Gazy Okraski

Wymagać od dziennikarza, by zapoznał się z faktami, by pisząc, znał materiał, zdaje się być postulatem radykalnym, w zależności od opcji politycznej: stalinowskim bądź nazistowskim. Pismo Obywatel nie stanowi wyjątku – sam redaktor naczelny z uśmiechem projektuje swoje halucynacje i nie starając się nawet sprawdzić historii protestów uczniowskich - a one były już przed Giertychem. Starczyło mu obrzucić błotem protestujących. Jeśli chodzi o stosunek do ruchu wolnościowego to pismo Obywatel rzadko wychodzi poza poziom Gazety Wyborczej. Wypacza tylko przekaz broniąc innych interesów – niekoniecznie zwykłych ludzi.

Okraska przedstawia paletę zarzutów, które już nie raz słyszałem. Część z nich opiera się na wydumanych oskarżeniach, część jest po prostu śmieszna.

Jednym z głównych zarzutów, jest pretensja do młodzieży, że nie protestowała wcześniej. Najlepiej jeszcze wtedy, gdy byli w kołysce. Już podczas kampanii przeciwko katolizacji szkół i Seweryńskiemu padały zarzuty, dlaczego przeciwko "komuchom" nie protestowano. Nie wiem czemu. Pewnie dlatego, że uczniowie nie byli w tym czasie zorganizowani, nie czuli potrzeby walki o swoje – prawdopodobnie też inne osoby by wtedy protestowały, te, które dziś już są studentami, bądź pracownikami. Ruch społeczny powstaje często spontanicznie – i tak powstał ten, którego głównym celem nie jest rozprawa z Giertychem ale systemowe zmiany w systemie szkolnictwa, próba obrony praw ucznia, tworzenia realnego samorządu. W tym horyzoncie pojawiły się zmiany w edukacji, które nie szły w kierunku wolnościowym. Ucznia zaczęto postrzegać jako niemalże zło moralne, które trzeba poddać dyscyplinie, wzmocnić wychowanie. Również narzucić punkt widzenia Kościoła – przeciwko czemu byli i katolicy, o czym Okraska nie wspomina.

Zarzut, ze ktoś nie protestował wcześniej należy do repertuaru komicznego. Czasami człowiek milczy dość długo i głupia podwyżka papierosów sprawia, że wychodzi na ulice. Protestuje wtedy też przeciwko podwyżkom ceny chleba, chociaż gdy cenę podnosili to oglądał mecz.

Zarzut ten po prostu ma wzmacniać tezę, że jest to ruch sterowany. Widać kandydat do stołka i łapówkarz Okraska boi się spontaniczności, jak każdy wyznawca hierarchii.

Inicjatywa Uczniowska przeprowadziła szereg akcji, w tym domagającą się rezygnacji z powołania Narodowego Instytutu Wychowania, czy podporządkowania edukacji religii chrześcijańskiej, co w naszych realiach oznacza religię katolicką. Roman Giertych nie przyszedł, by zmienić ten kierunek, będzie go dalej kontynuował. A jego liczne wypowiedzi nie pozwalają żywić złudzeń, że będzie propagował model wolnościowy. Pluralizm poglądów, tolerancja i dyskusja a Roman Giertych, to dwie różne sprawy. Do tego trzeba dodać aroganckie traktowanie przez Romana protestów uczniów. To wszystko sprawiło, że uczniowie postawili sobie jako cel doprowadzenie do jego dymisji.

Nie rozumiem też dwubiegunowego myślenia pana Okraski, charakteryzujące co ‘radykalniejsze’ umysły po stronie prawicy. Że jak ktoś jest przeciwko Seweryńskiemu, to jest automatycznie za tzw. "stalinistami". Jak ktoś jest przeciwko kapitalizmowi, to pewnie jest za komunizmem. Takie szablonowe, operujące etykietkami myślenie zwalnia z analizy argumentacji przeciwnika, głębszej refleksji nad problemem. Zawsze można się zapluć – i polityczny efekt czasem jest.

Zresztą wystarczyłoby przeczytać jeden z tekstów Inicjatywy Uczniowskiej wyjaśniający przyczyny protestu przeciwko Romanowi G., niestety Okraska woli czytać Wyborczą i słuchać Radia Maryja.

Dalej, Okraska, w sposób obrzydliwy, zarzuca uczniom, że są rzecznikami wielkiego kapitału i bronią starego układu. Oczywiście protesty IU próbowały przejąć liczne partie, ale uczniowie uprzejmie lub mniej uprzejmie odmawiali takiego wsparcia, nie chcąc być mieszani z polityką partyjną. Gazeta Wyborcza przeinaczała ich wypowiedzi – które posłużyły Okrasce do stworzenia wizerunku tępych neoliberałów. Cała jednak argumentacja jest tyle warta co zwietrzałe piwo.

Okraska idzie za wizerunkiem PiS-u jako naprawiacza państwa i obrońcy ubogich, wroga międzynarodowego kapitału. Zmiany w kodeksie pracy, czy ustawy podatkowe jakoś nie potwierdzają tego stanu rzeczy. Na becikowe mogli się nabrać co najwyżej idioci. Powtarza, jak wierny piesek, że każdy kto krytykuje PiS wywodzi się z ‘układu’ i robi to dlatego, że jego interesy są zagrożone. Trochę trzeźwości panie Okraska.

Zgodzić się można na jedno, że rzeczywiście wreszcie jakieś hasło znalazło odzew społeczny. Ludzie przychodzący na demonstracje mają różne poglady, czasami prokapitalistyczne, ale zaczynają o nich dyskutować, zaczynają gadać nie tylko o Romanie, ale o demokracji, o otaczającym ich świecie. W pewien sposób odradzają przestrzeń publiczną blokując ulice marszem, zbierając się na rynkach czy placach. Wymieniają się pismami w których są informacje o globalizacji, o protestach w sprawie płatnych studiów…

Ocena uczniów, że są to rozpieszczone dzieciaki bogatych rodziców – jest wyssana z palca.

Wystąpienie Okraski można potraktować jako wystąpienie polityczne. On sam zaś okazał się obrońcą układu w którym chciałby partycypować. Jego ocena uczniów, przeprowadzona ‘analiza klasowa’ ruchu – opiera się jedynie na własnych projekcjach. Nie będę tego nawet komentować. Sam znam kilka osób z Inicjatywy Uczniowskiej i daleko im do zwolenników komunizmu, czy neoliberalizmu.

Na koniec oddamy głos uczniom z IU: „Chcemy działać w myśl hasła: Szkołę tworzą jej uczniowie. Naturalnym prawem człowieka jest współdecydowanie bezpośrednie w sprawach, które dotyczą jego środowiska. W naszym przypadku szkoły. Ponadto Inicjatywa wspiera działania samopomocowe wśród uczniów (np. Koła samokształceniowe, pomoc materialną dla biedniejszych uczniów, itd.). (...) Bieda i wykluczenie społeczne przekładają się na wzrost agresji w całym społeczeństwie, a nie jedynie wśród młodzieży. Bez likwidacji przyczyn tej sytuacji, bez likwidacji biedy i kapitalistycznej logiki wyzysku i bezwzględnej konkurencji, nie da się uzdrowić także sytuacji w szkole.”