(Austria) "Rosyjska mafia"? "Złodzieje samochodów z Polski"? "Tureckie gangi młodzieżowe"? Czy wszyscy podpadamy pod § 278a

"Rosyjska mafia"? "Złodzieje samochodów z Polski"? "Tureckie gangi młodzieżowe"? Czy naprawdę wszyscy podpadamy pod § 278a?

Po długiej i wnikliwej analizie porad prawnych dotyczących § 278a Austriackiego Kodeksu Karnego jako ludzie poddający krytyce system sprawiedliwości jako całość musimy zadać sobie pytanie, czy slogan "Wszyscy jesteśmy § 278a" dobrze odzwierciedla rzeczywistość. W akcie solidarności z aktywistami uwięzionymi w 2008 na trzy miesiące , których proces rozpoczyna się w marcu, możemy odpowiedzieć na to pytanie donośnym "Tak". Już po intensywnych studiach nad werdyktami sądowymi najwyższej instancji z paragrafu § 278a, musimy jednak uzupełnić naszą krytykę tego kontrowersyjnego zapisu o perspektywę antyrasistowską.

Legislacja nie tylko wykorzystała rasistowskie uprzedzenia i stereotypy przy tworzeniu i wprowadzaniu paragrafu o "zwalczaniu przestępczości zorganizowanej", ale też spełniła unijne kryteria mające na celu utrudnienie lub uniemożliwienie imigracjii i otrzymywania azylu, dążąc do odcięcia dostępu do "Twierdzy Europy" ze wszystkich stron.

Medialna propaganda przeciw imigrantom stwarza scenariusz zagrożenia, w którym hierarchicznie zorganizowane grupy "obcokrajowców", nielegalnie czerpiących zyski i unikających wykrycia przez policję, stwarzają niebezpieczeństwo dla społeczeństwa, gospodarki i państwa. Uzupełnia to dodatkowo stale obecny w mediach dyskurs o narkotykach i zorganizowanej przestępczości, zalewającej "ojczysty" rynek i zagrażającej "austriackim" dzieciom. W głowach ludzi - z policjantami, sędziami i prokuratorami włącznie - powstaje szybko skojarzenie imigrantów i azylantów z dilerami. To skutek wizji rozpowszechnianej przez Kronen Zeitung, najbardziej opiniotwórczy austriacki dziennik.

To urojone zagrożenie usprawiedliwia restrykcyjne prawo i uniemożliwianie imigracji oraz azyli tak samo jak powszechne rasistowskie represje wymierzone w ludzi innego koloru lub tych bez austriackich paszportów na co dzień stosowane przez policję, pracodawców, właścicieli mieszkań i przechodniów na ulicach. W aktach sądowych aż do chwili obecnej można znaleźć tylko jeden końcowy wyrok z § 278a, który wyjątkowo dotyczył "austriackich" podsądnych - mianowicie przypadek defraudacji milionów euro dokonanej przez pracowników banku. Bieżące wydarzenia, czyli próba zaklasyfikowania obrońców praw zwierząt jako organizacji przestępczej jest drugim przypadkiem użycia w jurysdykcji tego paragrafu "bez związku z obcokrajowcami".

Z § 278, "tworzenia przestępczego stowarzyszenia" - 'słabszej formy' organizacji przestępczej pociągającej za sobą niższą karę, miały w przeszłości miejsce trzy próby skryminalizowania struktur radykalnej lewicy. Najpierw trzeba wymienić Ebergassing. 1 kwietnia 1995 odbyła się w Dolnej Austrii próba wysadzenia słupu trakcyjnego przewodzącego energię pochodzącą z elektrowni nuklearnej. W jej wyniku zginęła dwójka aktywistów z Wiednia, jednak szeroko zakrojone policyjne poszukiwania "trzeciej osoby" były usprawiedliwiane przez § 278a - zarzutem o "tworzenie gangu". Drugi przypadek represji był wymierzony w anarchistyczną grupę "Revolutionsbrauhof" w 1996, kiedy to miało miejsce śledzenie i przeszukanie domów na podstawie "udziału w antypaństwowej grupie", "zamiaru popełnienia przestępstwa", "obrazy państwa" i "udziału w grupie o charakterze przestępczym". Nie wystarczyło to jednak do sformułowania zarzutów. Ponadto w 1988 miała miejsce próba skryminalizowania działalności animal rights we Wiedniu - jednak dowody przeciw oskarżonym, którzy rzekomo zniszczyli sklepy futrzarskie, były zbyt słabe do rozpoczęcia sprawy z wspomnianego § 278.

Poza tymi przypadkami, sprawy zdominowane są przez "nigeryjskich handlarzy narkotyków", "chińską mafię" lub "węgierskich handlarzy ludźmi". Wygląda na to, że imigranckie korzenie oskarżonych są dla sędziów wystarczającym dowodem winy.

Przykładowo - w austriackim porządku prawnym biali Austriacy kradnący w sklepach, nawet po trzykrotnej recydywie, z reguły otrzymują jedynie karę grzywny. Jeśli zaś oskarżony ma niepewny status wizowy lub choćby pochodzi z kraju o "wysokim poziomie przestępczości zorganizowanej", jak Polska czy Rumunia, za drugim razem z wysokim prawdopodobieństwem będzie odpowiadać za "udział w organizacji przestępczej" i otrzyma wieloletni wyrok. Austriackie więzienia są smutnym potwierdzeniem tych praktyk.

Rasistowskie aspekty austriackiego prawa karnego są wyjątkowo rażące w tzw. "Operacji Wiosna", największej policyjnej akcji w historii 2. Republiki, kiedy to w maju 1999 127 Afrykańczyków z całego kraju zostało aresztowanych, a ich domy zostały przeszukane. W uprzednim dochodzeniu po raz pierwszy wykorzystano tzw "Wielką inwigilację" ("Große Lauschangriff") - wykorzystanie inwigilacji wideo i audio do obserwacji domniemanej działalności przestępczej podejrzanych. Niska jakość zebranych materiałów była przyczyną ich bezużyteczności jako materiału dowodowego, a podczas procesu padały stwierdzenia że przyczyną tego jest fakt iż "wszyscy oskarżeni są czarni i na skutek tego nie do odróżnienia". Techniki inwigilacji aż do tego czasu były dozwolone w śledztwach tylko terminowo, jednak po "Operacji Wiosna" zostały uznane za środek "walki z zorganizowaną przestępczością" i zalegalizowane jako integralna część postępowania.

Intencje "Operacji Wiosna" stają się widoczne, gdy interpretuje się ją w zestawieniu z morderstwem nigeryjskiego azylanta Marcusa Omofumy. 1 maja 1999 Omofuma został zamordowany w trakcie deportacji do Bułgarii przez funkcjonariuszy policji którzy zakleili taśmą jego drogi oddechowe i przykuli jego ręce i nogi do siedzenia. Black Community (organizacja) zareagowała na ten mord wspólnie z różnymi innymi antyrasistowskimi inicjatywami organizując protesty i głośne akcje przeciw rozpowszechniającemu się przyzwoleniu na rasizm w Austrii. Wielu ludzi z Black Community brało udział w akcjach, które były demonizowane przez rasistowskie media takie jak niesławny Kronen Zeitung w tygodniach przed operacją Wiosna. W atmosferze rasistowskiej nagonki media usprawiedliwiły zarówno morderstwo Omofumy, jak i Operację Wiosna "wojną antynarkotykową", nazywając je "uderzeniem w nigeryjską mafię narkotykową".

Dochodziło do niezliczonych procesów, ale żaden nie zakończył się skazaniem z §278a ponieważ niemożliwe było udowodnienie domniemanego "utworzenia organizacji o charakterze przestępczym" w rodzaju "niegeryjskiego gangu narkotykowego". Jednak by pozostać w zgodzie z rasistowskim konsensusem, wydano liczne wysoki wyroki za powiązane z narkotykami przestępstwa, zwykle opisywane jako "sprzedanie nieznanej ilości nieznanej substancji nieznanej osobie w nieznanym miejscu". Tak zwany "system sprawiedliwości" miał prawdopodobnie ubaw po pachy.
Poza tym obecnie odbywa się we Wiedniu powtórnie pierwszy austriacki "proces o terroryzm" przeciwko dwójce muzułmanów, w którym - dzięki luce w prawie - m.in. do komputerów oskarżonych wprowadzono konie trojańskie, co w myśl interpretacji prawnych mieści się w ramach "wielkiej inwigilacji". Po odwołaniach i orzeczeniach o nieważności wyroku z powodu błędów proceduralnych sąd wyższej instancji zarządził powtórzenie postępowania i oddalił sprawę do ponownego rozpatrzenia przez pierwszą instancję. O wyniku procesu na razie można jedynie spekulować.

Teraz, kiedy § 278a jest używany przeciw aktywistom walczącym o prawa zwierząt, umożliwiając śledzenie ich przez lata z pomocą szerokiego repertuaru środków inwigilacji i w końcu publiczną dyskredytację i kryminalizację ich pracy, konieczne jest działanie i pokazanie solidarności z tymi, których ta sprawa dotknęła. Nie zapominajmy, że następnymi grupami które znajdą się na celowniku represji mogą być inne formy ruchów społecznych takie jak grupy feministyczne, struktury pomocy prawnej Czarnego Krzyża lub grupy Antify. W konieczności wzmożonej czujnościmusimy działać solidarnie przeciw represjom, zamiast przeciw sobie nawzajem.

Jeżeli zarzut "kryminalnej organizacji" zostanie uprawomocniony w procesie, wszystkie organizacje pozarządowe oraz aktywiści na różnych polach działalności będą zmuszeni do przemyślenia nowych środków zapobiegania kryminalizacji ich działalności. W naszej walce z § 278a nie możemy też zapominać o tym, że na długo przed tym, jak "nasze" struktury stały się celem, imigranci musieli i wciąż muszą stawiać czoło represjom z§ 278a i b. Samo zaklasyfikowanie § 278a jako "niesprawnego" paragrafu, który można stosować wobec tzw. "zorganizowanej przestępczości" a nie wobec "nieszkodliwych" aktywistów praw zwierząt, mija się z celem naszej krytyki i umocnia na nowo rasistowski konsensus. To nie może i nie powinno być środkiem ani metodą wolnościowych działań!

Z antyrasistowskiego punktu widzenia i w solidarności z tymi, których dotyka rasizm w systemie prawnym i gdziekolwiek indziej, musimy przeciwstawić się§ 278a!

Domagamy się obalenia paragrafów odnoszących się do "zorganizowanej przestępczości" (§ 278a, b, c, d) oraz zaprzestania wszystkich postępowań łączących się z tymi paragrafami, a także usunięcia wszystkich danych zgromadzonych przez inwigilację i obserwację.

Wolność dla więźniów!
Zamknąć centra deportacyjne!
Znieść deportacyjne areszty!

http://antirep2008.lnxnt.org/