Ukraina: Okupacja pracowników o nacjonalizację firmy

Jak ktoś chce coś w życiu zmienić, wypracowuje swoje, nie - idzie po cudze.

Jakie "cudze"? Mnóstwo tytułów własności - zwłaszcza wielkiej, kapitalistycznej własności - jest co najmniej podejrzanych, nawet na tle wyznawanych przez część libertarian standardów zawłaszczenia. Stąd syndykalistyczne wątki w myśli Rothbiego i Hessa, o Konkinie nie wspominając.

Ale polscy libertarianie często chcą być "bardziej papiescy od samego papieża" i ślepo bronią każdej prywatnej własności.

1 zakład - a co z milionami innych? Ludziom (normalsom) się nie chce, albo widzą swoją aktualną sytuację jako dobrą...

wyczytałeś to w biblii?

A ciekawe, kiedy mogą dokonywać takich wyborów?

Proszę mnie z tym człowiekiem nie porównywac. A oparcie anarchistycznego społeczeństwa, na drobnej własności prywatnej postulował Proudhon.
Powiedz mi, co jest złego w tym, jeśli ktoś się uczciwie, bez matactw, wyzyskiwania innych, własną, ciężką pracą czegoś dorobi. I będzie chciał aby ten majątek miały również jego dzieci, lub ktokolwiek, kogo on wskaże.
Oczywiście, kiedy mamy do czynienia z wielkim koncernem, korporacją, itd. sytuacja jest inna.

własność to nie żaden gwarant wolności, ale pusty papierek gwarantowany przez państwo. to co się liczy i na co wskazywał proudhon to użytkowanie - jeśli coś użytkujesz, to w pewnym sensie to "masz", ale nie wynika to z "praw własności", ale z samego faktu użytkowania.

Majątek, jeśli jest dostatecznie duży, może stanowić zagrożenie dla mojej wolności, bo kapitał to władza, jeśli ktoś ma więcej kapitału, ma więcej władzy (w najprostszej formie - może kupić sobie więcej broni, przekupić ludzi, wynająć najemników, żeby zaprowadzili jego porzadki).

Dobra XaVier, a teraz wytłumacz mnie głupiemu, co chciałeś tym postem wnieść do tematu. Przecież anonim wyraźnie pije do drobnej (jak się można domyślić, opartej na użytkowaniu) własności, a nie "dużego majątku". Innymi słowy, mówicie z grubsza o tym samym, choć innym językiem.

I co w tym złego? Poważnie myślisz, że czysto semantyczne spory o "poprawne" nazewnictwo popchną anarchizm do przodu? Ktoś z zewnątrz raczej odniesie wrażenie, że cały ten anarchizm to jedno wielkie sekciarstwo, gdzie jeden plankton stara się dogryźć drugiemu.