Ruch machnowski na Ukrainie
  Podstawą koncepcji politycznej ruchu rewolucyjnego skupionego wokół Machno był anarchokomunizm.
 Podstawą koncepcji politycznej ruchu rewolucyjnego skupionego wokół Machno był anarchokomunizm. 
Jednak zdaniem ukraińskiego historyka Jarosława Hrycaka był on zdecydowanie odmienny od idei głoszonych w tym samym okresie przez anarchistów rosyjskich. Zdaniem wymienionego badacza ważną inspiracją dla działalności machnowców była Kozaczyzna, zaś ruch ten w miarę swojego rozwoju w coraz większym stopniu łączył elementy anarchistyczne, równościowe, z narodowymi-ukraińskimi.
Zwrócić trzeba jednak uwagę na fakt, iż Machno był rosyjsko-języczny, a nie ukraińsko-języczny i zupełnie nie po drodze było mu z polityką Semena Petlury, który dążył do utworzenia niepodległego państwa ukraińskiego. Machno i jego stronnicy stworzyli Rewolucyjną Powstańczą Armię Ukrainy zwaną również Czarną Gwardią. Stronnictwo to prowadziło walkę z Denikinem, bolszewikami i antysemitami. Na terenach kontrolowanych przez Czarną Gwardię dążono do likwidacji kapitalizmu i tworzenie systemu komun i rad chłopskich. Dokonywano kolektywizacji.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kluczowe artykuły
- Rewolucja Ukraińska 1917-21
- Anarchiści w Rewolucji 1917
- Wolin: Nieznana Rewolucja
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Piotr Arszinow: Machnowczyzna i anarchizm
Anarchizm składa się z dwóch światów – świata filozofii, idei oraz świata czynów, praktycznych działań. Znajdują się one ze sobą w ścisłym związku. Walczącą klasę robotniczą przyciąga głównie konkretna, praktyczna strona anarchizmu. Podstawą praktycznego anarchizmu jest zasada rewolucyjnej inicjatywy robotników i ich samooswobodzenia. Stąd wynikają same z siebie zasada bezpaństwowości i samorządności robotników w nowym społeczeństwie. Do tej pory w historii walki proletariatu nie było przykładu masowego ruchu anarchistycznego w jego zasadniczym rodzaju. Wszystkie istniejące do tej pory ruchy robotników i chłopów znajdowały się w ramach ustroju kapitalistycznego i miały taki lub inny odcień anarchizmu. I jest to w pełni zrozumiałe. Czytaj dalej
Jak bolszewicy z Czarną Gwardią walczyli
Wielu z rosyjskich anarchistów było całkowicie przeciwnych instytucjonalizacji Czerwonej Gwardii - bojowych jednostek, utworzonych przez pracowników fabryk podczas Lutowej i Październikowej Rewolucji. Rex A. Wade w swojej książce o Czerwonej Gwardii wskazuje na znaczny udział anarchistów w szeregach tej struktury, oraz ich wpływ na działania Czerwonej Gwardii w początkowej fazie rewolucji. Stosunki między anarchistami a bolszewikami zaczęły pogarszać się po Rewolucji Październikowej, a anarchistyczni delegaci na 2. Kongres Rad w grudniu 1917 r. zarzucili Leninowi i jego partii „czerwony militaryzm”, zaś moc komisarzy partyjnych skupiała się jedynie na sile ich uzbrojenia. Czytaj dalej
Nestor Machno: W 10. rocznicę rewolucyjnego powstania na Ukrainie - machnowszczyzny
Jak wiadomo, czarna bolszewicka zdrada idei Rewolucji Październikowej doprowadziła do tego, że partia bolszewicka i jej ogólnokrajowe „proletariacko-rewolucyjne” władze zawarły traktat pokojowy z niemieckim cesarzem Wilhelmem II i austriackim cesarzem Karolem, a potem do jeszcze bardziej pożałowania godnej wewnętrznej walki zbrojnej przeciwko najpierw anarchizmowi, a później lewicy socjalistów-rewolucjonistów i socjalizmowi w ogóle. Czytaj dalej
Oskarżenie machnowszczyzny o antysemityzm
Zamachowiec w swoim procesie oskarżał zarówno Petlurę jak i Machno o masowe rzezie i pogromy Żydów na Ukrainie. Machno był całą sprawą oburzony i napisał list protestacyjny, który miał być podczas jednej z rozpraw odczytany. Nie został jednak wzięty pod uwagę. Proces Szwarcbarda wpływał negatywnie na wizerunek Machno. Kwestia pogromów była poruszana w wielu kręgach lewicowych, żydowskich i anarchistycznych. Wśród oskarżycieli znajdowali się Marien Choisie, Bernard Lecache (założyciel Międzynarodowej Ligi Przeciw Antysemityzmowi) i były oficer Wojska Polskiego, Solar.
Czytaj dalej
Maria Nikiforowna – władczyni stepu
Historia Ukrainy lat 1917–1919 jest bardzo dramatyczna. To okres, któremu badacze wciąż poświęcają wiele uwagi ze względu na różnorodność i mnogość wydarzeń. Czas ten był ciężki dla całego narodu ukraińskiego, również dla kobiet. Jednakże jedna z nich się zbuntowała. Rzuciła wyzwanie mężczyznom i odważnie rozpoczęła walkę o to, w co wierzyła. Początek historii o Marusi Nikiforownie, kobiecie niezależnej i walczącej o własne przekonania łączy się z momentem rozkwitu ukraińskiego anarchizmu...
Czytaj dalej

 
      
                





