Antifa (nie)narodowa

TŁO IDEOLOGICZNE

Ruch antyfaszystowski w Polsce ma długą tradycję sięgającą pierwszych dekad XX wieku. Od tamtego czasu przybierał różne formy w zależności od sytuacji lokalnej, ale i reagował na przeobrażenia geopolityczne w Europie. Historia pamięta śląskie „Czarne Szeregi” Tomka Pilarskiego z 1929 roku, ochotniczych „Dąbrowszczaków” na wojnie domowej w Hiszpanii w 1936 roku, anarchistyczny ruch oporu w nazistowskich Niemczech i wszystkie ruchy antyfaszystowskie od lat dwudziestych do sześćdziesiątych wspierane przez ZSRR i kraje na garnuszku Związku Radzieckiego, przez węgierską Antife walczącą w latach czterdziestych z reżimem admirała Horciego po brytyjską Ligę Antynazistowską działającą pod koniec lat siedemdziesiątych. Ostatnie dwie dekady to działalność licznych grup antyfaszystowskich jak stowarzyszenie „Nigdy Więcej” i związana z nim „Grupa Antynazistowska” (GAN), „Front Antynazistowski” (FAN), „Akcja Antyfaszystowska” (AAF) czy stowarzyszenie „Młodzież Przeciwko Rasizmowi” z podlegającą mu „Radykalną Akcją Antyfaszystowską” (RAAF).

Grupy te, zarówno formalne jak i nieformalne zostały w większości utworzone w odpowiedzi na działania skrajnie prawicowych ugrupowań i kojarzone są jednoznacznie ze skrajnie lewą stroną sceny politycznej. Nie wszystkie te organizacje mają rodowód anarchistyczny. Część z tych ugrupowań, jeśli nawet oficjalnie nie deklarują się jako anarchistyczne to przyznają się do anarchistycznych sympatii. Jeśli jednak jesteśmy skłonni utożsamiać Antife tylko z lewackimi i anarchistycznymi ideami to jesteśmy w błędzie. Okazuje się, że prawica też ma swoją Antife powstałą, o ironio, w odpowiedzi na działania organizacji skrajnie lewicowych. Manifestacją takich poglądów jest grupa „Narodowa Antifa” (NA) działająca co najmniej od 2007 roku w okolicach Tarnowa(1) . Na stronie internetowej „Narodowej Antify” w manifeście czytamy: „NARODOWA ANTIFA to ruch społeczny mający na celu zwalczanie faszyzmu każdego koloru - od brunatnego (nazizm) po czerwony (komunizm)”. Dalej się odnoszą do polskiej tradycji antyfaszystowskiej przywołując żołnierzy Polski Podziemnej, oddziały spod Narwiku, Tobruku i Monte Cassino. Nie zapominają także żołnierzy walczących pod Arnhem i polskich lotników w Wielkiej Brytanii odrywając im faszystowską łatkę jaką mieli im przyczepić powojenni komuniści nazywani tu „czerwonymi faszystami”. Dalej, Narodowa Antifa czuje się głosem sprawiedliwości wołającym o rozliczenie komunistycznych zbrodni, szczególnie stalinowskiej, słowem nie wspominając o prawicowych, faszystowskich reżimach, Hitlera, Franco czy Mussoliniego.

Obserwujemy tu tendencyjne pomieszanie pojęć na faszystowsko-komunistycznym styku. Jednym z podstawowych założeń faszyzmu jest występowanie przeciwko demokracji parlamentarnej i komunizmowi. Trudność w klasyfikacji ideologii faszystowskiej i związane z tym nieporozumienia wynikają z eklektyczności faszyzmu. Na poziomie pojęciowym faszyzm jest syntezą socjalizmu i syndykalizmu z konserwatyzmem i nacjonalizmem. Nazizm jest hitlerowską mutacją faszyzmu gdzie wśród kilku fundamentalnych różnic najmocniejszą jest element rasowy. Nazistowski, niemiecki rasizm wyniesiony do poziomu doktrynalnego napędu w faszystowskich Włoszech zamieniony był na katolicyzm i imperializm(2) . Zatem, ta zbieżność walki antyfaszystowskiej i antykomunistycznej powinna odnosić się do warstwy systemowej występując przeciwko zniewoleniu (czy to jednostki, czy mas), dyktaturze (zarówno jednego wodza jak i całych warstw społecznych), etatyzmowi i korporacjonizmowi. Pojęciowo są to dwie rozbieżne ideologie a nazywanie komunizmu faszyzmem można rozpatrywać jedynie na poziomie pozamerytorycznego argumentu opisującego zespół pewnych cech. Opis taki może służyć do bardzo ogólnego określenia wartości charakteryzujących dany system społeczny będący opresyjnym, szowinistycznym, autorytarnym, etc.

KONCEPCJA WALKI

Działalność prawicowej Antify, podobnie jak Antify lewicowej (na potrzeby artykułu będę je nazywał odpowiednio Narodowa Antifa i Antifa), opiera się na akcji bezpośredniej i działalności merytorycznej. Jednak to akcja bezpośrednia w obu przypadkach jest istotą walki. Podczas gdy Antifa stawia na konfrontacje fizyczną, Narodowa Antifa ogranicza się do działań ingerujących w przestrzeń miejską. „Konfrontacja fizyczna i ideologiczna – czytamy na stronie internetowej Antify(3) - oznacza to walkę na dwóch płaszczyznach. Faszyści nigdy nie mogą przejąć kontroli nad ulicami, dlatego fizyczna konfrontacja z nimi jest nieunikniona, natomiast błędem jest skupianie się tylko na tego typu walce, zapominając o działaniu ideologicznym”. Akcje Antify to oprócz „konfrontacji fizycznych” liczne pikiety solidarnościowe z zatrzymanymi w trakcie protestów społecznych i demonstracje przeciwko brutalności policji(4) oraz represjom za poglądy. Narodowa Antifa to głównie szablony i plakaty na mieście.

Ostrze Narodowej Antify, poprzez spaczenie ideologiczne wymierzone jest również w Antife utożsamianą z komunistami czyli używając dyskursu Narodowej Antify, z „czerwonym faszyzmem”. Potwierdzeniem tej tezy jest wpis na blogu narodowaantifa.blox.pl, z pierwszego stycznia tego roku: „Skrajnie lewicowe stowarzyszenie 'Nigdy Więcej' objęło patronat nad płytą gloryfikującą lewacką bojówkę Antifa. Bojówkarze Antify wielokrotnie dopuszczali się poważnych przestępstw kryminalnych. […] Ich ofiarą padają najczęściej osoby uznane przez lewaków za 'wrogów lewicy'” . A nie trzeba być zbytnio dociekliwym aby odnaleźć na stronie www Antify następującą deklaracje: „Nasza działalność jest odpowiedzią na aktywność ugrupowań szerzących faszyzm, nazizm, rasizm, antysemityzm, nacjonalizm i homofobię. […] Wychodzimy z założenia, że w kraju tak mocno doświadczonym przez systemy totalitarne nazizmu, a także państwowego komunizmu, tego typu ideologie i próby ich szerzenia powinny spotykać się ze zdecydowanym i skutecznym sprzeciwem”. W tym samym czasie, Narodowa Antifa w ostatnim akapicie swojego manifestu ideologicznego, zaraz za słowami niezależności i obiektywizmu, wykłada: „Dla nas faszyzm to gówno, więc nie robi nam różnicy jak się go opakuje - czy w papier ze swastyką, czy z sierpem i młotem. Wyznawcy Stalina, Hitlera, Lenina i Che Guevary są dla nas równi”.

Niestety, pomimo licznych deklaracji walki z nazizmem i kolorowymi odmianami faszyzmu mogących świadczyć o wrażliwości społecznej i otwartości na to, co inne, odmienne, w deklaracji Narodowej Antify nie ma wzmianki o buncie wobec szowinizmu, seksizmu, rasizmu czy homofobii będącymi podstawowymi hasłami w kredo ideologicznym Antify. Najwyraźniej członkowie i członkinie Narodowej Antify nie wyciągnęli i nie wyciągnęły lekcji z historii. Brakuje im holistycznego myślenia o faszyzmie i komunizmie (choć w przypadku Narodowej Antify należy mówić o stalinizmie) jako o systemach społeczno-ekonomicznych opresyjnych dla jednostki, dyskryminujących indywidualność i odmienność. Niezrozumienie historii, przeinaczanie faktów i zakłamywanie historycznych wydarzeń prowadzi do powstawania ideologicznie zwyrodniałych a tym samym społecznie szkodliwych organizacji jak Narodowe Odrodzenie Polski, Obóz Narodowo Radykalny, Młodzież Wszechpolska czy wreszcie Narodowa Antifa. (Łukasz Wójcicki)

---------------------------------------
(1) http://narodowaantifa.blox.pl
(2) Propaganda radziecka używała termin „faszystowski” na zmianę z „imperialistyczny” w politycznej narracji skierowanej przeciwko państwom zachodnim. Z drugiej strony, przymiotnik „faszystowski” jawił się sowieckim propagandystom jako wygodny w ukrywaniu podobieństw ideologii narodowego socjalizmu (nazizmu) z socjalizmem w sferze gospodarczej. [za pl.wikipedia.org]
(3) http://antifa.bzzz.net
(4) „ABSOLUTNIE żadnej współpracy z policją i tajnymi służbami – te instytucje zawsze są naszym wrogiem, nie można dać się zmylić, kiedy w danym momencie aresztują nazistów, bo już następnego dnia możemy to być my”, głosi jeden z akapitów programu ideologicznego Antify [za Antifa.bzzz.net]