Rząd traci poparcie

i tak na dobra sprawe co z tego skoro i tak na nich beda glosowac....

Też się nieco dziwię, że news o tych sondażach znalazł się na stronie ;)

Po pierwsze: co z tego wynika ? Ano wynika, że jedna partia polityczna, reprezentująca interesy kapitału, straciła nieco na zaufaniu, bo Polacy częściowo przejrzeli na oczy, ale nie za bardzo na nie przejrzeli, bowiem ta słabnąca ocena powoduje, że poparcie ucieka na rzecz partii, która teoretycznie odwołuje się do haseł socjalnych (PiS), jednak (jak wiemy i z historii i z analizy samych mechanizmów demokracji burżuazyjnej, które doskonale zabezpieczają zachowanie status quo poprzez wymuszanie określonych zachowań) gdyby dać jej szanse rządzić to i tak reprezentowała by interesy kapitału (jedyną różnicą byłoby to, że byłoby weselej i bardziej paranoicznie)

Po drugie: spadek zaufania dla rządu (jak i każdej partii rządzącej) to nic dziwnego. Naturalny efekt okresu rządzenia. Spadek ten nie zmienia praktycznie niczego. I tak po wyborach rządzić będzie PO, tylko pytanie ewentualnie jakie może być to czy samodzielnie, czy z kimś w koalicji (bo jak wiadomo, w ramach ratowania Polski przed "zbójeckim" PiSem trzeba będzie zmontować wielką koalicję). Nawet gdyby spadek ten miał wielkie znaczenie, to i tak przecież nie zmienia to systemu: wygrywa inna partia, która różni się tylko logiem i stylem.

Po trzecie: to tylko sondaż. Sondaże w takim stopniu odzwierciedlają rzeczywistość co poglądy Korwina. Dla sondażowni metodologia badań, uczciwość i rzetelność to puste frazesy. Ankiety są robione pod polityczne zamówienie tego kto je zleca, w celu wywołania określonych zachowań. Stanowią więc one nic innego jak tylko oręż w walce wyborczej. Dzisiaj na ten przykład na stronie wybiórczej (czy gdzie tam) można spotkać zaprzeczenie tego sondażu, z którego wynika, że pomimo spadku oceny rządu, PO nadal jest wielbione i kochane.

Po czwarte: sondaże te nie publikują (jeżeli było to w ogóle uwzględniane i badane) odsetka osób, które deklaruje, iż nie pójdą na wybory, co wydaje mi się, że jest znacznie lepszym czynnikiem określającym (de)legitymizację systemu, rządzących elit i systemu socjoekonomicznego.

Domyślam się, że poprzez publikację o tym spadku chciałeś zakomunikować, że Polacy mają dosyć neoliberalnych pomysłów, rynkowych dogmatów, antyspołecznej polityki, itd. I masz rację, bo Polacy nie tyle co mają tego dosyć, to od samego początku reform tego w większości nie popierają (mimo, iż media próbą zaklinać rzeczywistość twierdząc, iż jest odwrotnie), tylko większość Polaków nie posiada świadomości klasowej, nie potrafi wyjść poza jednowymiarowe postrzeganie rzeczywistości, nie wierząc, iż istnieje jakaś alternatywa, więc albo czują się wyalienowi popadając w marazm, albo łatwo dają sobą manipulować przez strażników interesów kapitału, w konsekwencji popierając system, który szkodzi im własnym interesom.

"Wszelkie państwo to sojusz bogatych przeciwko biednym, sojusz posiadających władzę przeciwko tym, którymi rządzą"
http://drabina.wordpress.com

Ten brak zaufania do rządu jest oczywiście przejawem zdrowych skłonności w ludziach, lecz obawiam się że w dzisiejszej sytuacji nie ma to nic wspólnego z naszą sprawą, ludzie po prostu zaczną popierać kolejną partią, która więcej obieca. Boimy się sami organizować.

Skoro się boicie organizować, to ja już nic nie poradzę. Ale nie zgadzam się, że cyklicznie występujące spadki poparcia dla rządzących nie mają wpływu na nasze działania. Wręcz przeciwnie - w takich sytuacjach łatwiej dotrzeć do ludzi z naszymi postulatami. I za każdym takim cyklem w mniejszym, czy większym stopniu nam się to udaje. Widzę to po prostu w praktyce, na ulicy że tak powiem.

A to że ludzie nie widzą alternatywy, to już nasza w tym głowa żeby zobaczyli - po prostu trzeba wśród nich działać, a nie pisać pesymistyczne teksty w internecie.

Przez 20 lat władza wytworzyła sobie zaplecze społeczne - składa się z tych których interesy reprezentuje władza i tych którzy pretendują do bycia tą grupą lub są wystarczająco zindoktrynowani. Natomiast trzeba w tych rozważaniach uwzględnić ze psy się gryzą przy kości - jest awantura w obozie władzy reprezentowana przez krytykanta rządu Leszka B. Władza jak zwykle w czasie kryzysu otrzeźwiała widzi jak lodź tonie i boi się gniewu więc zamiast ciąć wydatki jak oczekują mocodawcy rzuciła się na OFE (zresztą słusznie i rozsądnie bo OFE to nic innego jak przepompownia pieniędzy z budżetu w prywatne kieszenie) Mocodawcy których reprezentuje Leszek B uważają ze w żadnym wypadku nie będą rezygnować z przekąsek i aperitifu i od tego mają rząd by tą hołotę jak podskoczy wziął za mordę i już. Wiec straszą go spadkiem sondaży i tym ze mu zabiorą zabawki i postawią na Schetyne albo inną swołocz. I możliwe ze tak będzie. Tusk zaś nie jest głupi stawia się bo wie ze w razie jakiejś ruchawki jego pierwszego rzucą na pożarcie.
Co do nastojów społecznych - my od kilku już lat mamy takie odczucie ale wy żyjecie w tej lepszej Polsce ;).

Nie mówię o "nas" jako dosłownie o nas, lecz o całym społeczeństwie. Ludzie są przekonani że to rząd ma monopol na przeprowadzanie zmian.