Tydzień Weganizmu 2012

Skoro tak uważasz, to naprawdę niewiele wiesz o anarchiźmie. Traktowanie zwierząt jako istot mniej ważnych od człowieka, to tzw. szowinizm gatunkowy, czyli to samo co rasizm, wykluczenie społeczne. Idee kolektywne powinny dotyczyć nie tylko ludzi, prawda?

No to ja chyba też mało wiem o anarchizmie, bo myślałem, że w naszej koncepcji najważniejszy jest człowiek, ale co ja tam wiem...

A dlaczego "człowiek", a nie "istota czująca"? Może jeszcze zawęzisz na "białego człowieka"? Kiedyś niektórzy szowiniści nie uznawali Indian za ludzi. Kiedyś niektórzy biali uważali, że kobiety nie są w pełni ludźmi. Można tak wymieniać długo. A i tak wszystko sprowadza się do jednego - dla jednych najważniejsze są wartości a "izmy" im towarzysza by łatwiej było podjąć wspólne działania. Inni najwyraźniej traktują "izmy" jako najważniejsze, a wartości zostawiają w tyle.

Istnieje coś takiego jak zielony anarchizm ( http://pl.wikipedia.org/wiki/Zielony_anarchizm ), a na dodatek nawet w głównym, koncentrującym się na ludziach, nurcie anarchizmu istnieje wiele przesłanek na rzecz walki o prawa zwierząt. Bardzo prostych, wiążących się z tym, że znieczulica i brutalność wobec ludzi rodzi się z dokładnie tych samych mechanizmów psychicznych co znieczulica i brutalność wobec zwierząt.

I jest jeszcze coś: brak umiaru w wykorzystywaniu zwierząt prowadzi do wzrostu konsumpcjonizmu, a to już dobre paliwo dla kapitalizmu.

"istota czująca"? Czyli powinienes się żywić powietrzem albo kamieniami, bo rośliny y tego co wiem też czuja... paranoja!

a skad te rewelacja o czujacych roslinach? Moze chodzi ci o to, ze po pewnych roslinach czujesz efekty sepcjalne?

Myślę, że nie jestem anarchistą. Z częścią tych poglądów się zgadzam i popieram takich jak antyrasizm i antyfaszyzm ale nie ze wszystkimi.
Jeżeli chodzi o weganizm to uważam, że idea ta z pewnością wychodzi poza ramy anarchizmu. Więcej powiem, chcemy dotrzeć do jak największego grona społeczeństwa z naszym przekazem. Cieszę się, że wśród osobach o poglądach anarchistycznych weganizm jest dobrze rozpoznaną ideą, często także stosowaną w praktyce.

Po pierwsze, chodzi tylko o prawo do życia. Nikt nie będzie dawał owadom prawa do darmowej opieki zdrowotnej na przykład, albo do kształcenia, ale prawo do życia to jest to najbardziej podstawowe, od którego powinniśmy zacząć. O niewolnikach też kiedyś mówiono, że są gorsi, inni. Teraz niewolnictwa się nie toleruje, prawda?

Ale gdzie jest granica? Rozumiem, że komara również nie zabijesz bo posiada prawo do życia, a wszelkie gatunki drapieżników w przyrodzie zasługują na potępienie, bo są "szowinistami gatunkowymi" i nie uznają prawa do życia innych gatunków?;-]

Granica jest tam, gdzie zwierzę jest/nie jest zmuszone do zabicia innego zwierzęcia. Człowiek już od dawna nie jest drapieżnikiem, bo nawet kłów porządnych, ani pazurów nie ma, ani też za szybki nie jest ;) W dżungli byłbyś pierwszą ofiarą. Tak więc skoro jesteśmy roślinożercami czemu niestety nie da się za bardzo zaprzeczyć, to po kiego jemy mięso? Nie dość że nienaturalne dla nas, to jeszcze nam szkodzi! (Dieta niedobra dla Twojego serca chociażby). Jeśli uprawiasz jakiś sport to wegetarianizm chociażby, ale i weganizm, jest najlepszym rozwiązaniem z czysto praktycznego punktu widzenia.

Nie wiem czy Twój komentarz to niewiedza czy chęć wprowadzenia w błąd, ale prawie nic nie jest w nim zgodne z prawdą.
Człowiek jest drapieżnikiem, chociażby ze względu na umiejscowienie oczów w czaszce.
Mięso jedzone z umiarem nie szkodzi człowiekowi w żaden sposób, wręcz przeciwnie, jest niezbędne dla prawidłowej diety. ( dieta roślinna nie jest w stanie dostarczyć np. niektórych aminokwasów czy witamin zawartych w mięsie)
A co do sportu to chyba nigdy z dietetykiem nie rozmawiałeś.
Trenuje bjj i przy zaleceniu 3g białka na kilogram masy ciała dziennie bez jaj, ryb i kurczaka jest nie do osiągnięcia...
Nie wiem kto ci takich bzdur nawciskał, ale to naprawde nie ma nic wspólnego z prawdą...

Jedno i drugie to bzdura, człowiek jest wszystkożerny a nie tylko "roślinożerny" albo "miesożerny". A jeśli chodzi o mięso, nasi przodkowie nie byli drapieżnikami tylko raczej padlinożercami a polowali tylko czasami. Wszystkożerność to jest jedna z cech człowieka która pozwoliła namsię rozpowszechnić na całej planecie i dostosowywac do warunków.

Kiedy wegetarianie albo antywegetarianie zaczynają gadać na tematy roślinożerności a z drugiej strony drapieżnictwa to czasami wyjeżdżają z takimi bzdurami...

Moim zdaniem (jako nie wegetarianina) wegetarianizm ma sens tylko jako wybór etyczny, a wtedy nie jest już taki fanatyczny tzn chodzi nie o samo niejedzenie mięsa jako takie ale raczej o niewyrządzanie cierpienia

Nie chodzi o to czy waznośc jest taka sama tylko o to, żeby nie zadawać bezsensownego cierpienia. Jeśli ugryzie cię komar, a ty go trzepniesz, to zrobisz tak nie z sadyzmu, a z odruchu. Jeśli nosisz skórzane buty, to dlatego, że są odporne na wilgoć, a w ciągu lat wytrzymają dłużej niż te ze sztucznej skóry. Ale jeśli codziennie pałaszujesz hamburgera, to jesz mięsa znacznie więcej, niż nawet niewegetarianin mógłby uzasadnić (czy niż jadł człowiek z epoki starożytnej) - a to już trudno uzasadnić w czasach, w których można zapewnić komplet witamin i mikroelementów w ogóle nie sięgając po mięso.

Mam dwa psy, ( albo też one mają mnie) i wyprowadzam je na smyczy na spacery...

Owszem, wegetarianizm i weganizm to rodzaje diety. Ale przyczyny wyboru takiej diety oraz konsekwencje jej stosowania to już osobne tematy i to ich dotyczy dyskusja powyżej.