Augustyn Wróblewski
Augustyn Wróblewski (ur. 20 lipca 1866 roku w Wilnie, zm. po 1913 roku) – polski biochemik, autor przełomowych prac w zakresie fermentacji drożdżowej, docent w Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Jeden z klasyków polskiej myśli anarchistycznej.
Był synem Eustachego i Emilii z Beniowskich, bratem Tadeusza. Ukończył szkołę realną w oddziale chemicznym w Wilnie, po czym rozpoczął w 1884 roku studia w Instytucie Technologicznym w Petersburgu, skąd relegowany za działalność polityczną w duchu socjalizmu przeniósł się na politechnikę ryską. Włączywszy się tam w działalność II Proletariatu, ponownie został usunięty z uczelni, a następnie wcielony do karnego batalionu stacjonującego w Taszkencie. Po zwolnieniu z wojska podjął studia w Szwajcarii w Bernie i Zurychu, które ukończył w 1894 roku doktoratem z biochemii. W tym samym roku uzyskał asystenturę w Uniwersytecie Jagiellońskim, a w roku 1901 po przeprowadzeniu habilitacji objął stanowisko docenta. Jego kariera naukowa została przekreślona, kiedy rok później został niesłusznie uznany za paranoika i umieszczony w zakładach leczniczych – w krakowskim szpitalu św. Łazarza, a następnie w Tworkach.
Po opuszczeniu w 1903 roku szpitala wyjechał do Szwajcarii i Wiednia, poddając się na własne życzenie badaniom psychiatrycznym, które potwierdziły, że jest umysłowo zdrowym. Z pomocą adwokata i posła socjalistycznego Zygmunta Marka, uzyskał w listopadzie 1904 roku sądowy werdykt potwierdzający jego pełne zdrowie psychiczne i znoszący ubezwłasnowolnienie. Pomimo korzystnego orzeczenia, nie uzyskał jednak zgody na powrót na uczelnię, w efekcie czego poświęcił się wówczas głównie pracy społecznej i publicystycznej.
Jestem anarchistą
Artykuł ze sprawy robotniczej napisany przez Augustyna Wróblewskiego po uwolnieniu go z aresztu, po nagonce ze strony Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej i jej pisma "Naprzodu". Czytaj dalej
Propaganda przeciwko arcyksięciu Karolowi Stefanowi
W 1912 roku przed sądem w Krakowie stanęło dwóch anarchistów: Augustyn Wróblewski i Kazimierz Czechowski. Wszystko przez ich propagandę skierowaną przeciwko zwiększeniu poboru do armii Austro-Węgierskiej. Czytaj dlej
Wódka a państwo
Obracamy się w błędnym kole. Ściągając z pijaków podatek, musimy potem oddawać to, cośmy od nich wzięli, na cele utrzymania policji, kryminałów, szpitali, domów wariatów itp. I tak stwarzamy błędne koło, przelewania z pustego w próżne. Czytaj dalej
Grupa "Sprawy Robotniczej" - krakowscy anarcho-syndykaliści
Obraz polityczny Krakowa w okresie tuż przed I wojną światową wyznaczała działalność obozów o rozmaitych orientacjach: stronnictwa konserwatystów – obozu z dużymi tradycjami i wpływami, stronnictwa demokratów, Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej – istniejącej od ponad 20 lat i systematycznie zwiększającej swoje znaczenie. Czytaj dalej