To nie żart! Były lider ONR kandyduje w wyborach do Parlamentu Europejskiego

http://www.youtube.com/watch?v=EhoCBdOc2yM

Co tak dudni, co tak grzmi?
Niebo huczy, ziemia drży.
Czy wichura groźna dmie?
Czy to burza idzie? Nie!

To idzie młodość, młodość, młodość
I śpiewa: Być murem, piosenką...
I spadnie jak burza,
Jak w maju ulewa
Po której odradza się świat.

Dla budowy młode dłonie,
Dla budowy młoda myśl.
Potrafimy jutro bronić
Tego, co tworzymy dziś.

To idzie młodość, młodość, młodość
I śpiewa, bo ona odrodzi świat.

Wódz Holocher USYPAŁ widocznie zbyt wielkie ścieżki i na fali narkotykowego widu przystąpił do "Stowarzyszenia Odurzeni". Nacki tak się kompromitują, że właściwie można im zostawić wolną rękę, sami zjedzą własny ogon.

Bo mu w kebabiarni zamienili.

jeżeli ktoś kto nazywa się anarchistą, zamierza w swej wielkiej szlachetności zacząć rządzić innymi, przestaje być anarchistą.

Niekoniecznie. Wyobrażam sobie dyktaturę opartą na na wartościach bliskich wolnościowości. Być może jest to etap, który musi nadejść - drakońskie prawa w imię tolerowania odmienności, ekologii, ograniczenia pogłowia homo sapiens, komunizmów, nacjonalizmów i religii. Jak na razie rodzaj ludzki, prócz jednostek kiepsko sobie radzi z wolnością - może więc jednostki winny narzucić ją masom?

Arystokratyzm duchowy? Są anarchiści, którzy uznają takie rzeczy, ale są to jedni z tych najmniej godnych uwagi, i raczej to nie dla nich przeznaczone jest Centrum.

Co anarchiści mieliby uzyskać poprzez uczestnictwo w wyborach? Tu nie chodzi o to, żeby zdobyć jak najwięcej nabywców na rynku ideologii, tylko żeby ludzie (tj. pracownicy) zaczęli się organizować i podjęli własną walkę o własne interesy.

Z tym szlachectwem moralnym przemowy Holochera to sobie daruj. Politykierzy od zawsze gadają piękne rzeczy. Zaś wycieki z profilu Facebookowego tegoż osobnika pokazują dobitnie, że jest zwykłą świnią i moralnym degeneratem.

Gadają pięknie lub niepięknie. Ważne czy skutecznie czy nie.
Pracownicy to są w moim anarchizmie daleko, daleko z tyłu. Cały ambaras w tym, co by się nie narobić, a żyć jak się chce. Są i tacy, owszem, którzy cenią wielce Y Gasseta, Evole czy Von Tronstahl. Czy są mnie godni uwagi od tych co to się ludźmi ograniczający do żebraniny po kilkanaście godzin dziennie o te 7 zł na godzinę, a w weekend idą odreagować narkotykami podsuwanymi im przez system (czy to jest squat, czy modny klub - bez różnicy, mechanizm ten sam), albo pierdolą godzinami o dawnych spleśniałych teoretykach, pierwszej, drugiej, dwudziestej międzynarodówce, i przekształceniach stosunku pracy ....
Rewolucja jest na co dzień, a nie za dziesięć lat, przy wsparciu zrewoltowanych mas. Masy rewoltę mają w postaci Trybsona w Warsaw Shore. Odezwami przeskoczysz siłę przekazu Trybsona albo Weekendu?

A Y Gasset czy Evola to już nie są spleśniali teoretycy (zresztą zwłaszcza ten Evola dużo mówi o tym twoim anarchizmie...)? Czy musi minąć dokładnie x lat od śmierci? Czy może "spleśniali teoretycy" to tylko ci z którymi się nie zgadzasz a nie chce ci się/nie potrafisz sensownie skrytykować? I czy na pewno lepsze od tego wszystkiego jest siedzenie do usranej śmierci na znienawidzonym przez siebie CIA i takie samo pierdolenie, w kółko tego samego? Zrozumieliśmy, masz o nas skrajnie nieprzychylną opinię, jak i o większości ludzi zresztą, nie ma żadnego wspólnego gruntu żeby dyskusje miały jakiś sens. Wyraźnie cię irytuje, co tu piszą ludzie, nie możesz więc i sobie, i innym darować nieprzyjemności? Nikt na tym nic nie straci.