Kraków: pokaz filmów Rosja/Czeczenia

Komitet Wolny Kaukaz sekcja Kraków zaprasza na pokaz filmów „ROSYJSKA WŚCIEKŁOŚĆ” oraz „ROSJA- CZECZENIA. GŁOSY PROTESTU”. Pokaz odbędzie się 28.02. (czwartek) od godziny 19:00 w klubie RE na ul. Św. Krzyża 4. Wejście za darmo. Zapraszamy serdecznie!!!

ROSJA- CZECZENIA. GŁOSY PROTESTU
Film dokumentalny „Rosja – Czeczenia. Głosy protestu” (Wielka Brytania, 2005, reżyseria Carlo Nero) jest hołdem złożonym ludziom, którzy przez lata walczyli o sprawiedliwość i wolność w Rosji, Czeczenii i innych dawnych republikach sowieckich, a także organizacjom walczących o prawa człowieka. Władimir Bukowski, znany sowiecki dysydent, żyje w Anglii i w dalszym ciągu nieustannie walczy o prawa człowieka w Rosji. Zaczął jeszcze jako nastolatek, gdy w ZSRS panował reżim Breżniewa.

W filmie próbuje wyjaśnić przyczyny powrotu do władzy byłych oficerów KGB, którzy pod rządami Putina dowodzą wszystkimi ministerstwami w Rosji. Ten nagły powrót do władzy ma, według Bukowskiego, ścisły związek z zamachem w sierpniu 1990 roku i dwiema wojnami przeciwko Czeczenii. Zrozumieć jego sposób myślenia pomaga opowieść o latach 60. i 70. w Rosji, protestach przeciwko sowieckiej inwazji na Czechosłowację i politycznych represjach, w tym torturach w zakładach psychiatrycznych, którym został poddany nie tylko Bukowski. W dokumencie „Rosja – Czeczenia. Głosy protestu” wypowiada się m.in. Elena Bonner, żona Andrieja Sacharowa, laureata pokojowej nagrody Nobla i zamordowana rok temu dziennikarka Anna Politkowska. Wyjaśniają cel walki o godność Czeczenów oraz kampanii w obronie zatrzymanych z przyczyn politycznych Michaiła Chodorkowskiego i Trepaszkina.

ROSYJSKA WŚCIEKŁOŚĆ
(La fureur russe)Francja, 2006, 35 min, film dokumentalny, Reżyseria: Manon Loizeau

W ostatnich miesiącach przez Rosję przeszła na niespotykaną dotąd skalę fala zbrodni na tle rasistowskim. Ksenofobiczne, ultranacjonalistyczne i neonazistowskie grupy dopuszczają się coraz bardziej brutalnych aktów przemocy. Chęć "oczyszczenia Rosji" rozprzestrzenia się na cały kraj. Twórcy filmu jadą do Sankt Petersburga, ochrzczonego "europejską stolicą neonazistowską". Zamordowano tam rekordową liczbę ludzi z zagranicy, głównie afrykańskich i azjatyckich studentów oraz osób z centralnej Azji i Kaukazu. Kamera pokazuje komandosów z Slavic Union, głównej rosyjskiej organizacji neonazistowskiej. Działają w biały dzień i szkolą się bez zakłóceń, biorąc przykład z rosyjskich autorytetów. Widzimy afrykańskich studentów żyjących w ciągłym strachu. W kwietniu 2006 roku Lamzar Samba został zastrzelony na ulicy. Teraz jego przyjaciele czują się złapani w pułapkę. Neonaziści zamieszczają ich zdjęcia w internecie jako cele do zabicia. Podczas ostatniego dnia kręcenia zdjęć przy wejściu do akademika został zabity student z Indii. Ekipa filmowa uczestniczyła w marszu ku jego czci razem z afrykańskimi studentami. Niestety nie było tam ani jednego studenta z Rosji.