Londyn: Protesty przeciwko korporacyjnej Olimpiadzie

Ostatni weekend lipca upłynął pod znakiem protestów przeciwko igrzyskom olimpijskim w Londynie. W piątkowy wieczór naprzeciw olimpiadzie wyjechała comiesięczna Masa Krytyczna. W miejscu spotkania - pod mostem Waterloo - zebrało się wielu węszycieli w mundurach opisanych jako „police liaison officers”, włączając w to również główną inspektor oddziału do spraw operacji antyterrorystycznych z dzielnicy Hackney - Sonię Davis, funkcjonariuszy na rowerach i węszycieli w wersji incognito. Od samego początku Masie towarzyszył również helikopter policyjny. Warto dodać, iż Masa Krytyczna odbywa się regularnie, co miesiąc od 15 lat, a w 2008 roku House of Lords uznało ją za tradycyjny przejazd, a nie rodzaj protestu.

Już chwilę po starcie nastąpiły przeszkody w postaci panów w niebieskich mundurach. Na moście Waterloo uczestnicy wykrzykiwali hasło: „Who’s streets? Our streets!”, w tym momencie podobno stróże prawa wydali rozkaz rowerzystom, żeby zostali po południowej stronie rzeki (mało kto to słyszał, o ile słyszał) - doszło do zamknięcia mostu. Większość Masy Krytycznej udała się więc na wschód.

Poważniejsze starcie nastąpiło na moście Blackfriars, gdzie funkcjonariusz policji o numerze 4125 stracił panowanie nad sobą, rzucając się na uczestników Masy. Na zamieszczonych poniżej filmach widać agresywną postawę funkcjonariuszy. Części osób udało się przedostać na północną stronę rzeki.

Około sto osób zostało zatrzymanych przy wjeździe na most London Bridge, którędy to wybierał się na Olimpiadę niejaki David Beckham i to właśnie z jego powodu doszło do kolejnych agresywnych aktów ze strony londyńskiej policji. Po jakimś czasie uczestnicy przedarli się dalej na wschód.
Po zajściu na moście London Bridge, Masa Krytyczna rozbiła się na mniejsze grupy. Część osób udała się w stronę zachodnią, część próbowała przedostać się przez Tower Bridge, który również został zablokowany przez różnej maści policyjne samochody, rowery i ich samych.

Grupa uczestników, której udało się przejechać przez most Blackfriars, poruszała się w kierunku północno - wschodnim w towarzystwie niezliczonej ilości policyjnych motorów, więźniarek, rowerów i wspomnianego na początku helikoptera, a później nawet kilku. Warto dodać, iż „bardzo niebezpiecznych” rowerzystów pilnowały różne oddziały policji i innych służb - były ich tysiące.

W okolicach stadionu olimpijskiego (Stratford/Hackney) pojawiło się około stu uczestników Masy. Policja zamknęła w kordonie około 70 osób. Poza kordonem policja wyłapywała i aresztowała przypadkowych rowerzystów.

Przykładowe sytuacje:
Jeden chłopak został zakuty w kajdanki i posadzony na ziemi, próba podania mu picia została zakończona wylaniem soku na ulicę przez funkcjonariusza policji. Dziewczyna, która próbowała dowiedzieć się dlaczego został skuty, została również aresztowana i zakuta w kajdanki.
Ludzie zamknięci w kotle, bez możliwości napicia się, czy skorzystania z toalety po ok. 90 minutach zostali aresztowani i poddani powolnemu procesowi zakuwania w kajdanki, fotografowania i odprowadzania do podstawionych autobusów. Rowery zatrzymanych zostały skonfiskowane jako dowody w sprawie i wylądowały w kolejnym autobusie miejskim zarekwirowanym na potrzeby policji.

Okazało się, że tego wieczoru 182 osoby zostały aresztowane, większość z nich pod zarzutem o świadome naruszenie warunków nałożonych na Masę Krytyczną, ale były też zarzuty o zakłócanie porządku publicznego i domniemanych napaści na policjantów. Większości z aresztowanych została poinformowana, że zostanie przewieziona na komisariat przy Charing Cross, jednak była to celowa dezinformacja policji, ponieważ wielu ludzi zostało wywiezionych do bardzo odległych komisariatów w dzielnicach Edmonton, czy Croydon.

W sobotę, 28 lipca, około 600 osób wzięło udział w proteście przeciwko korporacyjnej olimpiadzie. Uczestnicy zebrani w parku w dzielnicy Mile End od samego początku byli otoczeni przez znaczne siły policyjne. Na miejscu pojawili się dziennikarze z całego świata zainteresowani protestem i aresztowaniami z poprzedniego dnia.

Ponieważ planowana demonstracja była nielegalna były silne obawy, że jak tylko wyruszy z parku zostanie rozbita przez policję. Pomimo tego protestujący weszli na ulicę i zablokowali część jezdni. Demonstracja przebiegła według planu, pokojowo, za wyjątkiem próby zatrzymania jednego z uczestników przez policję, który rzekomo zerwał taśmę wytyczającą trasę marszu. W tym momencie zebrani wokół niego i policji uczestnicy protestu i bębniarze Samby szybko uświadomili stróżom prawa, że zachowują się głupio i irracjonalne, więc został on jedynie spisany i wrócił do grupy. W połowie drogi protest skręcił w boczną ulicę i zatrzymał się pod jednym z budynków, na którym zamontowane zostały rakiety w celu „ochrony” igrzysk przed atakami z powietrza. Na dachu również znajdywała się wojskowa obsługa baterii i snajperzy. Demonstranci głośno wyrazili swój sprzeciw przeciwko militaryzacji przestrzeni publicznej i zachęcali żołnierzy do ćwiczeń fizycznych w rodzaju „skoków z dachu”.

Marsz zakończył się w parku Victoria, gdzie nastąpiły przemówienia poszczególnych grup i organizacji, jak i niezrzeszonych uczestników protestu. Po przemówieniach rozpoczęły się alternatywne zawody sportowe i piknik rodzinny.

Frekwencja sobotniego protestu była o wiele niższa niż się spodziewano. Wiele grup, które zapowiedziały udział w proteście pojawiło się symbolicznie, bez większej mobilizacji. Wydarzenia poprzedniego dnia, gdzie prawie 200 osób zostało aresztowanych stworzyło obawy o brutalne spacyfikowanie protestu przez policję, co mogło się przyczynić do niskiej frekwencji i słabej formy przebicia marszu.

K@ & B.

Filmy z Masy Krytycznej:
https://www.youtube.com/watch?v=WA8TNeHeBBw&feature=youtu.be
http://www.youtube.com/watch?v=Rz1HNoK6UBs
https://www.youtube.com/watch?v=ZIJTYG-J24A&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=wfftgb4KOlE&feature=youtu.be