2015 godzin rocznie

to rób im pogadanki przekonuj ich że źle robią (to się nazywa praca u podstaw)

Ale co w tym złego że "kradli" w pracy? Obojętnie czy dostawali dobrą jak na polskie warunki pensję, to i tak był to tylko ułamek tego co faktycznie wypracowali. No może jedynie nie powinni o tym portierowi mówić. Realnie kradzieżą jest fakt, że wypracowane przez pracowników pieniądze są im zabierane. A w ogóle o ty taki purysta jesteś, szefostwo może chlać wisky, a robotnik jak napije się wódki to nagle źle?

Nie rozumiem też, o co chodzi z tym "zezwierzęceniem". Co niby w tym normalnego, że pracownicy muszą ciągle uczyć się nowego fachu, ciągle być elastycznymi, ciągle uginać się pod jarzmem kapitału, być na każde jego skinienie, poniżac się aby dostosować się do jego wymagań?

Czy naprawdę nie widzisz nic złego w kradzieży? I w piciu gorzały w czasie pracy? Jeśli tak i potrafisz to uzasadnić, to ja biję się w pierś i przyznaję, że jestem z innej bajki.

Jak rozumiem w twoim anarchokapitalizmie panowałby absolutny zakaz stowarzyszeń robotniczych i prowadzenia przez nich negocjacji na temat warunków pracy. Pracodawcy, jako wolni ludzie, zatrudnialiby prywatne firmy do rozstrzeliwania działaczy związkowych. Wolność kapitalistyczna, to jak wiadomo wolność pracodawcy, a nie wolność pracownika.

"ustawowo skrócić czas pracy" to "bezrobocie wzrosło" yhy, a Matka Teresa zbawi Cierpiących - pierd*lisz pan za przeproszeniem, a rzeczywistości nie znasz, w niejednym kraju czas pracy jest krótszy, bezrobocie mniejsze a "dobrobyt" większy. Anarchokapitalizm to wbrew mglistym opowiastkom, ta sama rzeczywistość, oparta o tą samą klasową dychotomię co libertarianizm gospodarczy w najgorszym wydaniu.

Zresztą, ciekaw jestem jak w swojej doktrynie tłumaczysz fakt, że w Niemczech, gdzie pracuje się krócej, poziom życia jest wyższy? Może jednak to co nazywasz "socjalizmem" przynosi większy dobrobyt? (To oczywiście nie socjalizm, ale odrobinę mniej prymitywny kapitalizm).

Prawda jest taka, że poziom życia pracowników, czas pracy i uprawnienia urlopowe, zdrowotne, itp. zależy bezpośrednio od siły przetargowej pracowników - np. od stopnia zorganizowania w związki zawodowe. Tak się składa, że w Niemczech, czy Francji pracownicy potrafią się bardzo skutecznie organizować (czyli są wolni wolnością, której anarchokapitaliści nie trawią). To w Polsce pracownicy mają kompleksy, które im narzuciła klasa posiadaczy.

Na szczęście, zauroczenie liberałami zaczyna (nareszcie!) mijać.

Balcerowicz też tak mawia. Zapewne te instrukcje od niego pobierałeś. Oczywiście taki anarchokapitalista jak Ty zapewne nie wie, iż w Polsce poziom uzwiązkowienia jest jednym z najniższych w Europie a strajki praktycznie w tym kraju od lat są nieznane. Przestań pitolić swoje anarchokapitalistyczne brednie i przyjrzyj się wnikliwiej rzeczywistości.

A wyzysk i decydowanie o losie zakładu pracy przez wąską elitę jest zamachem na wolność pracowników.

te anarchokapitalista ty się weź zatrudnij (albo przynajmniej spróbuj poszukać pracy nie wybrzydzając) a nie siedzisz na garnuszku u mamy i pierdolisz bez sensu noo chyba że to ty jesteś jednym z tych łaskawie nas zatrudniających pracodawców czyhających na wolny czas LUDZI PRACY

Owszem, anarchizm jest sprzeciwem wobec panstwa, ale jest jeszcze większym sprzeciwem wobec jaśnie państwa.

Nie wiem w czym lepszy jest zlodziej prywatny od panstwowego i na odwrót. Wyzysk i hierarchia wystepuje zarowno w panstwie jak i na rynku, i konia z rzedem temu kto znajdzie granice przebiegajaca pomiedzy tymi formacjami. Ona nie istnieje, to symbioza, a sprzeciw wobec panstwa bez sprzeciwu wobec rynku to jakas farsa, a nie anarchizm.

Anarchiści przede wszystkim stoją po stronie ludzi, a nie po stronie banków. Co do decydowania o losie firmy - gdy decyduje o niej właściciel nie dbając interesy pracowników - jest to reminiscencja feudalizmu w naszych czasach.

Oczywiście wiadomo, że dla klubu Adama Smitha (czyli klubu tych, którzy nigdy nie czytali Adama Smitha), człowiek=pracodawca, a pracownik=zasób. Nic więc dziwnego, że wolność dla nich oznacza tylko i wyłącznie wolność pracodawcy. A demokracja w miejscu pracy znaczy dla nich tyle co dla chińskiej partii komunistycznej.

Co to jest gospodarka? To jakiś bożek, którym nie można kierować, nad którym nie wolno panować. Nie wolno mi nad czymś panować, bo taki kreśli mi obraz rzeczywistości jakiś bogobojny anarchokapitalista? To jakaś "siła wyższa", jakiej należy oddać w niewolę ludzi, zdać się na jej łaskę, podziwiać, sławić i się jej przypatrywać? Coś takiego jak "dobrowolność umów" nie istnieje. Przede wszystkim to kapitalista przedkłada propozycję umowy a nie dany robotnik czy pracownik. Po drugie, coś co jest umową, z reguły w jakimś stopniu ogranicza i wiążę się z takimi czy innymi konsekwencjami. Po trzecie umowa jest wynikiem panujących kapitalistycznych stosunków produkcji, stosunków społecznych, gdzie to kapitalista, będąc właścicielem środków produkcji, stara się skonstruować taką umowę, która gwarantuje przede wszystkim zachowanie jego pozycji dominującej w procesie produkcyjnym, umożliwiającej mu podejmowanie, najbardziej istotnych decyzji dotyczących profilu działalności, które mogą także być niezgodne z interesami ludzi pracy najemnej, pomijać ich zdanie czy ocenę.

Coś takiego jak anarchokapitalizm to inny rodzaj posłuszeństwa. Posłuszeństwa wobec rzekomo świętym prawom wolnego rynku i rzekomo świętej własności prywatnej. Bez państwa tzw. wolny rynek i prywatna własność środków produkcji, nie utrzymałyby się. Państwo stoi na straży praw prywatnych właścicieli środków produkcji, umacnia burżuazyjny porządek rzeczy. Jako nie-anarchista, muszę przypomnieć, iż hybryda nazywana anarchokapitalizmem ,poza Polską jest traktowana jako odprysk myśli liberalnej. Zresztą wszyscy główni teoretycy tego nurtu w jakimś sensie powiązani byli z jak nie tzw. austriacką szkołą ekonomii to z "chicago boys".
Anarchokapitalistyczny synalek Miltona, swojego ojca już też nazywał "socjalistą". Tylko, że to jest takie samo bredzenie, jak te na każdym kroku uskutecznianie przez Balcerowicza. Wystarczyło posłuchać co miał do powiedzenia "apolityczny" "specjalista" Balcerowicz (nigdy nie wcielający się w rolę zawodowego polityka, unikający jak ognia stanowisk politycznych) w rozmowie z dziennikarką na TVP Info po 20. np. o apolityczności przedsiębiorstw, znajdujących się w prywatnych rękach.