Paweł Lew Marek "Na krawędzi życia. Wspomnienia anarchisty 1943 - 1944"
Yak, Pon, 2006-07-31 22:27
Publicystyka | Recenzje
"Na krawędzi życia", to niezwykle wciągająca książka, przedstawiająca zapis myśli człowieka, który nie mógł oprzeć się żądzy działania i dążenia do budowy organizacji wolnościowej nawet w skrajnych warunkach okupacji. Nieco suchym i rzeczowym stylem, znanym z innych pamiętników okupacyjnych, Lew Marek opisuje swoje postępy w działalności konspiracyjnej, które - jak zawsze - muszą zaczynać się od działalności edukacyjnej.
W opowieści przewijają się również wzmianki o anarchistycznych książkach, w których Lew Marek znajduje inspirację do działania. Jedną z takich książek jest "Zdobycie chleba" Piotra Kropotkina, o której to książce piszemy tutaj.
Z noty wydawcy:
Niepublikowane do tej pory wspomnienia ukazują zupełnie nieznane losy osób zaangażowanych w działalność społeczno-polityczną przedwojennej Polski. Książka przybliża "nieprawomyślne" życiorysy ludzi wyrzuconych poza nawias historii, zarówno przez historiografów, mniej lub bardziej realnego socjalizmu, jak i apostołów kapitalizmu czy narodowo-religijnej dyktatury.
Obowiązkowa lektura dla teoretyków i praktyków ruchów emancypacyjnych, osób interesujących się historią II Wojny Światowej oraz życiem społeczno-politycznym Polski XX wieku czy losami polskich Żydów.
Paweł Lew Marek ur. 16.08.1902 r. w Radymnie koło Przemyśla w rodzinie urzędniczej. W piętnastym roku życia podjął pracę. W 1923 roku brał czynny udział w wypadkach listopadowych w Przemyślu; po tych wydarzeniach zbliżył się ideowo do syndykalizmu i ruchu anarchistycznego. W 1926 r. został współzałożycielem Anarchistycznej Federacji Polski (AFP). W 1930 r. wyjechał do Paryża, gdzie dorywczo pracował i był związany z grupą polskich anarchistów. Po powrocie do kraju od 1931 r. do 1937 r. był sekretarzem AFP. W 1939 r. brał udział w obronie Warszawy. W latach 1941- 42 przebywał w getcie warszawskim. Uczestnik Powstania Warszawskiego, współzałożyciel Syndykalistycznego Porozumienia Powstańczego oraz redaktor pisma pt. "Syndykalista". Po upadku Powstania Warszawskiego znalazł się w Krakowie. Od momentu wyzwolenia pracował w Okręgowej Komisji Związków Zawodowych. Propagował spółdzielczość pracy. Zmarł 7 listopada 1971 roku. Ksiązka bogato uzupełniona biogramami ówczesnych polskich anarchistów, notkami dotyczącymi organizacji i dokumentami.
