Sylwetki bojowników RAF

Artykuł który publikujemy poniżej wywołał w redakcji dyskusję, czy zamieszczanie tekstów o Frakcji Armii Czerwonej jest zgodne z profilem portalu. Część argumentowała, że naszym zadaniem nie jest upowszechnianie wiedzy na temat działalności organizacji o profilu leninowskim. Nie da się jednak zaprzeczyć powiązaniom RAF-u z ówczesnym niemieckim ruchem anarchistycznym. Dokumentowanie historii samego anarchizmu oraz innych wydarzeń i podmiotów z którymi wchodził on w powiązania jest zadaniem działu "publicystyka".

BRIGITTE MOHNHAUPT
Brigitte Margret Ida Mohnhaupt (urodzona 24 czerwca 1949 roku w Rheinbergu) była bojowniczką drugiej generacji Frakcji Czerwonej Armii (RAF), określającej się jako komunistyczna grupa partyzantki miejskiej. Należała także do Socjalistycznego Kolektywu Pacjentów (SPK).Prowadziła działalnośc bojową w RAF Od 1971 do 1982 roku.

Studia

Mohnhaupt urodziła się w miejscowości o nazwie Rheinberg
(Północny Ren-Westfalia) jako córka pracownika domu wydawniczego.Po tym jak jej rodzice rozwiedli się w 1960 r. została ze swoją matką.
W 1967 r. po zdaniu matury w Bruchsal dostała się na Wydział Filozofii Uniwersytetu Monachijskiego. Była w związku małżeńskim z Rolfem Heisslerem w okresie 1968-1970.Podczas pobuty w Monachium dołączyła do lokalnego środowiska tworzącego komuny, gdzie poznała kluczowe postacie ruchu studenckiego lat 60-ych, takie jak Rainer Langhans,Fritz Teufel oraz Uschi Obermaier. W 1969 uczestniczyła w nielegalnej demonstracji pod Domem Ameryki (amerykańskie centrum kulturalne) w Monachium, aby zaprotestowac przeciwko wojnie w Wietnamie.

Duże wrażenie wywarł na niej Podręcznik partyzantki miejskiej autorstwa Carlosa Marighelli.

Działalność w RAF

Należąca poczatkowo do SPK, Mohnhaupt wstąpiła (razem ze współ-komunardką Irmgard Möller) do Frakcji Czerwonej Armii około 1971, po tym jak SPK uległo rozwiązaniu. Pomagały w organizacji, logistyka, i zaopatrzeniu. Poniżej znajduje się kalendarium najwazniejszych wydarzeń dotyczących Mohnhaupt, gdy działała w RAF.

9 czerwca 1972 r: Aresztowanie Mohnhaupt w Berlinie ze względu na działalność w RAF i skazanie jej na kare więzienia pod zarzutem udziału w organizacji przestępczej, posiadania fałszywych dokumentów tożsamości oraz nielegalnego posiadania broni. Wkrótce po śmierci Ulrike Meinhof w więzieniu w 1976 r, Mohnhaupt została na swoją własną prośbę, przeniesiona do więzienia Stammheim, gdzie przetrzymywano większość więźniów RAF. Tam poznała Ensslin, Baadera i Raspego.Przypuszczalnie została tam przeszkolona by zostać przywódczynią RAF.

Wypuszczono ją 8 lutego 1977 r. po czym natychmiast zeszła do podziemia aby kontynuować prace w RAF. Mohnhaupt odegrała jedną z głównych ról w organizacji tzw. "Niemieckiej Jesieni".W 1977 r. brała udział w zabójstwach: Prokuratora Federalnego Siegfrieda Bubacka w Karlsruhe i bankiera Jürgena Ponto, przewodniczącego Dresdner Banku.
Była także zaangażowana w porwanie i zabójstwo Przewodniczącego Związku Pracodawców Niemieckich (byłego SS-mana i członka Waffen-SS) Hannsa Martina Schleyera.

11 Maja 1978 roku Mohnhaupt,Sieglinde Hofmann,Rolf Clemens Wagner,and Peter-Jürgen Boock zostali aresztowani w Zagrzebiu w Jugosławii. Listopad 1978 r. - Mohnhaupt i trzej inni członkowie RAF dostają zgode na opuszczenie Jugosławii i przemieszczenie się do wybranego przez nich kraju, po tym jak Niemcy Zachodnie odrzuciły ofertę władz jugosłowiańskich by wymienić ich za ośmiu chorwackich politycznych uciekinierów politycznych.

15 wrzesień 1981 r. - Mohnhaupt bierze udział w próbie zabójstwa generała USA Frederica Kroesena, dokonanej przy użyciu rakiety przeciwczołgowej RPG-7.

Aresztowanie i więzienie

11 listopada 1982 r. Mohnhaupt,wraz z Adelheid Schulz, zostały schwytane podczas wchodzenia do tajnego składu broni należącego do RAF,który znajdował się w lasach koło Frankfurtu, i który obserwowany był przez jednostkę specjalną GSG-9. Mohnhaupt został zatrzymana i skazana na 5-krotna karę dożywotniego więzienia z minimalnym 24-letnim obowiązkowym okresem wyroku nim mogłaby się odwołać do sąd apelacyjnego w Stuttgarcie. Otrzymała ten wyrok z powodu znaczącej roli,którą odegrała podczas "Niemieckiej Jesieni" i z powodu jej uczestnictwa w próbie zabójstwa generała NATO, Kroesen. Sąd uznał ją za jedną z przywódczyń RAF ale nie mógł ustalić czy osobiście brała udział w którymkolwiek z morderstw. Po jej skazaniu,Mohnhaupt oświadczyła,że RAF będzie kontynuowała walkę.

Jej aresztowanie było ogromnym ciosem dla RAF (ponieważ była prawie tak ważna dla swojego pokolenia RAF jak Gudrun Ensslin i Andreas Baader byli ważni dla niej i jej towarzyszy). Od czasu uwolnienia Mohnhaupt i Evy Haule, Christian Klar (aresztowany w 1982 r.) oraz Birgit Hogefeld (aresztowana w 1993 r.) byli ostatnimi dwoma członkami RAF wciąż pozostającymi w więzieniu (pozostali -wg rządowej wersji- popełnili samobójstwo albo wyszli na wolność).

12 lutego 2007 r. wśród szerzącej się kontrowersji medialnej,sąd apelacyjny w Stuttgarcie przyznał Mohnhaupt zwolnienie warunkowe, obowiązujące od 27 marca 2007 r. Zgodnie z prawem,zakwalifikowała się ona do wcześniejszego zwolnienia po odbyciu swojego obowiązkowego wyroku. Przyznano jej takie prawo, stwierdzajac, że "nie stanowi już zagrożenia dla społeczeństwa",podążając za opiniami psychologów oraz opinią Prokuratora Generalnego.W przeciwieństwie do innych członków RAF,Mohnhaupt nigdy nie poprosiła o ułaskawienie.

Wyszła na wolność z więzienia Aichach w dniu 25 marca 2007 r.

Polityczna dyskusja wokół jej zwolnienia

Za ułaskawieniem Brigitte Mohnhaupt i Christiana Klara opowiedziało się wielu niemieckich polityków.Dawny Minister sprawiedliwość Klaus Kinkel (FDP) prosił o danie im "drugiej szansy";były prezydent Bundestagu Wolfgang Thierse (SPD) oświadczył, że doszło już do "odpokutowania" win,a należący do Zielonych Antje Vollmer oświadczył,że "siedzą oni w więzieniu dłużej niż jakikolwiek nazistowski przestępca." Z drugiej strony, Konrad Freiberg,przewodniczący związku policjantów (którego dziesięciu oficerów zostało zabitych przez RAF) i bawarski Minister Spraw Wewnetrznych Günther Beckstein byli więcej niż niechętni zwolnieniu dawnych bojowników. Jednakże, Gerhart Baum (FDP),Federalny Minister Spraw Wewnętrznych w latach 1978-1982, opowiedział się za uwolnieniem Brigitte Mohnhaupt's,gdyż pokazałoby to,że nie jest ona traktowana ani lepiej ani gorzej, od jakiegokolwiek innego więźnia,w przypadku zwolnienia jej po odsiedzeniu całości 24 lat wyroku. Tygodnik "Die Zeit" argumentował,że dalsze przetrzymywanie "terrorystów",będzie tylko utrzymywać ich w przekonaniu,że są więźniami politycznymi.

--------------------
WOLFGANG GRAMS
--------------------
Wolfgang Grams (ur.6 marca 1953 r. - zm.27 czerwca 1993 r.),członek niemieckiej lewicowej Frakcji Czerwonej Armii. Zginął podczas próby aresztowania go przez policję. W efekcie niepewności co do faktycznego przebiegu wypadków podczas zatrzymania - nie wiadomo czy został zlikwidowany przez policjanta czy sam odebrał sobie życie - w Niemczech wybuchł skandal co dporowadziło do rezygnacji niemieckiego Ministra Spraw Wewnętrznych Rudolfa Seitersa oraz usunięcia ze stanowiska Głównego Prokuratora Federalnego, Alexandra von Stahla.

Życie

Wolfgang Grams urodził się w Wiesbaden,w Niemczech.Jego rodzice, Werner i Ruth Grams,zostali wydaleni ze wschodu. Werner Grams zgłosił się na ochotnika,by służyć w Waffen-SS. Mieli jeszcze jednego syna,Rainera.We wczesnej młodości Gramsa jego rodzina mieszkała w pobliżu amerykańskiej bazy lotniczej w Wiesbaden/Erbenheim,a młody Wolfgang uczestniczył w manifestacjach przeciwko wojnie wietnamskiej.

Gdy zamieszkał w lewicowej komunie miał przezwisko "Gaks".
Po aresztowaniu Andreasa Baadera i Gudrun Ensslin,zaczął odwiedzać ich w więzieniu.Zetknął się tam z nieludzkimi warunkami więziennej izolacji. Imię Gramsa znaleziono w notesie należącym do działacza RAF-u, zabitego podczas próby zatrzymania. Z tego powodu przetrzymywano go w areszcie przez 153 dni, ale otrzymał za to odszkodowanie w 1980 r.

Wtedy poznał Birgit Hogefeld z którą zaczęli się spotykać i wspólnie działać. 15 lutego 1987 r.kanał ARD telewizji Tagesschau, upublicznił list gończy wydany za Gramsem i Hogefeld.

Opisano go jako wysokiego mężczyznę o wzroście 180 cm,z niebiesko-zielonymi oczami i zauważalnym ciemnym odbarwieniem skóry na twarzy.Od roku 1984 r. Grams żył w podziemiu.Jedynie jesienią 1990 r. odwiedził swój dom,aby spotkać się ze swoimi rodzicami mieszkającymi w Taunus. Nowe dowody DNA sugerują udział Gramsa w zabójstwie Detleva Karstena Rohweddera w 1991.Rohwedder był szefem Urzędu Powierniczego

Treuhand,prywatyzującego gospodarkę byłej NRD.

Śmierć

27 czerwca 1993r.członkowie GSG-9 przybyli na stację kolejową w Bad Kleinem,by aresztować Gramsa i Hogefeld. Podczas próby zatrzymania,Gramsowi udało się postrzelić dwóch funkcjonariuszy,śmiertelnie raniąc jednego z nich, Michaela Newrzella.Następnie Grams miał rzekomo popełnić samobójstwo.Funkcjonariusze zeznali,że zobaczyli jak Grams "nagle upada do tyłu" z peronu dworcowego na trakcje kolejową.Podczas gdy leżał na torach,ratownicy medyczni usiłowali go ratować,lecz zmarł on na miejscu z powodu postrzału głowy. Minister Spraw Wewnętrznych Rudolf Seiters wziął na siebie odpowiedzialność za przeprowadzenie całej operacji i ustąpił ze stanowiska w lipcu tego samego roku,podobnie jak Główny Prokurator Federalny,Alexander von Stahl. Helmut Kohl złożył wizytę w policyjnej jednostce,gdzie pracował Newrzella,chwaląc jego postawę i przestrzegając przed "próbami zrobienia z jego mordercy,męczennika."

--------------------
CHRISTIAN KLAR
--------------------
Christian Klar - (urodzony 20 Maja, 1952 roku we Freiburgu) był jednym z przywódców drugiego pokolenia niemieckiej grupy Frakcja Czerwonej Armii(RAF).Nakaz aresztowania został wydany w 1979 roku a do zatrzymania Klara doszło w pobliżu Hamburga 16-go Listopada 1982 roku gdzie utrzymywał on nielegalny skład broni.

W wyniku procesu został skazany za udział w zabójstwach Siegfrieda Bubacka,Jurgena Ponto i Hannsa-Martina Schleyera,wspólnie z inną członkinią RAF Brigitte Mohnhaupt. Klar pozostaje w więzieniu od czasu aresztowania a wysokość jego wyroku wynosi 6-krotne dożywocie plus 15 lat. Na początku 2007 roku złożył prośbę o ułaskawienie do decyzji niemieckiego Prezydenta Horsta

Köhler'a.7 Maja,2007 r.prośba została odrzucona.Po raz kolejny będzie mógł się ubiegać o przedterminowe zwolnienie dopiero w 2009 r.ponieważ kara dożywotniego więzienia w Niemczech nie oznacza zamknięcia skazanego aż do śmierci.

--------------------
BIRGIT HOGEFELD
--------------------
Birgit Hogefeld (ur. w 1956 r.) dołączyłą do RAF w latach 80-ych (ok.1984 r.),długo po śmierci jej założycieli: Andreasa Baadera, Ulrike Meinhof i Gudrun Ensslin.Została partnerką innego partyzanta Wolfganga Gramsa i działała razem z nim.

Aresztowanie

W 1993 r. Hogefeld i Grams przybyli na stację kolejową w Bad Kleinem ( wracali z potajemnego spotkania z rodzicami Gramsa) gdzie antyterrorystyczna jednostka GSG-9 czekała już aby ich aresztowac (dzięki informacjom od oficera GSG-9, który infiltrował RAF). Według zeznań członka GSG-9, Hogefeld i Grams widząc napastników natychmiast otworzyli ogień.Grams postrzelił śmiertelnie oficera Michaela Newrzella po czym wg policyjnej wersji wydarzeń "popełnił samobójstwo i upadł na trakcję kolejową"/ Podejrzewa się jednak,że Grams nie popełnił samobójstwa lecz został zastrzelony z bliskiej odległości przez oficera GSG-9 pomimo tego,że się poddał.Z tej przyczyny Minister Spraw Wewnętrznych Rudolf Seiters podał się do dymisji w lipcu 1993 r. podobnie jak Szef Prokuratury Federalnej Alexander von Stahl.
Hogefeld natomiast przeżyła i została aresztowana.W swoim liście opisała okoliczności aresztowania:

"Zobaczyłam pistolet wycelowany we mnie gdy leżałam na ziemi.Przykryło mnie trzech uzbrojonych mężczyn i było jasne, że lepiej abym nie zrobiła żadnego fałszywego ruchu jeśli chcę pozostać przy życiu (...) Jeden z nich podbiegł, szarpnął mnie do góry za głowę i uderzył w twarz."

Wyrok

Sąd Najwyższy uznał Hogefeld winną następujących działań uznanych przez państwo za terrorystyczne:
- zabójstwo młodego amerykańskiego żołnierza Edwarda Pimentala dokonane w 1985 r. aby zdobyć jego kartę identyfikacyjną, dzięki której RAF uzyskała dostęp na teren amerykańskiej bazy lotniczej Rhein-Main pod Frankfurtem.

Przypuszczalnie Hogefeld spotkała się z nim na dyskotece po czym wywabiła na zewnątrz, gdzie został zabity strzałem w kark.W zabójstwo Pimentala była również zaangażowana inna członkini RAF, Eva Haule.

- atak bombowy na wyżej wymienioną bazę wojskową, który zabił żołnierzy: Franka Scartona, Becky Jo Bristol oraz zranił 20 innych osób.
- nieudana próba zabójstwa Hausa Tietmayera,byłego przewodniczącego niemieckiego Bundesbanku.
- zniszczenie więzienia (zamach na budowany obiekt)
- uczestnictwo w organizacji terrorystycznej

W listopadzie 1996 r. otrzymała wyrok potrójnego dożywocia i odbywała go we frankfurckim areszcie. Wyrok mógł być ponownie rozpatrywany dopiero po 15 latach.

Zwolnienie Warunkowe

17 sierpnia 2007 r. berliński sąd orzekł, że nie stanowi ona już dłużej zagrożenia publicznego i wypuścił przedterminowo na wolność.

DODATEK (Artykuł z USATODAY):

Warunkowe zwolnienie ex-bojowniczki RAF w 2007 r. skazanej za zabójstwo amerykańskiego żołnierza.

Dawna radykalnie lewicowa działaczka, skazana za zabójstwo amerykańskiego żołnierza i atak bombowy na amerykańską bazę wojskową nie stanowi już zagrożenia publicznego i zostanie warunkowo wypuszczona na wolność,uznał niemiecki sąd w sierpniu 2007 roku.

Frankfurcki sąd państwowy stwierdził,że Eva Haule, dawna członkini Frakcji Czerwonej Armii, zostanie warunkowo wypuszczona po odsiedzeniu 21 lat kary dożywotniego więzienia za ataki z 1985 r.Jest ona już drugim ze skazanych członków grupy, który uzyskał przedterminowe zwolnienie.

53-letnia Haule - członkini RAF od lutego aż do jej aresztowania w sierpniu 1986 r. została skazana w 1988 r. za członkostwo w organizacji terrorystycznej i posiadanie broni w związku z nieudanym atakiem na bazę szkoleniową NATO w Bawarii. W 1994 r. frankfurcki sąd skazał ją za zabójstwo 20-letniego wojskowego Edwarda Pimentala,który został zastrzelony w sierpniu 1985 r. w zachodnioniemieckim mieście Wiesbaden, po wyjściu z dyskoteki wraz z nieznaną kobietą.Jego ciało zostało znalezione w pobliskich lasach.

Specjaliści orzekli,że terroryści użyli karty identyfikacyjnej Pimentala aby wejść do bazy lotniczej Rhein-Main we Frankfurcie.Następnego dnia,wybuch Volkswagena wypełnionego ładunkami wybuchowymi wstrząsnął parkingiem na tyłach siedziby Kwatery Głównej USA.2 Amerykanów zginęło a 23 zostało rannych. Haule stanęła przed sądem i została skazana na karę dożywocia za trzy przypadki zabójstwa i zarzut spowodowania eksplozji.Mimo,że nie udało się rozstrzygnąć czy Haule strzelała z broni, którą zabito Pimentala frankfurcki sad stwierdził,że była ona blisko zaangażowana w planowanie i przeprowadzenie morderstwa oraz zamachu bombowego. W czasie jej aresztowania była uznawana za członkinie trzonu przywódczego RAF (trzeciej generacji) ale frankfurcki sad uznał,ze wyrzekła się ona przemocy,a to "prowadzi do wniosku,że (Haule) nie stanowi już dłużej zagrożenia dla społeczeństwa".

Prokuratorzy Federalni wezwali do jej zwolnienia przed terminem a więzienni specjaliści zaaprobowali ten plan, stwierdził sąd. Sędziowie odbyli dwa przesłuchania z Haule zanim sąd podjął tę decyzję.Oparli się również na raportach psychologów.

Sąd orzekł,że na jego decyzję wpłynął fakt,że "aktywnie
uczestniczyła ona w samorozwiązaniu RAF w 1998 r. i przekonująco uczyniła jasnym,że nie postrzega już przemocy w formie walki zbrojnej jako odpowiedniej metody osiągania celów politycznych".

Młodsza siostra Pimentala powiedziała,że jest on wciąz opłakiwany przez rodzinę."Brakuje nam go" powiedziała w imieniu rodziny Kathleen Pequeno z Portland."Wciąż przeżywamy jego stratę a pośród nas są różne opinie na temat zwolnienia Evy Haule".Odmówiła jednak podania bliższych informacji na temat tych opinii.

Rzecznik ambasady USA w Berlinie nie był gotowy do przedstawienia komentarza.Podobnie jak niemiecki minister sprawiedliwości, prawnik Haule odmówił komentowania decyzji sądu. W Niemczech wielu ludzi odsiaduje mniej niż 20 lat z wyroku dożywotniego więzienia.W przypadku Haule sąd we Frankfurcie ustalił 21 lat jako minimum niezbędne do odsiedzenia zanim będzie mogła ubiegać się o przedterminowe zwolnienie.
Sąd powiedział,że przez 3 lata,aż do roku 2006,Haule - odsiadująca wyrok w berlińskim więzieniu - uczyła się jako fotograf.

W Marcu Brigitte Mohnhaupt została zwolniona po ćwierćwieczu więzienia za jej uczestnictwo w najważniejszych zabójstwach dokonanych przez grupę pod koniec lat 70-ych. Haule, tak jak Mohnhaupt będzie na zwolnieniu warunkowym przez najbliższe 5 lat,podczas których grozi jej odwieszenie wyroku gdyby popełniła jakieś przestępstwo.

W 2007 r. niemiecki prezydent Horst Koehler odrzucił prośbę o ułaskawienie dwóch innych byłych członków RAF,którzy nie mogą jeszcze ubiegać się o zwolnienie. Pierwsza z nich - Birgit Hogefeld,była również skazana za zabójstwo Pimentala i zamach na Rhein-Main.Gdy skazywano ją w 1996 r. sędzia przewodniczący orzekł,że zeznania wskazują na to,że wywabiła ona Pimentala na zewnątrz dyskoteki.

Odrzucono również wniosek Christiana Klara skazanego za zamordowanie w 1977 r. zachodnioniemieckiego szefa Prokuratury Generalnej Siegfrieda Bubacka,szefa Związku Pracodawców Niemieckich, Hannsa-Martina Schleyera oraz dyrektora Banku Drezneńskiego,Jurgena Ponto.

Tłumaczenie:
Rafał