Lublin: Marsz przedsiębiorczych zakłócony

o qrde ale nie chodzi o to jakich pięknych chaseł używają tylko o co im realnie chodzi. Lewiatan jest organizacją zrzeszającą burżujów i zajmującą się wywieraniem nacisku w celu np. dalszej liberalizacji gospodarki, walki ze związkami, likwidacji praw pracowniczych itd.

Ale czego konkretnie nie rozumiesz???
To chyba oczywiste że jeżeli ktoś jest anarchista to jest przeciw gospodarce liberalnej

To za jaka ma byc? Kontrola panstwowa?
Zastanawialem sie nad tym od dluzszego czasu: macie moze do polecenia jakas ksiazke o anarchistycznym podejsciu do kwestii ekonomicznych? bo ta kwestia frapuje mnie od dluzszego czasu.

krótko: Kontrola pracownicza

Co do książek to o ekonomii np. tu:
http://trojka.scenaonline.org/kat_ruch_pr.htm
http://trojka.scenaonline.org/kat_aip.htm

Z choinki się człowieku urwałeś?

Za hasłem "liberalizacji" w wydaniu Lewiatana i innych ideowych dzieci Milusia Friedmana kryje się nic innego, jak poszerzanie przywilejów politycznie ustawionych właścicieli kapitału. Ustawionych za sprawą ceł, podatków, patentów, monopolu pieniądza, ochrony nieużytkowanej "własności" ziemskiej, eksternalizacji kosztów działalności gospodarczej i wielu innych dźwigni akumulacji kapitału, oferowanych przez państwo.

Koszty ponosi rzecz jasna reszta społeczeństwa. Mając utrudniony dostęp do kapitału, popada w klientelizm i musi sprzedawać swoją pracę za płacę, żeby uszczknąć choć małą cząstkę pokrojonego i rozdzielonego przez "górę" tortu. Często po to, żeby jakoś pociągnąć do końca miesiąca.

Co warto podkreślić, drobni przedsiębiorcy nierzadko również padają ofiarą tych systemowych rozwiązań, zmuszeni ponosić wyższe koszta z powodu częściowej (ufundowanej przez państwo w interesie wielkich kapitalistów) monopolizacji i kartelizacji kluczowych sektorów gospodarki. A mimo to wielu z nich popiera taki liberalizm na ćwierć gwizdka, murem stając za Lewiatanem, UPRem i innym (pseudo)liberalnym kurestwem. Pozostaje mi skwitować ich krótko: pożyteczni idioci...

Lewiatan nie pragnie zniesienia żadnej z ww. dźwigni, tylko takiej ich formuły, która jeszcze bardziej służyłaby interesom kapitalistów. Obniżanie podatków? Tak, ale tylko dla najbogatszych. Liberalizacja prawa pracy? Tak, ale unilateralnie, tj. państwo przymyka oko na pomiatanie pracownikami przez pracodawców, ale przychodzi z odsieczą, gdy role ulegają odwróceniu.

Zaiste, coś wybiórczy ten liberalizm Lewiatana. Za to jak ulał pasuje do oszołoma Mikke, co by czołgi na strajkujących "roboli" wysyłał.

Ekonomia anarchistyczna zakłada przejęcie zakładów pracy przez pracowników i zarządzanie gospodarka poprzez rady pracownicze.

Liberalizm oznacza natomiast zmniejszenie praw pracowniczych, ograniczenie praw związków itd.
A co do państwa to jest ono instytucją służąca interesom burżujów. Prawo państwowe stoi wszak na straży własności prywatnej środkow produkcji. Liberalizacja to nie jest żdne ograniczenie uprawnień państwowych tylko praw pracowniczych

Anarchizm postuluje syndykalizm a liberalizm zdecydowanie zwalcza

obczaj te strony:
http://www.anarchifaq.most.org.pl/
http://ozzip.pl/publicystyka

"anarchia zakłada rezygnacje z państwowych struktur"

Anarchizm nie jest i nigdy nie był stricte anty-państwowy. Od Proudhona począwszy, uderzał nie tylko w oficjalne instytucje władzy, ale też w interesy klas społecznych przez te instytucje uprzywilejowanych. Stąd proudhonowskie "własność to kradzież".

"im mniej ingerencji państwa tym lepiej"

To jest oczywista oczywistość. Sęk w tym, że liberałowie są zajebiście wybiórczy w swojej niechęci do państwowych ingerencji. Wolność którą proponują, z reguły polega na zwiększeniu swobody właścicieli dużego kapitału. Równolegle gardłują za osłabieniem pozycji przetargowej ludzi zmuszonych sytuacją ekonomiczną (ufundowaną przez państwo) do sprzedawania kapitalistom swojej pracy w zamian za płacę.

"Celem rozwiazujacym wszystkie powyzsze spory jest pojecie demokracji uczestniczacej, polegajacej w duzym skrocie na tym, aby wszystko robic swiadomie i miec na uwadze plusy i minusy kazdego podejmowanego dzialania. To mniej wiecej tak, ze wybiera sie wlasna swiadomosc, rezygnujac z kontroli systemu."

Tylko że to ciągle twoja świadomość. Nie dzielisz jej z nikim, nie masz bezpośredniego wglądu w myśli i pragnienia innych. Nie masz i nie możesz mieć nigdy stuprocentowej gwarancji, że w wystarczającym stopniu rozpatrzyłeś wszystkie możliwe plusy i minusy. Nie wiesz nigdy do końca, jak twoje wybory wpłyną na innych i czy będą z tego zadowoleni.

Nie wątpię, że szczera i intensywna komunikacja międzyludzka, postulowana w ramach demokracji uczestniczącej, częściowo rozwiązuje "problem" braku kolektywnego umysłu i usprawnia kalkulowanie plusów i minusów naszych działań. Mimo to myślę, że nie zawsze w wolnościowym duchu. Zwłaszcza relatywnie duże zbiorowości (plus minus ponad 500 łba; ponoć jest to maksymalna liczba osób, które można znać osobiście) sprzyjają formowaniu się grup nacisku, przez które głos pojedynczego człowieka może być skutecznie zagłuszany. Konsensus też nie jest idealną receptą, ponieważ zakłada dążenie do zharmonizowania interesów, dostosowania własnej woli do woli innych ludzi.

Demokracja uczestnicząca? Czemu nie, ale tylko human scale.

To już każdy powinien wiedzieć, ale powtórzę to raz jeszcze: Friedman nie postulował socjalizmu, ale jego wyznawcy posługują się protekcjonizmem za każdym razem, gdy to jest dla nich wygodne. Goebbels? Zapewne rzeczywiście jest idolem neoliberałów.

Skoro mowa o cytatach, zacytuj anarchosyndykalistów nawołujących do wprowadzania ceł, podatków i monopolu pieniądza. Wątpię, żebyś coś takiego znalazł.

A twierdzenie, że jesteśmy zwolennikami ludzi-roślin jest już tak głupie, że nie ma sensu komentować.