Demonstracje pierwszomajowe

Zaproszono ich na piknik w celu dalszej dyskusji, ale nie skorzystali z zaproszenia. Piknik był silnie ochraniany przez policję i wynajętą firmę ochroniarską. Rozdawano "Zapłatę". - zmiencie to. Jak kogos nie bylo, to zrozumie, ze to nasz piknik byl ochraniany :D I jakos nie zauwazylem, aby policja nas wyganiala od SLDowcow ;)
Dzieki za pochod. Bylo nas troche malo, ale wazne, ze szlismy razem.
PS: Ma ktos jakies zdjecia??

żenujące jest że na demonstracjach sygnowanych przez anarchistów pojawiaja się symbole sierpa i młota. ufff ... kurwa czas pomyślec może i swaste będziiemy relatywizować.
u nas w poznaniu przyznaję zgrzeszyliśmy że pojawił się transparent jakichś popierdoleńców z komunistycznej młodzieży polski i flaga z che. ufff.... aż mnie dreszcze przeszły, myślę nad tym aby to się nie powtórzyło

Żałuje, że do WWA mam tak daleko...a do poznania dwa razy tyle...

za http://piorun.e-blogi.pl

Całe zdarzenie miało się rozpocząć o godz. 12 pod PKiN, od strony ul. Świętokrzyskiej. Ja przybyłem na miejsce ok. 15 minut później i przyznam, że byłem trochę zaskoczony. Demonstracja organizowana przez środowiska anarchistyczne, a tu całkiem sporo czerwonych flag Nowej Lewicy, Komunistycznej Partii Polski i Pracowniczej Demokracji. Dopiero po wytężeniu wzroku dostrzegłem też czarne i czarno-czerwone sztandary, ale było ich mniej. Jak się później dowiedziałem, autorytarni komuniści skończyli wcześniej swoje demo i postanowili przyłączyć się do anarchistów. Na szczęscie tylko na jakiś czas, ale o tym później. Od samego początku organizatorzy mieli problemy z samochodem i sprzętem nagłasniającym. Ta sytuacja spowodowała, że demonstracja ruszyła dopiero po 13, a więc sponad godzinnym opóźnieniem. Przez ten czas trwały przemówienia wyrażające m.in. solidarność z pracownikami manifestującymi w tym samym czasie w Poznaniu. Parę osób, bardziej niecierpliwych, nie doczekało momentu startu, ale w końcu jednak ruszylismy.
Pochód uformował się w taki sposób, że na czele szli anarchiści, a za nimi cała, wymieniona wcześniej, autorytarna lewica. Pierwszym etapem był McDonalds na rogu Świetokrzyskiej i Marszałkowskiej, gdzie zwracalismy uwagę na wyzysk pracowników w globalnych korporacjach, którzy są zmuszani do pracy także także w dni wolne. Postulowaliśmy, by pracownicy organizowali się w obronie swoich praw, pokazując na paru przykładach ze świata, że także w tego typu miejscach jest to mozliwe.
Drugim etapem było Ministerstwo Finansów, gdzie pocięta została plansza z wizerunkiem Zyty Gilowskiej, neoliberalnej guru w obecnym rzadzie. W międzyczasie odłączyli się od nas autorytarni komuniści, którzy udali się na spotkanie z ambasadorem Kuby w Muzeum Etnograficznym. Dobrze, że tak się stało, choć frekwencja dzięki temu się zmniejszyła i do końca nie przekroczyła już 100 osób. Od tej pory demonstracja miała już charakter typowo anarchosyndykalistyczny. Padały hasła: "Samorządność pracownicza", "Kapitalizm zabija - zabij kapitalizm", "Rząd do roboty za 500 zł" czy "Chodźcie z nami - pogonimy rząd pałami". Na transparentach widniały napisy: "Rewolucja jest blisko" czy "Europa czyni wolnym", z koroną cierniową zamiast loga. W czasie przemarszu rozdawano również "Zapłatę", pismo Związku Syndykalistów Polski.
W końcu dotarliśmy na Rozbrat, gdzie trwał piknik SLD i OPZZ, ochraniany przez wynajętą prywatną agencję. Tam padały okrzyki: "Precz z czerwoną burżuazją", "SLD - prawica" i "Zakłady w ręce pracowników". Próba dyskusji na temat samoorganizacji pracowniczej zakończyła się fiaskiem i przeszliśmy na drugą stronę ulicy, gdzie rozpoczął się nasz piknik. Przy muzyce, kanapkach i w miłej atmosferze porozmawialiśmy sobie na rózne tematy, by po jakiejś godzinie powoli zacząć się rozchodzić.

Akurat piosenka dobra. Chyba, że masz problem z historią paryjską komuną.

Ze zdumieniem czytamy, że byliśmy niemile widziani pod Pałacem Kultury. Spotkanie obu pochodów było wcześniej uzgodnione. Wasze przekonanie, że jesteśmy autorytarni bierze się ze zwykłej niewiedzy i uczulenia na czerwony kolor. Porozmawiajmy więc o demokracji. Bo jak my jesteśmy autorytarni to wy pewnie demokratyczni. Otóż jeżeli nie chodzi wam o farsę z ulicy Wiejskiej, to demokracja polega na dialogu i wysłuchiwaniu sie nawzajem, a nie wypisywaniu epitetów. Zapraszamy do rozmowy, bo 1 maja udowodnił, że ani anarchiści ani czerwoni antykapitaliści nie są znów tak mocni by sie obyć bez współpracy. Chyba, że jesteście zaledwie subkulturą a nie próbujecie serio walczyć z systemem. To jest zaproszenie do szczerej rtozmowy. Ponadto my nie poszliśmy na spotkanie z ambasadorem Kuby tylko pokazaliśmy stuosobowej widowni nakręcony przez nas film o Kubie, który jest krytyczny i prawdziwy. Chętnie go wam pokażemy. To byłby niezły punkt wyjścia do rozmowy o wolności i demokracji a także o autorytaryźmie, głodnych dzieciach, leczeniu i uczeniu biedaków w Ameryce Łacińskiej, itd. itp.

czerwony

Ale kto czyta. jakie my? Żeby dyskutować, trzeba najpierw wiedzieć z kim się dyskutuje. Poza tym sam antykapitalizm to za mało. Przynajmniej dla nas. Liczy się też stosunek do państwa, do biurokracji na przykład.