Ateny: Eksplozja przed parlamentem

cicho sza, tylko dema dema i jeszcze raz dema, żadnej radykalniejszej akcji. Tylko proszę nie mówić "dlaczego sam czegoś nie zrobisz", bo można powiedzieć, że dosyć niedawno przekonałem się do poglądów głoszonych na tej stronce i podobnych, i pochodzę z małego miasta. Podstawa aby coś w końcu zaistniało to organizacja zaufanych ludzi, myślących podobnie. Polecam "Komunikat Konspiracyjnych Komórek Ognia", który całkowicie popieram.

Nasuwa się pytanie, czy (lub kiedy) państwo stosuje/zastosuje strategię napięcia. Z oceną tego typu akcji trzeba postępować ostrożnie. Choć podejrzewam, że jeśli państwo zdecyduje się uderzyć pod fałszywym sztandarem, będą niewinne ofiary w ludziach. Roztropni powinni w takich przypadkach również pytać: "Qui bono?"

nie zdziwilabym sie, gdyby jacys prawicowcy wszczynali takie akcje, to dla niech nie lada okazja by usidlic K.Ogania, jak widac teraz co by sie nie stało to KKO maja przejebane i wszystko ich wina ... ;/

Vino, słuszna uwaga. Wygląda na to, że KKO same przekroczyły granicę o której mówisz deklarując w ostatnim komunikacie, że społeczeństwo również nie jest niewinne. Z perspektywy celowości miejskiej guerilli jest to kolosalny i niewybaczalny błąd. Co do "strategii napięcia" to oprócz Włoch, o których sporo w tym względzie wiemy (Piazza Fontana itp), warto wspomnieć, że w okresie działalności RAF również miały miejsce tajemnicze podłożenia bomb na conajmniej trzech stacjach kolejowych, których ofiarami mieli zostac zwykli podróżni. Po każdej z tych bomb pojawiał się fałszywy dokument podpisany jakoby przez jedno z komand RAF, biorące na siebie odpowiedzialność za te zdarzenia.
W rzeczywistości Frakcja po każdym z tych incydentów, wystosowywała oświadczenie w którym odcinała się od tych zamachów, i podkreślała że celem miejskiej guerilli nigdy nie są cywile, wskazując na robotę służb specjalnych i CIA.

rewolucjoniści,zostawcie mnie w spokoju ! żaden z was nie będzie urządzał mi życia,wystarczy ze robi to juz masa innych "ludzi z misją".

Chodzi o zamach podczas wiecu wyborczego Karamanlisa. A co do degeneracji to w RFN były także inne grupy który z powodzeniem ustrzegły się błędu nadmiernego oderwania od masowej bazy - Komórki Rewolucyjne, Ruch 2 Czerwca, Rote Zora.Odnośnie stawiania tego zarzutu RAF, trudno mówić o takiej sytuacji w przypadku tzw. "pierwszego pokolenia-założycieli" tej organizacji. Problem ten w wyraźny sposób zaznaczył się w pierwszej połowie lat 80-ych wraz z wypuszczeniem tzw. "Dokumentów Majowych" w których dokonano rewizji dotychczasowych założeń RAF. Więcej znajdziesz tutaj:

http://baader-meinhof.org.pl/historia-raf/58-uzbroi-ducha

Zarzut awangardyzmu wydaje się dyskusyjny. Pytanie jak go będziemy rozumieć? W toku tworzenia się i działalności ruchu społecznego, liczba tworzących go osób praktycznie zawsze będzie stanowić mniejszość - vide 10 milionów polskiego społeczeństwa należącego do Solidarności z czego jeszcze mniejszy odsetek nadawał ton w tym ruchu, wewnątrz ponad 30 mln narodu. Czy nie wydaje się rozsądnym i logicznym powiedzieć że Ci którzy angażowali się najbardziej i tym samym zdobywali największe doświadczenie w walce społecznej, powinni - a w każdym razie że przysługuje im takie prawo - mieć najwięcej do powiedzenia i wyznaczać pewien kierunek, organizować działalność?
Przecież taki sam jest stan rzeczy również w ruchu anarchistycznym.
Problem zaczyna się wtedy gdy owa naturalna "awangarda" zaczyna wymuszać pewne działania stosując środki przymusu wobec pozostałej części ruchu, społeczeństwa, odmawiając jej prawa głosu. Wtedy scentralizowane zarządzanie przy użyciu różnorakich form przemocy staje się formą władzy dyktatorskiej w łonie ruchu. (Ale tak nie bywa w przypadku grup zbrojnych, które raczej mogą oderwać się od ruchu niż uzurpować sobie siłą prawo do kontroli nad nim - lecz wówczas problemem jest izolacja, a nie awangardyzm) Wydaje się zatem, że chodzi o to aby mówiąc o "dyktaturze proletariatu" nie mylić dyktatury partii nad proletariatem z demokratycznie zarządzaną dyktaturą jednej klasy nad druga w której swoją rolę - równolegle z ruchem masowym - może odgrywać skrzydło zbrojne.