Ostatni pociąg do Pisza

jak mówili kiedyś anarchiści:
politycy mają limuzyny

Najpierw sobie pomyślałem: kurcze, warto by była jakoś zadziałać w tym kierunku. Jakiś protest, blokada. Przecież można by było zablokować nawet przelotową trasę jakiegoś intercity i już by było głośno w mediach. Ale przyszła chwila refleksji.

Stwierdziłem mianowicie, że można oczywiście wejść na drogę protestu, ale istnieje ścieżka trudniejsza, aczkolwiek bardziej zgodna z doktryną anarchistyczną. Mianowicie radzenie sobie samemu - bo sprawa jest w tym momencie jasna - mieszkańcy Pisza się nie opłacają, są zbyt mali dla wielkich spółek i decydentów. Ale mogą działać, a my odpowiednio rozwinąwszy swoje struktury moglibyśmy inicjować pewne pomysły które by:
1. ułatwiły życie mieszkającym tam ludziom - chodzi bowiem o wypracowanie transportu we własnym zakresie
2. pokazały, że państwo i jego spółki opierające się na zasadach wolnego rynku nie są nam do niczego potrzebne

O co mi chodzi? Otóż uważam, że warto by się było zastanowić nad zainicjowaniem akcji mającej na celu zakup bądź wytworzenie na potrzeby miejscowej ludności (przez tą ludność oczywiście, a nie kogoś z zewnątrz)pojazdu szynowego, który kursował by po wyłączonej trakcji w godzinach ustalonych przez mieszkańców i skonsultowanych z zarządem ruchu, by uniknąć kolizji. Nie znam się na kolejnictwie, technice i eksploatacji pociągów, ale uważam, że osiągnęliśmy taki poziom rozwoju technicznego, że wytworzenie/zaopatrzenie się w używany, nawet nie najlepszy pojazd szynowy przez miejscową ludność leży w zakresie jej możliwości. Do tego rolniczy rejon Pisza sam mógłby wytwarzać paliwo - choćby z oleju rzepakowego. Wystarczy niewielka instalacja o kosztach nie przekraczających 10 tyś zł. a do tego oprócz paliwa będzie wytwarzana gliceryna.

Do wolności może doprowadzić tylko ekonomiczna niezależność. Trzeba zacząć działać w tego typu sprawach.