Queer Fest w Szczecinie: A million different loves!? I Międzynarodowy Festiwal Filmu Queer on tour

Kino queerowe [Queer Cinema] to filmowe re-prezentacje Odmienności, nie tylko seksualnej. To docieranie do Innych, społecznie stygmatyzowanych problemów jak cielesne niezidentyfikowanie i nie-dopasowanie, nieokreślona tożsamość. Queer jest zawsze perspektywą obcości i niepoprawności wobec dominującego w społeczeństwie głosu, stąd częstym dodatkowym elementem proponowanych filmów są kwestie innego wyznania religijnego, narodowości czy rasy. Queer ma być pojęciem do końca niezidentyfikowanym, płynnym i zawsze przeciwstawiającym się jakimkolwiek praktykom normalizacyjnym. Kino queerowe [Queer Cinema] ma być na tyle szerokie i do końca niepewne, aby zawsze opisywać i generować Różnorodność, nigdy nie zastygając w śmiertelnej jednoznaczności pojęć. Przegląd kina queer skupia się na starannie wyselekcjonowanych formach dokumentalnych i eksperymentalnych, gdyż one najpełniej oddają obraz queerowych wątków, historii i świadomości, skutecznie opierając się pokusom społecznej normatywizacji. Stają się forpocztami nowej, poszerzonej świadomości i tolerancji.

W ramach szczecińskiej repliki I Międzynarodowego Festiwalu Filmu Queer w Łodzi zaprezentujemy filmy wybrane na festiwal przez Paula Lee - kanadyjskiego reżysera i producenta filmowego, pokazane w Łodzi w sekcjach "Panorama" oraz "Dokument". Są to zróżnicowane artystycznie i kulturowo głosy z wielu części świata - z Hong Kongu, Indii, Pakistanu, Kenii, Gujany czy Brazylii. Filmy rozświetlają miriady doświadczeń odmieńców, opowiadają o pragnieniach, związkach, śmierci, tęsknocie, feminizmie, seksizmie, rasizmie i homofobii. Ponadto festiwal wzbogaci program imprez towarzyszących, a także panel dyskusyjny „Inny, obcy, queer – współczesne rozplenienie, do którego zaproszone zostali zarówno teoretycy jak i praktycy ruchów emancypacyjnych.

Całość wydarzeń jest organizowana przez Koło Naukowe Kulturoznawstwa „Kulturyści”, Lambdę Szczecin, Kino „Pionier”, „Klub sztuki niepopularnej ”.

PROGRAM WYDARZEŃ:

11 STYCZNIA [Czwartek]
Alter Ego, godz. 17.00
Otwarcie repliki festiwalu - prezentacja programu
Prelekcja poświęcona queer cinema - dr Dagmara Rode.
Alter Ego, godz. 17.30 Filmowe projekcje wprowadzające:
„Trzy dotknięcia Józefa” Józefa Robakowskiego - film zrealizowany w Kanadzie, a składający się z niezwykłych homoerotycznych obrazów uzupełnionych tekstem; jeden z niewielu filmów o tej tematyce w obszarze polskiej awangardy filmowej.
”Plus/minus”, „Mężczyzna - przedmiot pożądania” i „Be my fantasty” Karola Radziszewskiego – prace z obszaru wideo gejowskiego; pierwsza wykorzystująca formę paradokumentalną stanowi rejestrację jednej strony rozmowy telefonicznej, podejmującej temat AIDS; dwie następne są ujęte w formę impresyjną.
„Reanimacja demokracji - marsz równości idzie dalej” Anki Zet – niezależny dokument z wiecu poparcia dla spacyfikowanego Marszu Równości w Poznaniu w 2005 roku.
„Faktoria story” Joanny Cichockiej-Guli - krótki film dokumentalny, zrealizowany dla „TVP Gdańsk” na temat sopockiego queerclubu „faktoria”, a przedstawiający środowisko „faktorii” jako oczywiste - to, co robimy, jest normalne, mówi reżyserka.
Alter Ego, godz. 19.00
panel dyskusyjny „Inny, obcy, queer – współczesne rozplenienie”
w panelu udział biorą: Arleta Galant, Piotr Krupiński, Artur Jedyński (Lambda Szczecin), dr hab. prof. US Jerzy Kochan (prowadzenie: Aleksandra Koś).
Alter Ego, godz. 20.30 Wernisaż wystawy prac fotograficznych Kabira Orlowskiego „Wykraczając poza płeć - hidźrowie indyjscy”.
Bohaterami fotografii są hidźrowie – „ani mężczyźni, ani kobiety”, „trzecia płeć” subkontynentu indyjskiego. Podobnie jak indyjska seksualność – szczególnie męska – wykracza poza zachodnie kategorie „homo” i „hetero”, tak hidźrowie wykraczają poza nasze rozumienie transseksualności. Hidźrowie są jedną z tych tradycyjnych instytucji indyjskich, które wraz z narzuceniem władzy kolonialnej utraciły swoje ideologiczne i polityczne zaplecze. Mimo to, w pewnym sensie jako przeżytek, funkcjonują do dzisiaj.
Ich życie nie jest jednak łatwe. Dla zdecydowanej większości z nich ubóstwo, przemoc fizyczna (także seksualna), szykany ze strony policji oraz lokalnej mafii, brak dostępu do edukacji i normalnych zawodów, a wreszcie realna groźba HIV/AIDS, to problemy dnia codziennego. Większość z nich zarabia na życie żebrząc i oddając się prostytucji. Znajdując się na granicy płci, hidźrowie są uważani za nieczystych. Większość Hindusów na samo ich wspomnienie reaguje śmiechem, grymasem obrzydzenia, albo wstydliwie zmienia temat.

Fotografie Kabira Orłowskiego próbują ukazać różne aspekty życia społecznego hidźrów. Są one owocem wypraw badawczych do Indii, odbytych w latach 2005 i 2006.
http://www.flickr.com/photos/13412211@N00/sets/72157594270417792/
(podczas spotkań będzie prezentowana animacja teatralna w wykonaniu aktorów teatru „Krateon”)
Alter Ego, godz. 22.00 „Niebieskoocy” Bertram Verhaag’a - Filmowy zapis ćwiczenia, które Jane Elliott po raz pierwszy przeprowadziła w 1968 roku były emitowany już przez wiele stacji telewizyjnych Stanach Zjednoczonych. Autorka mówi „film Niebieskoocy jest najlepszy ze wszystkich jakie do tej pory zrobiono na temat moich warsztatów, podsumowuje on 28 lat mojej pracy w szkołach, na uniwersytetach i w korporacjach”.

Elliott uważa, że „osoba która wychowała się w amerykańskim społeczeństwie jest ukształtowana do bycia rasistą/tką. Żyjemy w różnych światach, jeden jest czarny, a drugi biały”. W przeciwieństwie do najczęściej spotykanych metod pracy z grupą, Elliott uważa, że ważne jest aby biali doświadczyli na sobie emocjonalnego wymiaru dyskryminacji. (60 min).

12 STYCZNIA [Piątek]
Kiniarnia Kina Pionier, godz. 17.00 – 21.00 projekcje filmów w dwóch blokach z przerwą
blok 1: Sekrety rodzinne. – 17.00 – 18.30
Jedną z najtrudniejszych umiejętności, jakie muszą nabyć w swoim życiu geje, lesbijki czy osoby transgenderowe, jest umiejętność poruszania się w trudnych relacjach rodzinnych. Mierząc się z rodzinnymi oczekiwaniami i konfliktami, młodzi mężczyźni z prezentowanych filmów muszą znaleźć w sobie siłę i ducha, aby dalej podążać własną drogą.
„Metoda bogini” (The Goddess Metod) / Kanada 2000 / scenariusz i reżyseria: Punam Sawhney / 6 min. Młody mężczyzna z południowej Azji musi zmierzyć się z oczekiwaniami swojej rodziny… co powinien robić, jaki powinien być…
„Niewinny” (Innocenty) / Kanada / Hong Kong 2005 / scenariusz i reżyseria: Timothy Lee, Jowita Adrineda, Dawid Yee / 80 min. Nastolatek z Hong Kongu, który właśnie przybył do Kanady, stoi u progu dorosłości, mając przeciwko sobie różnice kulturowe, konflikty rodzinne oraz własną, budzącą się seksualność. Mężczyźni, których napotyka – jego przystojny kuzyn, kolega z klasy, straszy mężczyzna oraz chłopak pracujący jako pomoc kuchenna w restauracji jego matki, odzwierciedlają kolejne stopnie jego emocjonalnego i seksualnego rozwoju, od zauroczenia, poprzez seks i miłość aż do poczucia odpowiedzialności… Film jest zbudowany z krótkich, epizodycznych i bardzo realistycznych scen układających się w nastrojowe sekwencje lub w rwany bieg staccato.
blok 2: Laurie Colbert & Dominique Cardona – 18.45 – 20.45
Urodzona w Algierii Dominique Cardona przeprowadziła się do Francji w wieku siedmiu lat. W Uniwersytecie Montpellier skończyła prawo. Uczestniczyła w letnim programie filmowym Uniwersytetu Nowojorskiego. Od 1990 mieszka w Torono. Laurie Colbert jest reżyserką, producentką oraz absolwentką studiów reżyserskich przy Kanadyjskim Centrum Filmowym. Również mieszka w Toronto. Razem, jako partnerki w życiu osobistym i zawodowym, wyreżyserowaly trzy filmy (wszystkie pokażemy w tym bloku). Obecnie pracują nad swoim pierwszym filmem pełnometrażowym.
„Mój feminizm” (My feminizm) / Kanada /Francja 1997 / reżyseria: Laurie Colbert & Dominique Cardona / 55 min. W czasach, kiedy określenie „feministka” traktowane jest niemalże jak obelga Mój feminizm przypomina, że rewolucja trwa nadal. W filmie posłuchamy, jak głosem pełnym pasji na tematy dotyczące kobiet (m.in. opieka zdrowotna, lesbianizm, pornografia czy prawa reprodukcyjne) wypowiadają się takie orędowniczki feminizmu naszych czasów, jak: Mary Becker, Urvashi Batalia, Bell Hooks, Judy Rebick, Ailbhe Smyth, Gloria Steinem czy Urvashi Vaid.
„Poniżej paska” (Below the Belt) / Kanada 1999 / reżyseria: Laurie Colbert & Dominique Cardona / 13 min. Dwie siedemnastolatki zakochują się w sobie. Kiedy ich myśli są całkowicie pochłonięte budzącą się miłością, jedna z dziewczyn dokonuje zdumiewającego odkrycia, że jej matka, rzekomo szczęśliwa mężatka, ma romans…
„Dzięki Bogu jest lesbijką” (Tank God I’m A Lesbian) / Kanada / Francja 1992 / reżyseria: Laurie Colbert & Dominique Cardona / 55 min. Szczerze i z zaangażowaniem, lesbijki z Kanady poruszają kwestie związane z ich życiem, takie jak ujawnienie się, biseksualność, SM czy punkt widzenia na ruch feministyczny.
Alter Ego, godz. 21.00
Koncert muzyki elektro-akustycznej: UNIQUE UNIT /Agnieszka Lach- skrzypce, Agnieszka Szczepaniak- stage piano.
Absolwentki akademii muzycznych w Gdańsku i Warszawie, w klasie skrzypiec i fortepianu, bazując na doskonałym warsztacie gry solowej i zespołowej, wieloletnim doświadczeniu scenicznym oraz umiejętności aranżacji studyjnej i kompozycji z domieszką własnej, awangardowej koncepcji muzyki elektro-akustycznej, kilkuletnią, owocną współpracą dostarczają satysfakcji zarówno sobie, jak i odbiorcom. Agnieszki przyjaźnią się od lat, a przyjaźń ta przekłada się na unikalne i jednolite brzmienie skrzypiec i fortepianu w różnorodnych stylistycznie formach muzyki, poczynając od muzyki klasycznej, poprzez acid jazz, electro, trip-hop, etno, kończąc na improwizacji ilustracyjno - wizualnej i muzyce filmowej.

13 STYCZNIA [sobota]
Kiniarnia Kina Pionier, godz. 16.00 – 21.00 projekcje filmów w trzech blokach z dwoma przerwami
blok 3: Mężczyźni w szorcikach – 16.00 – 17.00
Władza, dominacja i pragnienie utwierdzania się w swej „męskości” są jednymi z wielu niebezpieczeństw, na jakie mogą zostać narażone związki między mężczyznami. Portrety mężczyzn i zależności między nimi w niniejszych sześciu filmach krótkometrażowych proponują alternatywne spojrzenie na męsko-męskie relacje wobec wytartych klisz, spojrzenia czasem niekonwencjonalne, ale często pełne uczucia, czułości i wewnętrznej siły.
„Szerokie usta wąskie usta” (Trick Lips Thin Lips) /Kanada 1994 / reżyseria: Paul Lee / 6 min. W półmroku, przy dźwiękach muzyki dwaj mężczyźni, jeden rasy czarnej o ustach szerokich, drugi rasy żółtej o ustach wąskich, pragną się pocałować. Okazuje się to nie takie proste: wspomnienia wszystkich rasistowskich i homofonicznych wyzwisk ciągle powracają, nie dając spokoju…
„Posłuszeństwo” (Obedience) / Kanada 2002 / reżyseria: Dawid O’Brien / scenariusz: Jaff Hankinson / 14 min. Osadzona na początku XIX wieku akcja filmu opowiada o zamożnym plantatorze z południowej Karoliny zmuszającym swego niepokornego syna do rychłego ożenku. Podejmująca problem nadużywania władzy opowieść o posłuszeństwie – społecznym i seksualnym.
„Związek otwarty” (Open) / Kanada 2000 / scenariusz i reżyseria: Dawid O’Brien / 14 min. „Ile jesteś w stanie znieść, by nie być samotnym?” – zastanawia się bohater tego krótkiego metrażu. Co dzieje się, kiedy w związku pojawia się ten trzeci układ staje się „otwarty”? Film rozważa jedną z możliwości…
„Podarunek” (The Offering) / Kanada 1999 / scenariusz i reżyseria: Paul Lee / 10 min. Pozbawiona słów elegijna medytacja nad upływającym życiem, opowiedziana poprzez historię miłości i przyjaźni pomiędzy japońskim mnichem i nowicjuszem, który pojawił się w jego życiu. Cztery pory roku towarzyszą ich poznaniu, nieśmiałem budowaniu bliskości oraz finałowej rozłące…
„Makbul – Faworyt” (Makbul – His Favoured One) / Turcja 1999 / reżyseria: Huseyin Karagoz / 7 min. Akcja filmu dzieje się w XVI-wiecznej ottomańskiej Turcji. Cichy rytuał mycia stóp Suleimana przez jego niewolnika Ibrahima pokazuje, w jaki sposób pożądanie może zamienić zwykły obowiązek w przeżycie erotyczne.
„Mleczarz” (The Milkman) /Kanada 2001 / scenariusz i reżyseria: Ken Takahashi / 8 min. Nieatrakcyjny, monstrualnie otyły mleczarz rozdaje na ulicy buteleczki z mlekiem. Mijają go kolejni ludzie, ostentacyjnie rozlewający zawartość na chodnik. Jedyną osobą, która zgadza się przyjąć mleko, jest młody chłopak… pełna metafor i symboli opowieść o poszukiwaniu miłości i bliskości we współczesnym świecie. Elektroniczna muzyka, niespokojny, poszarpany montaż, a także fizyczność bohatera wykraczająca poza nasze współczesne ideały doskonałego, pięknego ciała sprawiają, że film to przyciąga widza z magiczną mocą, to go odpycha. To film, którego nie sposób zapomnieć.
blok 4: Z dala od domu – 17.15 – 18.45
Geje i lesbijki w trzech filmach dokumentalnych opowiadają o drodze, jaką przebyli/ły z ziemi ojczystej do nowego kraju w poszukiwaniu lepszego życia. Część z nich powróciła tam, skąd przybyła, powodowana nostalgią za tym, co pozostawiła za sobą. Opowiedziane z czułością historie o sile i odwadze pokazują także, jak duży wpływ wywiera religia, kolonializm, przesiedlenia i homofonia na życie gejów i lesbijek z Ameryki Łacińskiej, Karaibów, Afryki czy Azji.
„This Way Out” (This Way Out) / Kanada 2004 / reżyseria: Jill Burnett / 32 min. Kahunkya dorastał przy swoim ojcu-biskupie, który został wysłany na misję do Kenii. Ana Klaudia była znaną dziennikarką sportową w brazylijskiej telewizji. Arslan wychowywał się w religijnej „szlacheckiej rodzinie” w Pakistanie. Wszyscy troje żyją z niebezpieczną tajemnicą, która mogła zniszczyć ich życie: są homoseksualni. This Way Out to intymny podarunek od trojga niezwykłych uchodźców, którzy otrzymali azyl w USA z powodu orientacji seksualnej. Ich poruszające historie pomagają nam zrozumieć, ile kosztuje wolność i jak bardzo jest cenna. Bohaterowie i bohaterki otrzymali nie tylko schronienie, ale przede wszystkim możliwość godnego życia jako osoby homoseksualne.
„Te buty nie służą do chodzenia” (This Shoes Weren’t Made for Walking) / Kanada / Hong Kong 1995 / reżyseria: Paul Lee / 27 min. Dzieje życia, miłości oraz role społeczne czterech pokoleń Chinek należących do rodziny reżyseria, w tym ciotki – męskiej transwestytki-lesbijki oraz jej dziewczyny, opowiedziane przez pryzmat historii ich butów, od malutkich bucików krępujących i deformujących stopy po eleganckie pantofle z Londynu.
„Kokos / trzcina i kordzie” (Coconut / Cane & Cutlass) / Kanada / Gujana 1994 / reżyseria: Michelle Mohabeer / 30 min. Indo-karaibska reżyserka powraca do rodzinnej Gujany. Jej podróży towarzysz a rozmyślania nad lesbijskim pożądaniem, rodziną, historią i kolonializmem.
blok 5: Przetańczyć całą noc – 19. 00 - 20.30
Róg obfitości wypełniony filuternym uśmiechami, figlarnym trzepotem rzęs oraz przeogromnym smutkiem i erotyzmem stanowi nieodłączną część transgenderowego życia roztańczonych postaci z poniższych filmów. Lecz gdzieś za kampowym humorem i przepełnionym dramatyzmem tańcem, w czarującej choreografii tożsamości płciowych kryje się cicha tęsknota za miłością.
„Różowe lustro” (The Pink Mirror) / Indie 2002 / scenariusz i reżyseria: Sridhar Rangayan / 40 min. Ten pierwszy indyjski film o drah queen to kampowe spojrzenie na indyjskich gejów I ich szaafę, dosłownie I w przenośni. Dwie kłótliwe drag queen i nastoletni gej rywalizują o względy przystojnego faceta. Ni mniej ni więcej – wybuchowa mieszanka hollywoodzkiego tańca, dramatyzmu i pożądania.
„Bahar – Wiosna” (Bahar) / Turcja 2005 / reżyseria: Huseyin Karagoz / 53 min. Poruszający portret tureckiej transseksualistki, która przeżyła wiele burzliwych chwil. Praca podzielona jest na części, pokazujące kolejne fragmenty życia bohaterki, wyznaczone imionami, które wybiera po porzuceniu oryginalnego – Mustafa: Ayla (Aura), Ǘlkǘ (Idealna) oraz Bahar (Wiosna). Film kręcono w Istambule, w czasie gdy Bahar przechodziła właśnie upragnioną operację plastyczną twarzy.
Alter Ego, godz. 21.00 Występ grupy drag kingowej „Da Boyz”, która powstała rok temu podczas krakowskiego festiwalu „Kultura dla Tolerancji”. W skład grupy wchodzą: DK Antonio, DK Morfi, DK Tivv. Na co dzień spełniają się jako specjalistki od reklamy i marketingu. Nocą zamieniają się w twardych raperów, drapieżnych macha, romantyków. W męskim przebraniu odreagowują stresy i po prostu świetnie się bawią!
http://kobiety-kobietom.com/queer/art.php?art=3772
A potem... Djna Bu-Super i Djna Pinkshot rozkręcają imprezę!
Djna Pinkshot to nowopowstała gwiazdka wśród kobiecych dj-ek. Z radosnym różowym powerem zaprasza do zabawy przy elektro pinkpunk i riot grrrlz muzik. Jest określana jako promująca femi art poprzez imprezy organizowane w latach poprzednich przy boku ladyboy, kiss pussy kiss i bad grrlz nite m. in. dla warszawskiego klubu le madame. Interesuje się ruchem feministycznym i twórczością kobiet. Popiera działalność środowiska LGTB w walce o równe prawa. Nie należy jednak do żadnej z grup lesbijskich ani queerowych. Jest satelitą krążącym wokół akcji wspierających ruch kobiet, queer life. Zadebiutowała solo na tegorocznej warszawskiej paradzie równości, akcji wspierającej obronę klubu „le madame”, lady fescie w Berlinie. Jest gościną
cyklicznych imprez dla kobiet w stolicy (organizowanych przez portal lesbijka.net),niebawem w Trójmieście, a ostatnio również nawiązała współpracę z „sistertosister” (przy organizacji festu „Geje, lesbijki i przyjaciele”, jak również przy kampanii „16dni przeciw przemocy wobec kobiet”). Ponieważ ma w sobie dużo energii i jest otwarta na nowe pomysły niewykluczone jest, że w przyszłości będzie występować pod szyldem jakiejś grupy. Jednak teraz się nad tym nie zastanawia i łapie świat w locie życia.
14 STYCZNIA [niedziela]
Kiniarnia Kina Pionier, godz. 16.00 – 20.00 projekcje filmów w dwóch blokach z przerwą
blok 6: Ulice San Francisco – filmy Jenni Olson – 16.00 – 17.15
Zmysłowe o piękne, sugestywne i poetyckie, poruszające i zapierające dech w piersiach, eksperymentalne filmy Jenni Olson splatają liczne opowieści, kobiece pożądania i seksualność, życiowe wzloty i upadki oraz miejskie krajobrazy San Francisco, tworząc razem magiczna i pełną objawień podróż. Rygorystyczna formalnie, zręcznie poprowadzona choreografia statycznych ujęć i głosów z offu oferuje widzowi doświadczenie kontemplacji i urzeczenia. Niezależne i pełne niedopowiedzeń filmy Olson migoczą niezwykle osobistą wizją i pokazują, jak wiele ważnych historii można opowiedzieć oszczędnymi środkami. Jenni Olson, pionierka nurtu New Queer Ciemna, od 1986 r. zajmuje się działaniami kuratorskimi, poszukiwaniem, zbieraniem, tworzeniem oraz pisaniem o filmach obracających się wokół tematyki LGBT [Lesbian Gay Bisexual Transgender], jest także jedną z najważniejszych ekspertek w zakresie kina spod tego znaku. Była dyrektorką portali internetowych PlanetOut.com oraz Gay.com, gdzie założyła PopcornQ.com, olbrzymią bazę informacyjną na temat filmów LGBT ( http://www.planetout.com/popcornq/), będącą rozwinięciem jej książki The Ultimata Guide to Lesbian & Gay Film and Video (Serpent’s Tail, 1996). Pełnometrażowy debiut reżyserski Jenni Olson, Radość życia (The Joy of Life) miał premierę w 2005 r. na festiwalu Sudance. Jej ostatni projekt jest związany z przeszukiwaniem zasobów archiwalnych The Queer Movie Poster Book (Chronicle Books) zdobył nominację w 2005 r. do Literackiej Nagrody Lambda. Jej roczny program produkcji zwiastunów filmów queer, Homo Promo, został niedawno wydany na DVD przez Strand Releasing.
„Czasami” (Sometimes) / USA 1994 / reżyseria: Jenni Olson / 1 min. W ciągu 30 sekund Jenni Olson pokazuje, co to znaczy być „męską”.
„Niebieski pamiętnik” (Blue Diary) / USA 1997 / reżyseria: Jenni Olson / 7 min. Za pomocą statycznych krajobrazów San Francisco i głosu z offu Niebieski pamiętnik opowiada melancholijną historię młodej lesbijki marzącej o jednorazowej przygodzie z heteroseksualną dziewczyną.
„Meep Meep!” (Meep! Meep!) / USA 2000 / reżyseria: Jenni Olson / 1 min. Osadzona na tle przepięknych miejskich krajobrazów jednominutowa opowieść o lesbijce i jej platonicznej miłości.
„Radość życia” (The Joy of Life) / USA 2005 / reżyseria: Jenni Olson / 65 min. Radość życia to niekonwencjonalny hołd złożony ulicom I historiom San Francisco, które łącząc zapierające dech w piersiach kino pejzażowe z lirycznym głosem z offu oferuje poetycką refleksję nad miastem. Bohaterka filmu borykająca się zarówno y własną tożsamością płciową, jak i z napadami depresji, snuje opowieść o seksualnych podbojach, neurotycznych chwilach rozpaczy, obsesyjnych romansach i rozdzierających okresach samotności. Komentarz spoza kadru, oscylujący pomiędzy melancholijnym gniewem a cierpkim humorem, tworzy razem z obrazem swego rodzaju „kontener” wypełniony miejskimi, romantycznymi i seksualnymi przygodami – od nieśmiałego flirtu po bolesne odrzucenie. Owa opowieść o odkrywaniu samej siebie połączona jest z odkrywaniem miasta i prowadzi ku refleksji na temat samobójstwa i mostu Gulden Gate.
blok 7: Kiedy Wschód spotyka Zachód 17.30 – 19.00
Dla wielu osób ze społeczności LGBT życie jest procesem nieustannego mierzenia się z tym, co narzuca im ich własna tradycja i tym, co proponuje zachodnia kultura bejowska, której wartości przyjęły. W przypadku tych, którzy musza mocować się z dwiema kulturami i dwiema społecznościami, żyjąc na styku dwóch światów, napięcia i potencjalne konflikty są większe, gdyż osoby te nieustannie stawiają czoła licznym wyzwaniom, często doświadczając wielopoziomowego uczucia samotności i izolacji.
„Emocjonalnie Twój!” (Yours Emotionally!) / Indie / Uk 2006 / scenariusz i reżyseria Sridhar Rangazan / 86 min. Ravi i Paul, dwaj przyjaciele z Leicester, przychodzą na przyjęcie gejowskie w małym indyjskim mieście Shimoga. Elegancki marzyciel Ravi natychmiast zakochuje się w Manim + ciemnowłosym, przystojnym miejscowym robotniku. Na tym samym przyjęciu Ravi i Paul poznają parę mężczyzn, Murth ego i Annę, obecnie dobiegających sześćdziesiątki… Za pomocą przemieszanych ze sobą scen realistycznych i erotycznych sekwencji onirycznych, Emocjonalnie Twój! maluje obraz przesycony kolorami, żonglujący stereotypami oraz prezentujący kontrasty w wartościach wyznawanych przez Hindusów oraz gejowska subkulturę Zachodu.
Alter Ego, godz. 20.00 Podsumowanie Festiwalu.

Bilety wstępu:
Kiniarnia Kina Pionier – 12 zł / blok, przy zakupie większej ilości 10 zł / blok
Alter Ego (piątek, sobota) – 10 zł