Pruszcz: Zmarł mężczyzna który prowadził strajk głodowy pod urzędem

szkoda faceta, nikt się tym nie przejmie, jutro nawet nikt nie będzie pamiętać jak te człowiek ma na imię, nie mówiąc o tym, że za rok nikt nie uwierzy, że coś się takiego stało.

[*]

I dlatego zmarł. Takim ludziom stawiać należy pomniki. Kto jeśli nie My, skupioni bardziej lub mniej formalnie wokół środowisk anarchistycznych i wolnościowych ma o tym człowieku pamiętać!?!?!

Państwo, które do końca pokazało gdzie go ma, nie przyzna Jego bliskim specjalnej renty. Państwo nie sfinansuje Jego pogrzebu i nie przyjedzie na Jego pochówek żaden z biskupów. Nikt nie nałoży mu pośmiertnie "korony męczeństwa" ani nie odznaczy orderem.

Proszę wszystkich, których ta niepotrzebna śmierć poruszyła o pamięć i zachowanie wspomnienia o tym nieszczęśliwym człowieku. To mogło spotkać wielu z nas - nie spotkało, gdyż nie każdy z nas ma taką odwagę.

Cześć Jego pamięci...

pomnik jemu, bez kitu!

Oddał życie w obronie godności człowieka zdławionej przez kapitalistyczne państwo

przeraża raczej jego głupota aniżeli bohaterstwo.
Mógł rozegrać to inaczej - nagłośnić sprawę w mediach, poprosić o pomoc stowarzyszenia, naciskać na lokalną opozycję...

Wybrał drogę happeningu do tego z tragicznym finałem.
Nie widzę tu nic bohaterskiego - bohater taki sam jak tysiace samobójców..

Przechadzając się dzisiaj po pobliskich skwerach, pozostałych nielicznych placach rekreacyjnych, dostrzegłem jak pewne pryszczate matoły, zaczęły się nabijać z bezdomnego siedzącego na ławce i wykrzykiwać w jego kierunku różnego rodzaju niewybredne epitety. Bezdomny zdołał ich przepędzić, ale nie zawaham się tego napisać, młode bydło, miało olbrzymią radochę "uciekając".
Czy to jest te "wyświęcane" często pokolenie, którego dorobiła się III RP?

Tak się składa, że mieszkam obecnie niedaleko Pruszcza i mieszkałem tutaj, gdy w kraju najwieksze w historii bezrobocie zbierało swoje żniwo. Od tamtej pory niewiele tutaj się zmieniło. Może tylko ludzie bardziej spazernieli, zdziczeli. Lokalne media i stowarzyszenia nie pomogłyby temu człowiekowi. Ważniejsze dla nich są inne sprawy.

Najbardziej przykre wydaje mi się to, że na wielu lokalnych portalach Pan Remiugiusz był krytykowany za swój sposób bycia, za to, że w młodości przebywał w zakładzie karnym, ze nie wypracował sobie emerytury. To znaczy, że w opinii tych sklerykalizowanych wdupowłazów Pan Remigiusz już nie był człowiekiem? Zatem niech każdy pijak i karany zdechnie bądź tuła się po świecie, jako bezdomny. Niech wyjada resztki ze stołu "sprawidliwych, którzy są bez winy (...)"!

Oto prawdziwe oblicze katolickiego narodu. Moralność Kalego. Bo przecież łatwiej jest uchlać się w święta, zaśpiewać "Barkę" i wpierdolić kremówkę zamiast kochać bliźniego.

to bezdomni giną głównie w wyniku zbrodni nienawiści w polsce

kiedy pogrzeb?!

Powinniśmy zdecydowanie nie pozwolić na zapomnienie o tym człowieku. Pomnik jest naprawdę sensownym pomysłem. I dlaczego nie mówi się o tym w mediach, dlaczego ludzie się nie bulwersują?!