Oświadczenie ws. ataku na posterunek w Atenach

Poniższe oświadczenie zostało wydane 16 maja 2008 po ataku organizacji Gangi Sumienia na jeden z ateńskich posterunków policji. Całą sprawę opisano w artykule Ateny: Atak anarchistów na posterunek policji

W piątek 16 maja, wczesnym rankiem, bez żadnej konkretnej okazji zaatakowaliśmy posterunek policji w ateńskiej dzielnicy Aigaleo. Jest jednak jeden powód, przez który zrobiliśmy to, co zrobiliśmy i robić będziemy. Jest nim istnienie policji. Nie zamierzamy czekać na moment, gdy jakiekolwiek nadużycia władz wyjdą na światło dzienne lub gdy gliniarze przekroczą swe uprawnienia używając broni palnej, torturując na komisariatach, kontrolując handel narkotykami czy gwałcąc prostytutki. Przerywamy ciszę i apatię społeczeństwa i atakujemy.

Rola policji jest jasno sprecyzowana. To wewnętrzna armia zbrojnych najemników demokratycznego despotyzmu, strażnicy zastanego porządku i obrońcy reżimu. Obrońcy interesów szefów, nadzorcy lojalizmu, strażnicy uporządkowanego obrotu pieniądzem i towarem.

Właśnie dlatego policja jest dla nas odpowiednim celem w każdym momencie. Niech więc pałkarze wiedzą, że od „twardzieli” z oddziałów prewencji, poprzez stylizujących się na szeryfów gliniarzy na motorach, do ostatniego patrolu policyjnego mogą otrzymać od nas jedynie ciężkie kamienie wycelowane w swe głowy.

Nie dyskryminujemy ludzi, dopóki oni nie dyskryminują nas, przybierając do tego odpowiedni uniform. Dobrze zorganizowane zasadzki i ataki przeciw nim są ceną, jaką muszą zapłacić za swój wybór.

Nie zamierzamy poruszać oczywistych problemów. Ktokolwiek nie zgadza się z faktem, że gliniarze są obrońcami tego systemu opartego na wyzysku i represjach, jest albo ich sprzymierzeńcem, albo imbecylem. Żyjemy w umundurowanej rzeczywistości, trzymającej pistolet i kontrolującej nowoczesną, sterylną codzienność, którą przeżywamy uczestnicząc w nieustającej defiladzie wykonywania rozkazów i nakazów, z muzyką ciszy i pasywności w tle.

Mając nadzieję wstrząsnąć tą smutną normalnością, zorganizowaliśmy atak przeciw posterunkowi policji, która stanowi gwarancję trwania zastanych warunków. Wybraliśmy tę wielozadaniową bazę jeszcze z kilku powodów. Po pierwsze chcieliśmy spowodować jak największe zniszczenia materialne. Wiedzieliśmy, że przed posterunkiem zaparkowano dużo radiowozów, które zdecydowaliśmy się podpalić – było to dobre wyzwanie i motywacja dla naszej akcji.

Po drugie w Aigaleo kilka miesięcy temu zawiązano „komitet mieszkańców” – zorganizowano pod jego szyldem marsz na którym domagano się dalszego upolicyjniania dzielnicy. Ten atak przeciwko posterunkowi właśnie w tym rejonie jest naszym wkładem w dialog który zamierzamy rozpocząć, szczególnie ze zwolennikami społecznego donosicielstwa.

W końcu, jeżeli chodzi o czas akcji, chcieliśmy przypomnieć pewną datę w hołdzie partyzantowi miejskiemu Christosowi Tsoutsouvisowi, który został zastrzelony przez policjantów 15 maja 1985 roku, ale przed śmiercią zdołał zastrzelić trzech z nich. Ten atak jest dedykowany wszystkim towarzyszom, którzy w czasach ciszy i pasywności działają, by rozświetlić podkładanym ogniem ciche noce wielkich miast.

Gangi Sumienia (Symmories Syneidisis)
16.05.2008

PS. Opuściliśmy posterunek zgodnie z naszym planem, w momencie kiedy sami się na to zdecydowaliśmy, a nie dlatego, że padły strzały.