"Smutek i żal" po Syrizie, czyli socjaldemokraci oszukani na własne życzenie

Najciekawsze jest, że gazwybowi "anarcho"lajfstajlowcy-subkulturowcy walczący z tak poważnymi i dotyczącymi wszystkich ludzi problemami jak polski antysemityzm, nazizm, homofobia, transofobia, wegefobia, femifobia, heteronormatywność, fallocentryzm i brak żeńskich końcówek, zawsze atakują jakąkolwiek lewicę (od "hitlerowsko-stalinowskiego" Chaveza po Syrize).
Blumsztajn kazał?

To wnioski wyciągnięte z historii nie żaden Blumsztajn. Idiotyzmem jest pokładać całe nadzieje w jakiejś Syrizie skoro i tak na końcu to my powiemy "a nie mówiłem" a wielu ludzi nie po raz pierwszy przejedzie się na "antykapitalistycznej" partii której wychodzi jedynie kompromitowanie lewicowych postulatów.

No i co z tego skoro ten kto mówi "a nie mówiłem" nigdy tego nie próbował? Taka drobna różnica pomiędzy komiksem i realnym światem.

Tylko idiota próbuje nieskonczoną ilość razy tego samego i oczekuje innego efektu.

A co robi nie-idiota poza krytykowaniem idiotów?

Utopia ma to do siebie, że jest niemożliwa do osiągnięcia. A jednak zawsze ktoś próbuje. I dobrze.

Nie wolno zapominać, że społeczeństwo to nie komputer - nie można go tak po prostu wyłączyć i zainstalować nowy system. Należy rozróżnić podniecenie manifestacją czy jakąś niby-rewoltą od faktycznej gotowości do zmian. Każda rewolucja prędzej czy później ponosi klęskę (wynika to w znacznej mierze z ludzkiej natury) ale coś po sobie pozostawia, taki ponadczasowy cykl.

Najważniejsze pytanie nie brzmi co zrobi taka niby-rewolucyjna nowa władza, tylko czego tak naprawdę domagają się ludzie? Jak na razie odpowiedź na to pytanie nie napawa optymizmem.

Tzw. ludzie (bardzo nieprecyzyjny termin, nie oznaczający właściwie nic, jak i klasa czy społeczeństwo) wymagają rzeczy, które są zdecydowanie niewolnościowe. Są coraz bardziej leniwi, ciężar aktywności przypada na naukę coraz bardziej skomplikowanych urządzeń i gadżetów które trzeba mieć. Nie ma czasu ani siły na kreatywne i świadomościowe rzeczy. Chcą konsumować, być kierowani, a jednocześnie na konsumpcję nie chcą tyle pracować (i nie umieją tego w coraz większym stopniu), a w byciu kierowanym ważną rolę pełni sprzedawane im poczucie niezależności i indywidualizmu.

"Ludzie" to bardzo precyzyjny termin - wszystkie bez wyjątku istoty należące do gatunku homo sapiens. Przynajmniej na chwilę obecną, być może kiedyś rozszerzymy to znaczenie do "wszystkich istot inteligentnych" (kosmitów, sztucznej inteligencji), na razie jest wystarczająco tak jak jest.

Myślę że anarchosyndykaliści nie mają żadnej, absolutnie żadnej wiedzy i umiejętności do wzięcia takiej odpowiedzialności. Ne radzą sobie na poziomie mikro i ze sobą samymi, a cóż dopiero do takiej odpowiedzialności. Co by nie mówić o dzisiejszych formacjach politycznych u władzy, to ugrupowania anarchistyczne są strasznie z tyłu. Najczęściej są daleko od realności.

Zaczyna być widoczne zmienianie podejścia europejczyków do kwestii gospodarczych, posiadania i jakości produktów, usług. Nie trzeba być anarchistą czy "ekologiem". Wystarczy być w miarę asertywnym i realistą, aby widzieć że zalewa nas chłam, i wymaga się od nas chłamowego podejścia do naszych żywotów. Ale to są marginalne postawy, do tego trzeba konsekwencji, a tu ani na nią nie ma czasu, ani siły (w najlepszym razie).

Dyskusja wpadła na bardzo szerokie tory. Ogólnie sądzisz, że to, że ludzie mają tak zajebane grafiki w robocie, że brak im sił na cokolwiek innego poza pracą jest przypadkowe? To jest celowe działanie kapitalistów, wydrenować każdego ze wszystkich sił, by nawet myśleć nie mieli czasu o swym podłym położeniu, które im owi kapitaliści serwują.

Obawiam się że twoja teoria spiskowa jest nie do obronienia. Ludzie nie są zatyrani, bo trzeba ich zmęczyć i wydrenować, to raczej wynik głupiego zarządzanie i ślepych uliczek ciągniętych na siłę rozwoju/produkcji. Mnie jednak najbardziej ciekawi, co powoduje, że ludzie się coraz mniej temu opierają. Robotnicy w XIX w. zapierdol mieli o wiele większy, a knuli.

Ten XIX wieczny "zapierdol" był kolektywny i obecni ludzie są coraz bardziej wyalienowali - co skutkuje totalną anomią społeczną (i parciem na pop-indywidualizm) - dlatego ciężko "knuć".
Nie ma więzi społecznych - nie ma "knucia".

Prawdziwa lewica nie wikła się w politykę parlamentarną...