podkreślone także to, iż Czeczenia nigdy nie podpisała traktatu federacyjnego, nie jest więc częścią Federacji Rosyjskiej, wbrew temu, co mówi Kreml. Poza tym w momencie, kiedy prezydent Dudajew ogłosił niepodległość swojej ojczyzny, Iczkeria spełniała wszelkie międzynarodowe normy, aby stworzyć suwerenne państwo. Mimo to, iż były wszelkie podstawy prawne, aby uznać niepodległą Czeczenię, Zachód tego nie zrobił. Gdy naród ten został w roku 1994 napadnięty przez wojska rosyjskie, żadne z tych państw, na które tak bardzo liczyli Czeczeńcy, nie udzieliło im pomocy. Zarówno podczas pierwszej, jak i drugiej wojny czeczeńskiej powszechnie wiadomo, o zbrodniach, jakich dopuszczają się żołnierze rosyjscy, jak i o tym, że Rosjanie nie przestrzegają żadnych praw i konwencji międzynarodowych, a wojna ta jest prowadzona metodami najokrutniejszymi z możliwych. Mimo wszystko świat milczy. Milczy, ponieważ nie chce się sprzeciwiać wielkiemu imperium, jakim jest Rosja. Polityka i własne interesy, odgrywają w tym momencie większą rolę niż tysiące ludzkich istnień.

W trakcie wykładu zostały też poruszone takie kwestie, jak łamanie praw człowieka podczas tej wojny oraz problem terroryzmu i radykalizmu islamskiego na terenie Czeczenii. W czasie przemówienia wywiązała się krótka dyskusja z pewnym Panem, który miał raczej nastawienie prorosyjskie i próbował wszystkim przekazać taką prawdę o Czeczenii , jaka jest ukazywana w mediach rosyjskich, które jak wiemy nie zawsze odzwierciedlają rzeczywistość. Była to jednak bardzo ciekawa polemika, wszak warto wysłuchać argumentów obydwu stron.

Po wykładzie odbył się pokaz filmów M. Mamonia i M. Pilisa. Pierwszy pt. „Cena Prawdy” był relacją z poszukiwań znanej czeskiej korespondentki wojennej, która rzuciła dziennikarstwo po to, aby założyć w Groznym sierociniec. Niestety, pod pretekstem niedopełnienia formalności, została wydalona z Czeczenii i otrzymała zakaz wjazdu na terytorium tej republiki na 5 lat. Autorzy filmu spędzili też jakiś czas z bojownikami czeczeńskimi i poznali Hamzata Giełajewa, jednego z najsłynniejszych dowódców polowych, który został w 2004 roku zabity przez Rosjan.
Drugi film „ Czeczenia: Brudna wojna” ukazuje walkę Czeczenów od 1994 roku i reakcję Zachodu, na cała sytuację. Autorzy spotkali się z Doku Umarowem, ważną osobistością w czeczeńskiej partyzantce. Dowiedzieli się też, jaką strategię bojownicy czeczeńscy chcą podjąć w dalszych walkach oraz ich stanowisko na milczącą reakcję Zachodu.

Podczas całego spotkania można było nabyć książki, koszulki oraz płyty sprzedawane przez Komitet Wolny Kaukaz , z których dochód przeznaczony jest na pomoc dla uchodźców czeczeńskich w Polsce, oraz podpisać petycję przeciwko łamaniu praw człowieka w Czeczenii, skierowana do władz polskich.

Na spotkanie przyszło ok. 40 osób, przeważnie byli to młodzi ludzie. Frekwencja, więc chyba całkiem dobra. Niektórzy byli bardziej zorientowani w sytuacji Czeczenii, inni mniej, jednak wszystkich ściągnęła ciekawość i chęć przeciwstawienia się ludobójstwu w XXI wieku i przerwaniu zmowy milczenia.

Jak widać więc, są osoby, które chcą słuchać o tragedii tego narodu i chcą pomóc temu narodowi przetrwać, choćby poprzez podtrzymywanie i przekazywanie historii oraz kultury Czeczenów.