Uzbekistan: Uwięziono działacza organizacji walczącej z AIDS

Na forum Pozytywni.net pojawiła się inicjatywa wsparcia dla Maxima Popova, skazanego na 7 lat więzienia uzbeckiego aktywistę. Został on skazany za rozpowszechniaine broszury na temat tego, jak uchronić się przed zakażeniem wirusem HIV.

Dnia 31 marca organizowana jest akcja wysyłania listów protestacyjnych do Ambasady Uzbekistanu. Tekst przykładowego protestu poniżej.

Maxim Popov stworzył na zlecenie UNICEF i Światowego Funduszu ds. Walki z AIDS materiał dotyczący profilaktyki zawierający m.in., instrukcję jak używać prezerwatyw oraz apel do narkomanów, by używali sterylnych, jednorazowych igieł. Popova aresztowano w styczniu 2009 r. Wyrok zapadł we wrześniu, ale dopiero po pięciu miesiącach wiadomość o jego losie dotarła do rodziny i opinii publicznej.

Popov to 28 letni psycholog, działacz organizacji pozarządowej o nazwie Izis, znanej w Uzbekistanie z aktywnej pracy z osobami uzależnionymi od narkotyków i uprawiającymi prostytucję. Jego publikacja nosi tytuł “HIV i AIDS, dziś”. Władze Uzbekistanu uznały, że treść broszury “zachęca do niemoralnych zachowań” oraz “motywuje młodzież do odkrywania narkotyków i środków psychotropowych”. Popov został skazany za nakłanianie do nielegalnego używania igieł oraz nielegalne wykorzystanie środków finansowych. Według jednego z działaczy, który pracował razem z Popovem, cały nakład broszury został skonfiskowany i spalony, zaś sąd zabronił rozpowszechniania podobnych treści.

Dopiero przed kilku dniami przedstawicielom organizacji Human Rights Watch udało się potwierdzić fakty dotyczące skazania Popova. Wiadomo już że przebywa w kolonii karnej w mieście Navoiy. Prokuratorzy wciąż odmawiają oficjalnego potwierdzenia skazania. W praktyce w kraju tym urzędnicy państwowi rzadko wypowiadają się publicznie na temat wrażliwych politycznie i obyczajowo kwestii, a wiele procesów toczy się tam za zamkniętymi drzwiami. Władze utrzymują niezmiennie, że surowe prawo ma chronić świecki rząd przed zagrożeniem ze strony islamskich radykałów.

Według UNAIDS, będącej agendą ONZ, w kraju tym żyje około 16 000 osób zakażonych wirusem HIV.

Protest - do wysłania 31/03/2010
Do Ambasadora Republiki Uzbekistanu w Polsce (Do Władz Uzbekistanu)

Szanowny Panie Ambasadorze, (Szanowni Państwo)

niniejszym pismem protestuję i wyrażam swój stanowczy sprzeciw wobec decyzji sądu w Taszkiencie, zapadłej we wrześniu 2009 roku, dotyczącej Maksima Popova, psychologa, aktywisty i założyciela organizacji pozarządowej ,,Izis''. Dostał on wyrok siedmiu lat pozbawienia wolności za publikację broszury edukacyjnej ,,HIV i AIDS, dziś'', której celem było uświadomienie uzbeckiej młodzieży na temat dróg zakażenia ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV).

Ustanawiając ten niesprawiedliwy i krzywdzący wyrok, sąd złamał prawa człowieka. Domagamy się uniewinnienia Maksima Popova oraz ukarania osób odpowiedzialnych za ten skandal.

Powołuję się na Powszechną Deklarację Praw Człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem Artykułu 11., który głosi:

,,1.Każdy człowiek oskarżony o popełnienie przestępstwa ma prawo, aby uznawano go za niewinnego dopóty, dopóki nie udowodni mu się winy zgodnie z prawem podczas publicznego procesu, w którym zapewniono mu wszystkie konieczne środki obrony.
2.Nikt nie może być skazany za przestępstwo z powodu działania lub zaniechania nie stanowiącego w chwili jego dokonania przestępstwa według prawa krajowego lub międzynarodowego. Nie wolno także wymierzać kary wyższej niż ta, która była przewidziana w chwili popełnienia przestępstwa.''

Wstrząsające jest to, ze proces Popova odbywał się w ścisłej tajemnicy. Szczególnie bulwersujący jest dla mnie fakt, że nawet jego najbliżsi dowiedzieli się o wyroku sądu dopiero pięć miesięcy po jego zapadnięciu. To budzi moją nieufność wobec niezawisłości i bezstronności sądu i jest niezgodne z prawami człowieka. Prawa te łamie również to, że Popov został skazany za ,,rozpowszechnianie treści'', które nie były zakazane w momencie ich rozpowszechniania.

To niedopuszczalne, że w XXI wieku, w cywilizowanym, demokratycznym kraju, jakim nazywa siebie Uzbekistan, doszło do tak haniebnego wydarzenia. Skandalem jest sytuacja, w której materiały edukacyjne (tj. instrukcja używania prezerwatyw, czy porady dotyczące używania sterylnych strzykawek) mające na celu zapobieganie transmisji HIV, zawarte w broszurach Popova, zostały uznane przez władze Uzbekistanu za nielegalne. Według raportu przeprowadzonego przez WHO/UNAIDS w lipcu 2008 roku , w Uzbekistanie żyje około 16 tysięcy ludzi zakażonych wirusem niedoboru odporności. Jak podaje PSI, jedna z wiodących globalnych organizacji zdrowia, w swoim badaniu z 2005 roku ,zatytułowanym ,,Pogląd młodzieży na używanie narkotyków, heroinę i ryzyko HIV/AIDS w Tadżykistanie i Uzbekistanie'', liczba osób seropozytywnych w Azji Środkowej wzrasta, a ogromna większość zakażeń spowodowana jest używaniem niesterylnych igieł podczas dożylnego zażywania heroiny. Uzbecka młodzież jest świadoma szerzącej się dostępności i łatwości zdobycia narkotyków. W obliczu powyższych faktów zarzucanie Maksimowi Popovi propagowania narkotyków jest wysoce kuriozalne.

Jak podaje organizacja World Vision Meer, w jednym z artykułów o Uzbekistanie, na swojej stronie internetowej - od 2000 roku, kiedy to uzbecki parlament ustanowił prawo dotyczące prewencji HIV/AIDS, w całym Uzbekistanie założono ponad 200 ,,Punktów Zaufania'', które zapewniają doradztwo, testy, darmowe strzykawki, kondomy i informacje Identyczne metody stosowane są na całym świecie i spełniają swoje zadanie. Uważam, że nazwanie broszur Popova ,,niemoralnymi'', ,,pornograficznymi'' i ,,zachęcającymi młodzież do brania narkotyków'' jest niezrozumiałe, absurdalne i zakrawa na hipokryzję. Tym samym Uzbekistan traci w oczach obywateli państw demokratycznych i zwyczajnie ośmiesza się na arenie międzynarodowej.

Czy wymiar sprawiedliwości Uzbekistanu zapomniał o pięknych słowach swojego hymnu państwowego? Zwłaszcza wersu porównującego młode pokolenia do ,,silnego skrzydła'' narodu? Ufam, że władze Uzbekistanu nie pozwolą, żeby to skrzydło zostało brutalnie podcięte. Życzę Uzbekistanowi, by poprzez naprawienie swoich błędów rzeczywiście stał się ,,symbolem niezależności, strażnikiem pokoju i kochankiem prawdy'' i wyrażamy nadzieję, ze jest to możliwe.

Celem mojego protestu jest wymuszenie właściwych reakcji na władzy Uzbekistanu, okazanie solidarności z Maksimem Popovem, jego rodziną i przyjaciółmi oraz zapobiegniecie powstawaniu takich sytuacji kiedykolwiek i gdziekolwiek w przyszłości.

Imię i nazwisko

WYŚLIJ PROTEST (protest wysyłamy 31 marca 2010 roku)

Adresy do wysyłki

Protest można wysłać drogą listową na adres:

Ambasada Uzbekistanu
ul. Kraski 21,
02-804 Warszawa
tel: (+4822) 894 62 30
fax: (+4822) 894 62 31

Lub drogą mailową:
Email: uzembassy@gmail.com