Warszawa: Powstają koszary dla prekariatu

Takie kawalerki i tak będą kosztowały koło 160 tysięcy, z definicji dla jednej osoby i na kredyt (kogo stać za gotówkę, weźmie większe). Uregulowanie cen wynajmu i przekłucie sprzyjającej deweloperom bańki, to jest rozwiązanie (na teraz), a nie budownictwo oferujące i biedniejszym wjebanie się w długi.

Ale jest też drugie dno:

Projekt wyraźnie podoba się redakcji Gazety Wyborczej. "Kurczeniu się mieszkań sprzyjają też zmiany społeczne. Kiedyś ślepa kuchnia uważana była za defekt mieszkania, dziś ludzie często sami domagają się aneksów kuchennych, bo w domu gotują mało, jedzą głównie na mieście lub w pracy."

Czyli życie człowieka sprowadzane jest do dwóch zasadniczych czynności: pracy i konsumpcji. I ma to ogromne znaczenie dla współczesnej gospodarki "świata zachodniego" coraz bardziej oderwanej od wytwarzania produktów podstawowych. Jeśli niemal cała gospodarka oparta jest na (mniej lub bardziej abstrakcyjnych) usługach to udział w konsumpcji tych usług staje się praktycznie obowiązkiem każdego członka społeczeństwa a samodzielne wykonywanie w domu jakichkolwiek czynności, które mogą mogą być skomercjalizowane jest grzechem śmiertelnym. Samodzielnie przygotowany obiad w domu to strata dla gospodarki - nie uwzględniają go statystyki PKB, nie odprowadza się od niego podatków pośrednich (od wartości dodanej w procesie gotowania, nie generuje "miejsc pracy", biznes się nie kręci... I nie jest ważne to, że nie jest prawdą bajeczka o tym jakoby Polacy "jadali głównie na mieście", nie jest ważne, że polska kultura to raczej kultura domatorów, w której bar kojarzy się raczej ze spożywaniem alkoholu niż codziennym spożywaniem posiłków. Liczy się tylko konsumpcja, każdy kto chce być "fajny" (mam nadzieję, że młode pokolenie jeszcze rozumie znaczenie tego słowa) "jada na mieście", zamiast kanapki do pracy/szkoły jest banknocik na gówniane żarcie w jakimś maksyfie, poranną kawę pije w barze a w pracy zamiast tradycyjnego czajnika stoi automat serwujący coś kawopodobnego... Przekaz GW jest prosty: konsumuj, konsumuj, konsumuj! Mieszkanie to tylko sypialnia, nawet duża rodzina co najwyżej potrzebuje większej sypialni, bo przecież całe ich życie i tak sprowadzać się będzie do nieustającej konsumpcji usług. Bez usług cała "zachodnia gospodarka" runie jak domek z kart, nie będzie "inwestycji", zarobków, kredytów i nie będzie księgowego uzasadnienia dla kreacji pieniądza, którego przecież potrzebujemy na import produktów podstawowych.

Czyli życie człowieka sprowadzane jest do dwóch zasadniczych czynności: pracy i konsumpcji.

Ale życie człowieka zawsze na tym polegało. Życie każdego organizmu na ziemi na tym polega jeśli dorzucisz jeszcze prokreacje.

Swoją drogą to źle, że gospodarka jest oparta na uslugach? Zarabiasz i dajesz zarobić innym. Maszyna się kręci i wszyscy zadowoleni. Wiadomo, że są pewne granice których przekroczenie może być katastrofalne ale nie o tym tu teraz.

Właśnie o tym, bo to jest najistotniejszy problem gospodarki "zachodu".

Nie wiem czy w Niemczech nie ma problemu ze znalezieniem lokalu pod wynajem. Ceny są nieziemskie, bo samo wynajęcie pokoju może stanowić 1/3 miesięcznej pensji. Podobne problemy istnieją wszędzie i wynika to z żądzy pieniądza.

To co powiesz na Warszawę? Wynajęcie pokoju to czasem 1/2 pensji. W Berlinie wynajmiesz za 1/3 ale coś ci zostanie na życie, w wawce zapłacisz za pokój, opłacisz rachunki (telefon, przejazdy, itd) i zostaje ci 300 zł "na życie"...

To jest duża różnica, owszem, 1/2 pensji a 1/3 pensji, ale i tak nie idealizowałabym, bo każdy ma inne potrzeby, a niektóre z owych potrzeb są znacznie droższe w Niemczech, niż w Polsce. Jest generalnie lepiej z subiektywnego punktu widzenia, ale chciałam zwrócić uwagę, że to nie jest tak, że w innych, zachodnich krajach jest wszystko fajniejsze. Gentryfikacja dotyka zarówno Niemcy, jak i Polskę. Na spekulacjach zarabiają zarówno pewni Niemcy, jak i pewni Polacy. Od totalnej biedy może i uciekniesz, ale od kapitalizmu raczej nie bardzo.

Czyli Hiszpania to nie Europa - mieszkań "od miasta czy państwa" jest jak na lekarstwo a prywatny wynajem ciągle drogi pomimo kryzysu i tysięcy pustostanów, koncentracja własności (banki i developerzy) sprzyja patologiom.

Po pierwsze, powyższy artykuł nie dotyczy mieszkalnictwa socjalnego. Po drugie, wydaje się, że niezbyt zrozumiałeś sens mojej wypowiedzi - spoko, nie ty jeden, trudno jest wyzbyć się kapitalistycznej mentalności, która (niestety) nieobca jest nawet "anarchistom". Kilka słów wyjaśnienia, w naszym kręgu kulturowym posiłek w domu czy wspólne (rodzinne) spędzanie czasu jest zjawiskiem naturalnym. Pęd do konsumpcji poza domem nie jest oznaką żadnego postępu, to tylko poszukiwanie PKB i możliwości osiągania zysków - w tym miejscu można podać wiele przyczyn, ograniczmy się do najważniejszych: ograniczony udział społeczeństwa w postępie technologicznym (nowoczesne metody produkcji nie przekładają się na ograniczenie czasu pracy tylko na wzrost bezrobocia) i ogromny import z krajów Trzeciego Świata (gdzie koszty pracy są wielokrotnie niższe), w warunkach permanentnego braku miejsc pracy przy produkcji niezbędnych produktów i niemożliwości konkurowania z tanim importem jedyne miejsce na "rozwój" pozostaje w sektorze usług (przy czym nie ma absolutnie żadnego znaczenia czy są to usługi sensowne, mogą być wręcz szkodliwe, np. hazard). W dużym skrócie w tym właśnie tkwi przyczyna powszechnego dążenia władz, oraz ogólniej kapitału do wzrostu poziomu konsumpcji usług - jest to jedyna dostępna metoda (zgodnie z zasadami systemowymi) uzasadnienia dalszej kreacji pieniądza (czyli udzielania kredytów) niezbędnego do zakupu produktów z importu, czyli (nazwijmy to po imieniu) neokolonializmu - przecież "zachodnia" gospodarka nie oferuje trzecioświatowym robotnikom nic w zamian za ich pracę, nie ma tu mowy o wymianie towarów czy usług - to quasi niewolniczy wyzysk, ciężka praca w zamian za parę centów ledwie wystarczających na nędzną egzystencję.

No i co to są te dobra podstawowe, których gospodarka globalna nie chce wytwarzać?

Czy ja wiem... może buty, ubrania, śrubki, długopisy... wszystko to czego używamy na co dzień a w ogromnej większości pochodzi z importu? Nie bardzo wiem skąd twoje stwierdzenie, że "gospodarka globalna nie chce wytwarzać", to gospodarka "zachodnia" nie wytwarza tylko "kupuje" za abstrakcyjny ekwiwalent wartości oparty głównie na marynarce wojennej USA, kilku pomniejszych armiach i legendzie.

(...)coraz więcej jest ludzi w Polsce, dla których robienie jedzenia w domu to jest właśnie luksus, a ich podstawowe potrzeby to takie (...)

Coraz więcej to znaczy ilu? Co setny?

Norbo, a co proponujesz?

Niewiele, aby od dołu do góry każda społeczność starała się w miarę możliwości samodzielnie zaspokajać swoje potrzeby a wymiana handlowa dotyczyła produktów, których wytwarzanie z jakichś powodów (np. klimatycznych, dostępności surowców, etc.) jest niemożliwe lub zbyt kosztowne w jakichś regionach. I nie mam tu na myśli jakichś "autonomicznych wspólnot", "komun" czy innych bzdur. Mile widziane byłoby też maksymalne możliwe wykorzystanie postępu technologicznego, zarówno w procesie produkcji (gdzie powinien przełożyć się na ograniczenie czasu pracy a nie bezrobocie) jak i produktach (czyli twórzmy rzeczy trwałe zamiast jednorazówek, dotyczy także dróg, mostów, domów, ubrań, etc.). Takie proste i takie nieosiągalne zarazem :(

:)

Gratuluję czujności, towarzyszu. Kapitalistyczne myślenie wykryłeś bezbłędnie. Tylko, to że jest nieobce wielu anarchistom, to nie powinno Cię dziwić - nie każdy anarchista jest bowiem antykapitalistą.

W którym kręgu kulturowym? Wielkomiejskich hipsterów? Samotnych kobiet po 30 z małych miasteczek? Niebieskich kołnieżyków? Singli podróżujących po świecie? Itd, chyba powinieneś doszlusować do XXI wieku. Nawet moja dalsza rodzina, ta starsza jej część robi wypady na pizze czy do keefce, a młodsi to kebab po robocie i na piwo z kolegami.

Prawdą jest to co piszesz, o nowoczesnych środkach produkcji, generujących bezrobocie, i imporcie z III świata, tylko że raz to tego naturalnego naszego kręgu kulturowego kompletnie nie obchodzi, a dwa - bezrobocie nie jest katastrofą, tylko naturalnym właśnie stanem, który będzie się pogłębiać. i na pewno nie jest rozwiązaniem likwidowanie owego bezrobocia, bo to nic nie da w szerszej perspektywie.

Zabawnie też stawiasz "krąg kulturowy" z "naturalnością".

Nie wiem, czy co setny. Ale ja np. jestem nawet rzec by można takim dziwadłem. Oprócz osób, które mają hopla na punkcie raw food, zdrowego żywienia, czy diety treningowej, mało kto zawraca sobie głowę robieniem posiłków.

No tak, to jest nieosiągalne. Ludzie musieliby być świadomi, a oni tego nie chcą. Nie chcą prawdy, do takiego obrazu świata należy ich albo zmusić siłą, albo zmanipulować. Znasz jakiś normalnych ludzi spoza kręgu kulturowego tego a w kółeczku? No to jak coś nie jest modne, np. organic cotton, to przecież mają to w dupie. Coraz większy procent społeczeństwa wie jak wygląda wytwarzanie ich dóbr w krajach III świata, czy w Chinach, i co niby. Żadnej reakcji.

(...) nie każdy anarchista jest bowiem antykapitalistą.
Ja tam na "ideologicznej teorii" raczej nie znam zbyt dobrze ale tak na chłopski rozum to każdy anarchista powinien być "antykapitalistą" - przecież anarchizm to dążenie do społeczeństwa bez hierarchii a kapitalizm nierozłącznie związany jest z hierarchią opartą na posiadaniu (bądź nie) kapitału. Chociaż oczywiście nie można powiedzieć, że anarchizm jako taki jest "wrogiem" kapitalizmu - to dwa "izmy" operujące na zupełnie innych płaszczyznach, anarchizm zajmuje się ustrojem społecznym (polityką?) a kapitalizm gospodarką; tutaj wyraźnym (i chyba jedynym) "wrogiem" jest komunizm, który jest także naturalnym "przyjacielem" anarchizmu. Różnica pomiędzy kapitalizmem i komunizmem najczęściej jest sprowadzana do "własności kapitału", prywatnego w przypadku kapitalizmu i kolektywnego w komunizmie, można to jednak bez trudu przełożyć na język bliższy anarchistom - kapitalizm oferuje konkurencję (pomiędzy ludźmi, grupami interesów, etc.), komunizm współpracę całego społeczeństwa (choć definicje społeczeństwa jako całości bywają różne co widać nawet w różnych odłamach anarchizmu, np. anarchokomunizm vs anarchosyndykalizm).

To przeczytaj też tekst, do którego odnoszą się owe zadziwiające komentarze.
Reszty nie będę komentować, bo gadasz o wszystkim i o niczym, a już na pewno nie odnosisz się do tekstu, który nie mówi o mieszkalnictwie socjalnym, które jest w zaniku.